*Haris wiedział o nieciekawosci sytuacji, ale jako a-juat nie poddawał się emocjom, bo cóż mu to da, jedynie niepewność oczekiwania, osłabienie siebie. Tak wiec można by nawet zaryzykować stworzeniem, ze nic go nie obchodziło. Siedział na mostku i warczał na pierwszego oficera (który tez warczał na niego). Bardzo się z tym rodianinem nie lubili…
Po odebraniu sygnału kazał dokować HK w hangarze 5 i natychmiast stawić się na mostku, który był niemal pusty. Jedynymi formami egzystencji był on, pierwszy oficer – rodianin oraz wysokiej klasy autopilot – maszyna, która sama radziła sobie z obsługą Szkarłatnej Komety. Haris pieszczotliwie nazywał go Kapitanem, chociaż to jemu ta ranga przypadała. Groid stacjonarnym umieszczony na wysięgniku poruszał się po całym mostku. Przypominał koło sterowe, a  w centrum połyskiwało czerwone oko.
Cala ta trójka oczekiwała HK*

*załoga na statku była, i to sporo – głownie maszyn bojowych, tylko na mostku było skromnie ale o tym HK miał się przekonać dopiero potem.
Kiedy HK pojawił się na mostku zastał Haris przy bardzo miłej dla niego czynności: siedział przy terminalu łączności i konsumował coś na ostro, kąpiąc przy tym na konsolkę. Był kaleeshianinem o raczej jasnej karnacji. Splecione w warkocze włosy spadały mu na klatkę piersiową. Na twarzy, od oczu po policzki ciągnęły się dwa tatuaże w kształcie błyskawic. Oczy miał puste, ale bystre. Na HK spojrzał raz, a drugi raz za kilkadziesiąt sekund, po kolejnym kęsie*
chodź tu *mruknął, prostując się tak, ze niemal nie oparł się głową o swojego roboczego „przyjaciela” który zawisł mu za plecami, jak cień* Generał mówił, Ty pyskaty, hehe. Generał zawsze lubiał osobliwosciów *błysnął drapieżnie zębami. Stojący nieopodal rodianin skrzywił ryjek na słowa HK* cokolwiek to jest i z jakiego powodu, to jest niedopuszczalne! *skrytykował ostro, zaplatając na piersi chude ramiona*

*Haris wybuchnął śmiechem, plując obficie na kontrolkę, ale zaraz potem wytarł to jakaś szmatą, czyli rozmazał po prostu. Szkolenie a-juat nie obejmowało kultury osobistej. Obejmowało zachowanie względem wyższych rangą, ale wobec podwładnych? Hulaj dusza!* ty powinien wierszów pisać, poezja dla moi uszy *oparł siew  koncu tylem glowy op białą obudowę swojego autopilota, który zdawał się być ponad tym wszystkim.* zara, musze zobaczyć na twoich danych, generał przesłał rozkazy. General lubi porządków wiec dobrze jego tu nie ma w tym baszym… jak się mówi? Dom publiczny? *pstrykał, pstrykal, w  koncu uderzył pięścią i się pokazało. Zirytowany rodianin pokręcił głową*
burdel, kretynie. Jakbyś nie żarł jad kontrolka, to by działała. A ty się zamknij, banduro po oleju.
*Haris przewalił oczami, jak na a-juata bardzo ekspresyjnie po czym nagle uśmiechnął się drapieżnie.*
Ty, HK cztery siedem. Zabij jego *wskazał kciukiem rodianina który popatrzył na kaleesha z pogardą* idiota *skwitował*

*Ano nie, rodianinowi nawet przez myśl nie przeszło. Haris tez myślał ze to jakieś żarty, wiec z lubością przyglądając się temu co się działo, kończył swój posiłek. Rodianin szamotał się, kopał robota bezradnie, ale wiadomo, z  jakim skutkiem. Tylko czujny autopilot poderwał się na kilka centymetry, rozsuwając symetrycznie umieszczone dzwignie (miał miejsce na 6,a  poosiadał 5). Nie wniósł jednak sprzeciwu.
A przedstawienie trwało*

*Kaleesh, nadal przeżuwając obiadek podniósł wymownie powiekę, a  jego nieprzywykła do ruchów mimicznych twarz pomarszczyła się, jakby była z wosku. Jakiś czas się nie odzywał* Na żartach się nie zna *stwierdził, kiedy jego wzrok padł na martwego rodianina. Gdyby nie fakt, ze tak bardzo go nie lubił, to może by się przejął* do zapamiętania. Khrretym pośliznął się na myta podłoga i wywinął mynocka nieszczęśliwie, ze mu się zmarło. Pokój jego głupiej duszy. A droid masz styl. Prawda, ze ma, Kapitanie? Wyślij kondolencji dla rodzina *rozluźnił się, sięgając do tylu ramieniem by poklepać autopilota*
HK teraz zabij Nemedis Poof, który ostatnio pojawił na Kamino. Pospieszaj się, bo on nie taki durny jak ten zielony cieć

osiągalne, tylko pospiesz się do diaska! *Haris jeszcze raz wyżył się fizycznie na kontrolce* I zabierz to truchło, niech się tu nie rozłożyło, jebana jego mać *Kaleeshowie są  fajni, jakby nie patrzeć* Tym razem dobrze się przyliż. Ty jest szansa dla mnie na awans!

*Kilka godzin po przejęciu wraku Widma. Generał po przyjemnym spotkaniu w gabinecie cybernetyka oddalił od siebie zagrożenie życia, choć czesci mechaniczne nadal lekko zawodziły, ale to może poczekać do chwili, kiedy będzie na to więcej czasu. Z prawej ręki zostało tylko pól. Pól wzdłuż, druga polowa, rzec można ramie prawe górne zostało odkręcone by nie przeszkadzało.
Sypanie iskrami także zostało zabezpieczone. Tylko plamy zostały, choć pelerynę dla przyzwoitości zmieniono.
Teraz generał przebywał na mostku z  Harisem. Właściwie od 10 minut dopiero był tutaj, na chodzie.
Wyglądał na zdenerwowanego, chciał jak najszybciej znać przyczynę katastrofy Widma. Teraz przerzucał pospiesznie meldunki, które go ominęły, by wyłowić z nich coś ważnego*