*Nemedis nadal był nieprzytomny. Najpewniej nawet nie czuł, że został położony, czy nawet zabrany z miejsca, w którym umierał. Krew już skrzepła, rana z okolic nerki już nie krwawiła - zapewne dzięki podświadomej próbie ratowania życia, dzięki mocy. Nadal nie miał stopy, jednak szczelnie przykryta szatą rana też zdawała się już nie krawić, za to mogło dojść do innych powikłań. Pęknięta czaszka zaczeła straszyć coraz bardziej otwierającą się raną na głowie. Nemedis nawet jakby mógł, nie wybudził by się teraz. Organizm by o to zadbał. Wybudzony siłą najpewniej przezyłby wielki wstrząs i fale bólu. Górny mózg, podobnie jak i dolny to u jego rasy bardzo wrażliwe miejsca. Jeden z nich, znajdujący się w głowie został poważnie uszkodzony, gdy Vader miażdzył sithowi ciało. Wyglądało na to, że w najbliższym czasie, jeśli sith ma wrócić do zdrowia, będzie potrzebował specjalistycznej opieki medycznej, lub wystarczającej ilości czasu, by samodzielnie próbować coś robić. Obecnie był najpewniej pogrązony w pewnego rodzaju transie sith, a to było najlepszym, co mógł zrobić - dzięki temu nadal żył. Był jednak w stanie bardzo złym. Więc położony na podłodze - leżał. Bez życia. Zdecydowanie potrzebował pomocy. Mimo jednak, że wymęczone ciało odmawiało posłuszeństwa, Hakon mógł czuć, że Nemedis stara się dać mu znak tego, że jeszcze jakoś "funkcjonuje". Widocznie podświadomie zdawał sobie sprawe z tego, że został uratowany.*

*Nemeds lezał cały czas bez przytomności, nieświadomy problemów Hakona. Dopiero gdy ten nałozył na jego głowe "bąbel", dał pierwszy znak życia. Poruszył lekko głową. Zakopana świadomość powoli wracała. Nie na tyle, aby móc coś od razu powiedzieć czy się ruszyć, ale gdzieś w środku Nemedis miał wrażenie, jakby nagle zrzucono z niego całe tony kamieni.*

Hakon wyszeł bez przeszkód. Nic się jak dotąd nie działo.