*W takiej sytuacji każda sekunda jest na wagę złota. Tang miał nadzieję, że ucieknie zacumowanym okrętom, nim te zdążą ich rozpylić na atomy. Wyciskał z tego frachtowca co tylko się dało, oddalając się od powierzchni planety z każdą chwilą. Jeszcze troszkę... powtarzał cały czas w myślach, skupiając się tylko na dwóch rzeczach, komputerze pokładowym i na sterach. A'den stał za fotelem Tanga i tylko patrzył przed siebie, na wielka pustkę kosmosu* Okręty zaraz otworzą ogień... *Mando warknął coś w odpowiedzi, co przypominało "wiem". Ich statek już powoli opuszczał pole grawitacyjne, wychodząc na czystą przestrzeń zdatną do skoku*

*Gdy statkiem zatrzęsło a komputer kontrolujący osłony zapiszczał ostrzegawczo to Tang tylko zacisnął szczęki i pilotował dalej wręcz szaleńczo, starając się unikać wszystkich laserowych pocisków. Aż tu nagle zbawienie, skok do nadprzestrzeni był możliwy! Nie czekając na nic pociągnął dźwignie hipernapędu i silniki nagle zawyły głośniej a statkiem szarpnęła potężna siła. Osoby znajdujące się w kokpicie mogły zobaczyć że gwiazdy za iluminatorem rozmywają się w smugi a kilka chwil później pojawił się charakterystyczny wygląd tunelu nadprzestrzennego. Tang opadł na fotel całkiem rozluźniony i oddychający głęboko* Dawno tak nie latałem... *A mały nie był świadomy zagrożenia, więc się cieszył z darmowej zabawy* A'den, idź poszukaj Seco... *Klon kiwnął tylko głową i ruszył poszukać kaleesha, który pewnie gdzieś leżał w ładowni, po tych wstrząsach.*

Jako ze pilotował A’den z Tython aż tutaj, po wyczyszczeniu komputera, jak obiecali, frachtowiec Secorshy „Szalony Pierd” osadzono tutaj, po czym w tajemnicy rozpierzchli się, A’den do domu Tanga, a  Seco i mamusia do domu Secorshy. Życie zacznie się os wicie. Przygotuj się, Couruscant