No do te ogłoszenia to wiszą w pośredniaku i to jest ofert dwa pińcset trzy dziewińćset *Mruknął tylko w odpowiedzi.* Dogrzebać się do takowej oferty trudno było,a i cały czas trzeba było uważać na to by to nie była prowokacja imperialnych...bo wtedy był bym w dupie. *A Regina jeszcze gorzej znając życie,tego jednak już profesorek nie dodał* Jak się nie odezwą ich strata... i tak tylko szkołę skończysz i znikamy stąd. Nar Shadda będzie mimo wszystko lepszym miejscem. Albo jakaś inna, niezbyt cywilizowana planetka..byle nie w imperium. *Mruczał sobie wpatrując się spokojnie w talerz coraz zimniejszej zupy*

Jak chcesz.... jeśli tylko to Ci da jakieś zajęcie. *Wzruszył ramionami wąs swój palcami gładząc. Nie widział zbytniego sensu w pakowaniu. Nawet jak ktoś po nich się stawi to raczej na gwałt od razu lecieć nie będzie trzeba. A skąd profesor wiedział,że lecieć? No mało prawdopodobne by ta tajemnicza organizacja miała siedzibę na Coruscant choć.... wiadomo,pod latarnią zawsze jest najciemniej. *

Hau!Hau! *I droid nawiedził kuchnię. Fonetycznie sobie szczekając. Czyli słowami. Nawiedzenie trwało,a ten sobie sunął z cichym szumem gąsienic na których to się poruszał. A dokąd to? W miejsce gdzie dawniej stała miska z żarciem. Stanął tak w miejscu i się gapić swymi fotoreceptorami począł. Popiskując coś po droidziemu. Widać znowu tej pierdółce się zapomniało,że jeść już nie może i zamiast miski pod tą samą ścianą ma kontakt gdzie się może podładować(choć baterie miał na full)*

*Ano ,eksperyment profesora. Jaźń psa zgrywana prawie przez całe życie małego ratlerka za pomocą implantów mózgowych. Trochę wadliwe to jest jednak kopię zapasową tych danych doktor posiadał,a i bioniczny, tak bioniczny, mózg jaki zamontował droidowi sprawował się dobrze. Elementem eksperymentu było też to,że ciało droida nie przypominało psiego w żadnym wypadku. Chciał sprawdzić jak systemy i programy mogą współpracować z umysłem zwierzaka. I jak na razie dobrze sobie radziły, przynajmniej funkcje motoryczne grały dobrze. Psinie tylko czasem się mieszało.* No nic. Kochana... *Doktor odrzekł wstając i tłumiąc ziewnięcie.* Jestem wykończony...umyję się i idę spać. Dobrej nocy kochana. *Powiedział swoje, podszedł do catherki całując ją w futrzaste czółko i udał się zrobić coś koło siebie. Może i nie dawał po sobie znać,ale praca w klinice go wykańczała. Dlatego też brał teraz pierwsze trwające tydzień wolne od kliniki.*

*A psina? Zreflektowała się,że miski nie ma i nie będzie, poza tym głodu nie czuje i swe wielgaśne "oczyska" na Reginę przeniosła. Chwilka manewrowania i już niezbyt wielki droid przy nogach pani się znalazł mrugając metalowymi skrzydełkami przy oczach,górną ich parą drgając intensywnie w swojej wersji merdania ogonem,którego nie posiadał.*

*A psina? Zawsze lubiła być przytulana. Nawet kiedy miała psinka futerko żółtawe, chroniczną trzęsawkę i wielkie gały tak charakterestyczne dla ratlerków.* Hau! *Podsumował nieco stłumionym przez dociśnięcie jego wokabulatora do futra, głosem. I to by było na tyle. Dalej życie się potoczyło swoim rytmem. Psina jeździła sobie po domu w tę i we wtę, Regina przygotowała się do szkoły i pewnie do niej się wybrała,a doktor spał spokojnie niczym niemowlę do jakieś godziny 15 po południu. Córa jego zajęcia kończyła w tym dniu chyba koło 15.30 więc po 16 być już powinna.* Trza iść na tron... *Podsumował przebudzony doktorek zabierając gazetę i do świątyni dumania się udając.*

