No ale ile daje? *Nalegał Seco w ostatecznej desperacji*
I co to za gość? *Ja pierdole – to słowo ułożyło się w wydech, kiedy opadał na krzesło całkowicie rozdeptany. Momentalnie się spocił. Cały kark miał mokry, pot wyciekał spod łusek…*

*Secorshy zakręciło się w głowie. 13 milionow, ja pierdole – myślał. Obstawiał, ze zechce góra, ale to naprawdę góra 300 tysiecy, zeby im dopiec, pokazać jaka to ona oh.
I pokazała. Kurwa!
Ale jednoczesnie ulga – Eda tu nie ma i niech podaje do sondu kogo chce. Nie ma go!*
Ja piehrrdole… *szepnął, co oznaczało, ze cena zrobila wrażenie. Ale Seco się nie podda!*
Pani Lipini… kiedy konczy się aukcja? Niech pani… to znaczy, dla mnie to zajebiscie dużo fohrrsy, no ale zależy mi. I niewykluczone, ze podbije, ale musze mieć throche czasu do namysłu. Dobrze? Obieca mi to pani? *I jak to Seco. przez stół. Ręce jej chwycił i lezac na blacie zaczął się napastliwie wgapiać w oczy zza gogli*
Obieca mi pani?

Tu… nie Ama tego dhroida *w ostatnim akcie desperacji Seco postanowił zawalczyć o względy Lipini. Bo i tak i tak wyda się ze nie ma tu Eda. A tak przynajmniej Seco będzie tym, który trzyma stronę brzyduli*
Chciałem go kupić, normalne wiec ze chciałem go zobaczyć,. Ale okazało się ze go tu nie ma, i nie wiedzą, gdzie jest
*Tylko jak teraz ja powstrzymać żeby nie poszłą od razu do Darvena. Bo Seco musial być u niego pierwszy![/i]
*rhadze popytać na dole, w  maszynowni, tam go ostatnio mieli…a jak go pani znajdzie, to phrosze się ze mną skontaktować, tu jest mój numehrr… też chciałbym go zobaczyć[/i] *I uśmiechnął się serdecznie, choć nerwowo, a w wyobraźni już pędził do Darvena*

I ja dziękuje… *wydusił z siebie, a  kiedy wyszli Seco – srru – przez stół, do kamery, to znaczy do monitora by zobaczyć w którą stronę odchodzą. W dół – do hangarów/maszynowni czy w górę – do Darvena*

Idziemy, Dżony! *krzyknąwszy otworzył drzwi i jak strzała rzucił się pędem w przeciwną stronę co oni, prosto do gabinetu Darvena, po drodze jeszcze wystukując na swoim komunikatorze wiadomość, żeby mu drzwi otworzył. będzie szybciej*

*Drzwi wejściowe do sali konferencyjnej otworzyły się wolno. Do środka wkroczył Darven, nieco przygarbiony, jakby zamyślony. Ciągnęła się za nim peleryna utrzymana w ciemnych barwach, egzotycznie zdobiona. Z przodu lśnił metal pancerza, z kolei tam, gdzie nie było widać części mechanicznych, tam znajdował się materiał szaty. Na pierwszy rzut oka widać było, że oto stoi ktoś na wzór hybrydy, nie do końca cyborg, ale przecież już nie w pełni człowiek...
Darven odstawił krzesło stojące przed długim, prostym stołem i niespieszenie zajął miejsce. Miał dziesięć minut zapasu przed planowanym spotkaniem.*

*Stół, przy którym siedział Darven, mimo prostoty, olśniewał obramowaniem rzadkiego w tych czasach drewna. Na ścianie wisiało poroże pewnego zwierzęcia, było też parę drobiazgów przywołujących na myśl Kalee, zapewne przedmiotów należących do niedawnego włodarza tych ziem, Generała Qymaena. Całe pomieszczenie, mimo wygody, skonstruowane było prosto i bez żadnych szczególnych udziwnień. Panował niemal półmrok, jedynie światło bijące od lamp wbudowanych w sufit lekko padało na stół ustawiony pośrodku sali.
Darven, widząc gościa, podniósł się ze swego miejsca, uważnie badając go wzrokiem. Skinął lekko głową.* Zezwalam na przejście w stan spoczynku. *Powiedział głosem pewnym, spokojnym. Zaraz po wypowiedzeniu słów formułki, wyciągnął do gościa - jako gospodarz - dłoń. Uścisk miał zdecydowany, ale niedługi - żadnego potrząsania dłonią czy nadmiernego jej zatrzymywania. Podobno nawet takie z pozoru drobne gesty wiele mówią o danej osobie.* Miło mi pana powitać na statku, proszę usiąść. *I to rzekłszy, skierował się w stronę swego miejsca.*

*Darven spojrzał uważnie na Arsleksyra. Złożył dłonie - organiczną i mechaniczną - i wziął głębszy wdech, zanim przemówił.* Cieszę się, że pan przybył. Mam nadzieję, że podróż i samo lądowanie nie było ciężkie. *Rzekł, zupełnie nie zdając sobie sprawy, że w pewien sposób przywołuje spotkanie pułkownika z Secorshą - no ale, mimo wszystko, nic nie wiedział o nieszczęsnym, hangarowym "wypadku".* Nazywam się Darven Saarai i niedawno przejąłem dowodzenie nad tym okrętem po moim poprzedniku, Generale Qymaenie. Niestety, napotkały go poważne trudności zdrowotne, uniemożliwiające dalsze dowodzenie - na pewno już pan o tym wie. Chciałbym, aby został pan pierwszym oficerem tego statku, co nie ukrywam, jest kwestią ważną w świetle ostatnich wydarzeń i z całą pewnością przyda mi się pomoc. Z tego co wiem, został pan wprowadzony w tę sprawę i nie wyraził zastrzeżeń co do przeniesienia, mam rację?