*teraz to Dżonego na dobre zdezorientowali. gdyby można mu było używać broi nie byłoby problemu, bo droideka obroni się sam, ale teraz nie miał. musiał ratować się ucieczką, tak wic kiedy akrobacja Aru zakończyła się krzykliwym bombardowaniem, droideka nie czekał ani chwili – tryb kołowy i długa – przez krzaczory – bryżdząc miażdżonymi elementami roślin. Raczej w tej rundzie nie będzie rozmowy*

Jak Moc kocham... *Mruknął tylko widząc, ze Dżony znowu ucieka no to ruszył za nim w pogoń, tradycyjnie korzystając z Mocy, która wypełniła jego ciało, dając mu szybszy czas reakcji jak i więcej siły, co objawiało się w szybszym biegu. Tym razem jednak maska pomagała, gdyż łatwiej mu było oddychać jak i oczy nie łzawiły od pędu powietrza, jedynie obraz był lekko zamazany ale powoli doganiał Dżonego, gdyż nie musiał omijać naturalnych przeszkód, jedynie je przeskakiwał zgrabnie. Był całkiem dobrym akrobatą, co zauważyć można było w czasie jego treningów bądź walki.*

*A Aru widząc,że droideka zaczyna zawracać zwolnił swój bieg, nawet przy użyciu mocy nie mógł już dogonić keldora bez rzucania w niego patykami, i po prostu zatrzymał się by spokojnie zaczekać aż Dżony ucieknie do niego. Dobrze myślał by wysłać najpierw Takena. Dżony do jego polecenia nie atakowania Jedi stosował się i prędzej ucieknie przed "atakującym" niż się zacznie bronić.* Mały, stój! Nie bój się już nic. Nikt Ci krzywdy zrobić nie chce. *Ozwał się nim jeszcze droideka zdołała się zatrzymać.*

*widac było, ze zwalnia, kiedy był już bliżej Aru niż dalej. reagował na jego glos, jak zwierze. jakieś 3 metry przed zabrakiem nastąpiło zatrzymanie do zera, po czym blyskawiczne rozwiniecie się. z kuli magicznym sposobem wyłonił się droid, który drobiąc trzema szponiastymi nóżkami ruszyl w zabawnym „biegu”, tory skończył się, kiedy 300 kilo bronzium schowalo się za niskimi drobnym przy nim organicznym przyjacielu.
mimo wszystko chyba jepiej troche poganiac droideke niż zbierac po lesie swoje konczyny…*

*Cóż, najpierw trzeba byłoby taka osobę trafić a przy znaczącej populacji Jedi na planecie (bo chyba byłą niezamieszkała) to raczej szanse nie są aż takie duże, no nie licząc padawanów. Bo jednak trafienie Jedi jest dosyć trudne zważywszy na ich "dopalacz" w postaci Mocy. Ale teraz Taken zatrzymał się w pewnej odległości od Dżonego i westchnął.* Cześć Dżony... chyba już się kiedyś spotkaliśmy, co? Na Mandalore *Powiedział spokojnie do droida i siadł na jakimś wystającym głazie, bo chciał chwilę odpocząć w spokoju i sobie pooglądać przedstawienie pod tytułem "Dżony i Aru, czyli droid plus zabrak". Bo zapowiadało się niezły show w postaci tłumaczenia droidowi co i jak.*

*Nikt tu nie twierdził,że Dżony by kogokolwiek trafił. Ale by strzelał. A na razie jakieś dziwne podchody robił.*  No co jest Dżony? Mnie też w folderze dowodzenia dopisałeś więc nie bój się Takena. *Droid który sam sobie dopisuje kogo chce, no to już nie jest normalna maszynka. Szczególnie taka "bojąca się". Nie jest to normalne zachowanie dla droidek*  Się z niego nieśmiałek zrobił nagle. Co będzie jak więcej przyjdzie Ci istot poznać, mały? *I cap, lewą dłonią za lewą rączkę Dżonową i lekkie pociągnięcie by zaprowadzić Dżonego za rękę do Takena. Show trwa*

*jak już Aru zauważył - Dżony był bardzo posłuszny i nie było żadnego probemu z kierowaniem i wyciąganiem raczki – bowiem zaraz okazało się ze pod dzialem jest zamontowana trojpalczasta dłoń. Aru mogl kierować nim jak chce. widać bo, jak ta maszyna ufa.*

*No tylko osoby o wprawnym spojrzeniu mogą zauważyć te subtelne zmiany mimiczne wokół jego maski gdy się uśmiechał, ale to nie każdy potrafił. Prościej już było podglądać jego aurę w Mocy, tak jak on sam często to robił. Miał swego rodzaju dar do tego, ale ostatnio rzadko z niego korzystał. Emocje powinny zostać prywatne, chyba, ze są one mu do czegoś potrzebne* No cześć Dżony, jak tam zdrowie i samopoczucie? *Zapytał spokojnie, dalej siedząc na swoim głazie i patrząc na zabraka i droidekę. Ciekawa parka, nie da się powiedzieć.*