*A doktor w myśl zasady "Jak kocha to poczeka" kontynuował to co zaczął. I tak to trwało trzy minuty nim ktoś łaskawie do drzwi podszedł. Co z tego że w drzwi od strony mieszkańców coś łagodnie ujmując jebło i zaczęło....* Hau! Hau! Hau! *Szczekać. Co z tego,że szczekanie było słowne, przypominało głos droidów i było przeplatane typowymi zgrzytami i piskami właśnie dla tych maszynek. Po chwili jednak dało się też słyszeć jakiś zrzędliwy głos* Deoksyrybonuklein! Spierdalaj do siebie! *Kilka pojedynczych "Hau,hau" szum gąsienic i odgłos otwieranych drzwi. Otwartych przez starszego człeka z brązowymi kudłami poprzetykanymi siwizną, z zielonymi ślepiami za okularami i wąsem pokaźnym. Ubrany był na całe szczęście. Po cywilnemu. Choć lekko zaokrąglany brzuch mu widać było przez ten materiał.* Nie przyjmuję akwizytorów! *Na starcie zaczął. No bo kto normalny tyle czasu by za drzwiami czekał?*

Hm..dobry. No, tak. Profesor Solus, to ja. A panowie? *Widać udało im się wzbudzic zainteresowanie nieco niższego od nich i przygarbionego człeczyny który bystrymi ślepiami spoglądał na jednego i drugiego. Imperium? Gdzie tam. Oni raczej by nie wysyłali tutaj ogoniastogłowego i durosa. Ale nie... jakaś firma. Hmm...aaa! Toto logo było w tamtym ogłoszeniu. Wreszcie odpowiedziano.* Dobra,wejdźcie. *Gdy już się zorientował ruchem dłoni zaprosił obu do środka, zamykając za nimi drzwi i prowadząc od razu do salonu by sobie mogli usiąść na kanapie,a sam profesorek na swym fotelu po drugiej stronie stołu.* Coś do picia? Z procentami,bez? *Może i nieco nieokrzesanego wrażenie sprawiał,ale czasem nieco kultury nie zabije.*

Nie, słodkości nie lubię. Jeśli jakieś ma to może córka, a ja jej grzebać w pokoju nie będę *Bo prawdę powiedziawszy profesor bał się tam nawet zaglądać. Wolał nie wiedzieć co też jego córa ma w szafkach. Już raz przypadkiem naciął się na coś co leżało na jej szafie,a co wziął za miecz świetlny. Tiaa....miecz świetlny... tyle,że po włączeniu okazało się to być z goła innym urządzeniem które jak cholernie głośno buczało. A swoją drogą właśnie przez te buczenie to Deoksyrybonuklein czuł jakieś rodzinne podobieństwo z tym ustrojstwem....* A to niedysponowanie jak mniemam przez drogiego imperatorka jest? *Pozwolił sobie zapytać wstając i kierując się do barku.* Nie, nic z nazwą "Imperium" nie pijam. Mam uczulenie. *Mruknął tylko.* Correliańskie łyski, piwo z Nar Shadda..przez holo musiałem je zamawiać,eh.No,to co pasi? *Nie odwracając się,a jedynie stukając butelkami nadal w barku ślęczał gdy przybyło TO. Sunąc cicho po dywanie. Sięgające najwyżej do kolana. Korpus niby humanoidalny, para chwytnych rąk. ruchoma głowa z metalowymi powiekami będącymi płaskimi "skrzydełkami" i święcące biało ślepia. Podjechało toto prawie pod nogę twi'leka łeb zadarło i patrzyło. Deoksyrybonuklein pilnował.*

*No i duros dał niejako pozwolenie Deoksyrybonukleinkowi do ataku. Bo ten...szczeknął i wysunął ze swojego korpusu coś przypominającego rozkładającą się,wąską pałkę elektryczną. Był to w rzeczywistości elektryczny pastuch którym droid począł dźgać przy wtórze trzaskających iskier po nodze.*Zostaw! Nie gryź pana! Zły Deoksyrybonuklein,zły *No, najwyraźniej sam głos profesora wystarczył by droida powstrzymać od ataków. Ten tylko na wstecznych wycofał się poza zasięg twi'leka nie chowając jeszcze swego "gryzaka" i warcząc elektronicznym głosem na niego. Trzy szklanice i butelka whisky wylądowała na stole.* Poza drobnymi poparzeniami nic nie zrobi. *Uprzedił popieszczonego odrobinką prądu głowoogoniastego. Nie musiał doktor wspominać o tym,że wystarczy, że za pomocą kontrolera zwiększy napięcie i Deoksyrybonuklein będzie mieć właściwości ruchomego paralizatora. To jednak szybko baterie mu wyczerpywało*