*Facet w brązowej marynarce szarpał teraz rolkę by zabrać ją droidowi*
Zostaw to wibratorze w wydech miotłą jebany przez matkę dyhrrektohrrkę i siedmiu kahrrłów z Seylotty, ja tu… kuhrr…tuhrralnie witam się z pięknymi paniami!
*I jak nie wystrzeli w górę, jak struna, odrzucając krzesło, i zaraz w ukłon ze niemal łbem blatu nie skasował.
Po drodze dotarło do niego, że jedno jest mężczyzną, a  drugie jakimś workiem…
Wyprostował się i z szerokim uśmiechem prowadzącego realisty show, wskazał miejsca przygotowane po drugiej stronie stołu.
I…
Wysoki, szczupły, elegancki kaleeshianin. Kiedy się ruszył, powiało gustownymi perfumami. No fajnie, na pewno biznesmen ale…
Kiedy wyszedł zza stołu, by wzmocnić sile swojego zaproszenia oto… żółte buty… i krawat żółty… Darvenie! Jak Seco powiedział że kupił krawat i buty w  promocji, dlaczego nie kazałeś mu pokazać?!?*

*Seco momentalnie stanął na baczność, i równie momentalnie się rozluźnił, bo w końcu jest biznesmenem i nie musi nikomu nadskakiwać*
Zgadza się, może mi pani mówić Ben… a to jest… zamknij się, debilu… *warknął. Do Dzonego* …a to jest Dżony. *Nie wiedząc, jak przedstawić Dzonego (właśnie o tym rozmyślał kiedy weszli), po prostu schował za siebie ręce trzymające papier. Warto nadmienić ze prawe ramie było jakoś dziwnie kanciaste a na dłoni miał rękawiczkę w kolorze własnej skóry*
Phroszę siadac, czego się Państwo napiją… to znaczy chciałem powiedzieć: może napiją się ze mną panie hehrrbaty, bo nic więcej nie ma.. cała lemoniadę już wydułem… *uśmiechnął się niewinnie, po czym, jeśli nastąpi chwila nieuwagi gosci (żeby znowu na siebie spojrzeli), Seco pogroził Dzonemu pięścią, z silnym przykazaniem zamknięcia się*
Aaa… pani Abhra przyjdzie jeszcze?
*Darven mówił, ze ta młodsza, Abra jest bardziej ludzka, i Seco stwierdził ze można by z ni ą coś załatwić. No i może bardziej by przypominała kobietę, a  tutaj jakiś pan do towarzystwa. Musiała mu nieźle zapłacić…*

*Tym razem skrzywił się Seco. Oczywiście nie wiedział, co robi źle. Ten worek wydawał się być wkurzony, ale chudy się niemal śmiał. Seco mrugnął do niego porozumiewawczo i jeszcze raz wskazał krzesła. Nie fotele. Bo w Sali konferencyjnej widma byli*
Ja tam mam podzielną uwagę *stwierdził*
No ale do rzeczy
*sam tez usiadł*
chce kupić dhroida ED 12
*Na lżonego już nie zwracał uwagi. Papier upadł za krzesłem Seco.*

*Seco zamknął oczy, by nie było widać jak nimi przewraca. Oparłszy ręce na stope pochylił się do przodu. Mięśnie na szczekach na chwile mu się napięły, po czym drgnął lekko co spowodowało prychniecie wychodzące przez nos. Co za debilne pytanie – pomyślał*
Po co… bo mam pieniądze, lubie dhroidy, chce tego dhroida kupić i tyle. Dla żony będzie *Podniósłszy głowę uchylonymi lekko oczami spojrzał na Lipini*
Dhroidy o ile wiem nie są jakimś zakazanym towahrrem

*Tym razem już Seco nie zdzierżył i zaśmiał się przez żeby, lekko, wdzięcznie, ale zarazem z nieskrywaną ironią*
Phrosze pani, ja jestem dorosły… nie chce pani pić hehrrbaty, to kupujemy dhroida, no. A czy dla żony czy dla teściowej, to nieważne, przecież to tylko kupa złomu. Jesteśmy w Cochrelu. Kilka modyfikacji i nie będzie niebezpieczny, no… żona lubi takie zabytki… a nawet jeśli cos się stanie to przecież nie mamy takiej podstawy prawnej żeby panią pozwać…

*teraz zaczął się bać. Podpuszczała go. A on nie chciał jej obrazić. Nie chciał tez dać się przyłapać czy zdradzić się milczeniem. Musiał po prostu szybko reagować*
Phrodsze pani, phrosze się nie obrazić, ale co ja zhrobie ze swoim dhroidem to już moja sphrawa jest. Ładny jest, podoba się nam, ma jakąś wahrtośc, może go przetrzymam i sprzedamy, może coś tam, czy coś innego. W każdym rhazie to inwestycja. Jeśli pani się tu ze mną spotkała dzisiaj i nie chce pić hehrrbaty to znaczy, ze dhroid jest na sprzedaż, phrosze mi powiedzieć ile pani za niego chce, ja pani tyle dam i już…

*Teraz to z Seco odpłynęła krew i opadła mu tak zwana kopara, a źrenice stały się szerokie. Szlag trafił całą otoczkę, bo Seco zamurowało. Otrząsnął się jednak szybko, a ja jego pysku pojawiło się dzikie zdumienie i gniew*
Jak to sprzedany?! Przecież to ja miałem go kupić! JA! Phrosze powiedzieć ile – podbije tamtą cenę. Ja piehrrdole kuhrrwa jebana mać! *I trzask pięścią w stół*
Mnie zależy, bo ten dhrroid w telewizji występował!
*Na prędce wymyślił sobie jakiś „poważny” powód*