Zin przeżył wiele i wychodzi z założenia, że trzeba się cieszyć z tego co się ma. Ostatnio wiele spieprzył, więc musiał się cieszyć nowymi znajomościami. Zin miał ogromny dystans do otaczającego go świata. Może czasami było źródłem jego problemów, ale już tego nie zmieni.
-W WAR-ze zwracaliśmy się do Jedi per Mistrzu. Stare zboczenie zawodowe jeszcze siedzi mi w głowie.-Powiedział z uśmiechem i spojrzał na ładowarkę. Wyglądało na to, że musi zmienić narzędzie. Zrobił to. Zapamiętał całą sekwencję i wykonał ją bez większego wahania.-Nie ufam zbytnio droidom, to przebiegłe maszyny. Czasami mnie przerażają.-Mruknął do mistrza. Oparł się o konsoletę ładowania, założył ręce na klatce piersiowej. Dopóki Darr Tah nie da jakiegoś znaku "życia" wygląda na to, że trochę tu posiedzą. Zin potrzebował pomocy stokrotki przy naprawie rdzenia. Nie znając tej technologii, zamiast naprawić można tylko pogorszyć problem.

Zin chciał dalej rozmawiać na temat droidów, jednak nie miał na ich temat zbyt wiele do powiedzenia. Nie znał się na ich konstrukcji czy ich programowaniu, znał jedynie podstawy ich budowy. Czasem to się przydawało, chociażby do budowy Puszki, jego ukochanego, lecz trochę głupawego droida, który gdzieś zaginął. Spojrzał na mistrza. Naszło go jedno pytanie, nie wiedział czy może je zadać.
-A powiedz mi. Czy wszyscy Jedi przestrzegają kodeksu?-Pytanie było związane z pewnym epizodem z życia Zina. Mianowicie chodziło o rudowłosą Jedi, której pozbył się, sprzedając ją Zandiemu. Później...Issa, która rzekomo miała jakąś misję. Miał ją uratować, ale Kobdar uznał, że ważniejsze jest ratowanie własnego zadka, niż ratowanie jej życia. Taki już był. Był z reguły pomocny, ale czasem ukazywał swoją egoistyczną stronę. Cholernie egoistyczną.-Wiesz, spotkałem się z wieloma zdaniami na ten temat, dlatego też wolę spytać się źródła.

Zin nie lubił rozmawiać o swoich przyjaciołach, bowiem zwyczajnie ich stracił. Tang go pewnie nienawidzi, Seco nigdy za nim specjalnie nie przepadał. Reszta? No cóż...Z resztą jedynie się kolegował. Nic więcej. Temat przyjaźni nie był konikiem inżyniera. Przysłuchał się mistrzowi, potakiwał głową, a kiedy zadano mu pytanie, Zin chwilę pomyślał nad odpowiedzią, bowiem przypomnienie wszystkich dziwnych wypowiedzi jego znajomych trochę trwało.
-W WAR-ze pracowałem z kilkoma zwolennikami teorii spiskowych. Aż głupio mi ich cytować, ale to z pewnością Cię rozbawi.--Rzucił z rozbawieniem w głosie.-Jeden sądził, że kodeks to jedna wielka ściema. Twierdził, że nikt go na dobrą sprawę nie stosuje i jest stworzony tylko na pokaz. Drugi natomiast kiedyś na przerwie wypalił, że moc nie istnieje, a jest to zaawansowana technologia jakieś starożytnej rasy. Wiem, wiem. To głupota. Po co to mówiłem?-Pokręcił głową i zaczął się po cichu śmiać. Po chwili spojrzał na narzędzie i wyciągnął je z ładowarki. Zapakował wszystkie do plecaka i spytał się. Bynajmniej nie Hakona.-Co teraz, o Nieśmiertelny.-Uśmiech nie schodził mu z gęby. Krótka rozmowa z kimś kto nie ma czarnego kombinezonu i od razu świat jest bardziej kolorowy.

*A Hakon? No cóż*
Mój mistrz mawiał, ze racja jest jak dupa. Każdy ma własną *Mistrz opowiedział także ze sama Moc jest jak dupa. Mistrz Hakona był bardzo mądry.*
I nie da się zaprzeczyć, ze Twoi przyjaciele mieli swoje dupy. Jedi mają swoje, a  ty masz swoją. Chyba coś się dzieje z grodziami *pwiedzial to wszystko właściwie na jednym, bardzo wyrozumiałym i spokojnym tonie*
Oby się tylko Ed nie znarowił tam…

//Na razie puszczam póki nie dojdziecie na miejsce. W korytarzach bez zmian, prowadzi was mapa//

-Mój ojciec był surowy, ale...był dla mnie najbliższą osobą. Powiem szczerze, Hakon. Żałuje pewnych decyzji, mogłem wielokrotnie zostać kimś, ale moje pieprzone wyolbrzymione przez mnie ego nie pozwalało mi na to. Mam na myśli to, że uważałem się za wielkiego inżyniera z WAR-u. Jestem kimś, mogę wszystko. Wszędzie dostanę pracę. Gówno prawda, powiem Ci. Przez jakiś czas utrzymywałem się z kantyny na Nar-Shaddaa.-Powiedział z nutką goryczy w głosie. Nadal spoglądał na mapę co jakiś czas i szedł powoli. Nie przemieszczał się z pośpiechem. Wolał zwracać uwagę na wszystkie elementy statku. Był zdziwiony jakim cudem ten statek mimo swojego wieku nie skorodował. Pancerz na pewno nie skorodował, ale środek? To go ciekawiło.-Z czego wykonany jest korpus? To durastal czy coś innego?--Spytał z zaciekawieniem, dalej poruszając się wzdłuż korytarzy, prowadzących wprost do pierwszego rdzenia zasilającego. Już na samą myśl o nim, Zinowi robiło się zimno.

Mapka oczywiście zniknęła, bransoleta miała ograniczone funkcje holograficzne i była w stanie wyświetlać tylko jedno okno. A póki co Zin nie opanował jeszcze umiejętności wciskania kilku opcji w jedno okno, a statek nie podpowiadał, więc urządzenie wyświetlało na raz tylko jedną opcję. W tym przypadku była to informacja o budowie wewnętrznej i zewnętrznej statku, podany skład stopu metalu itp. Zin raczej tego związku nie rozpozna, nawet mimo podania galaktycznych oznaczeń pierwiastków, bo to był po prostu nowy rodzaj stopu metalu nie znany Kodbarowi.