Przez pole siłowe odgradzające wnętrze "hangaru" od próżni kosmosu przeleciał jakiś stateczek, który został uwięziony przez tajemniczy statek wiązką promienia ściągającego. Maszyna opadła w końcu na pokład z głośnym hukiem, który niósł się po pomieszczeniu jeszcze długo. W środku panowała niemal nieprzenikniona ciemność, ale tylko przez jakiś czas, gdyż systemy oświetleniowe wykryły ruch i zaczęły powoli przywracać do "życia" lampy, dzięki czemu przynajmniej fragment pomieszczenia był jako tako oświetlony, ale to optymizmem nie napawało. Wszędzie panował bród i bałagan, po podłodze walały się jakieś części, fragmenty blachy czy resztki skrzyń. A w tle majaczyły jakieś dziwne maszyny. Do pełni "szczęścia" brakuje już tylko pajęczyn oraz śladów po krwi.

Można próbować uciekać "tym gównem" jednak promień ściągający nadal był aktywny, więc wszelkie próby ucieczki zakończą się fiaskiem. Właściwie to nawet próba startu i wylotu z hangaru nie miała szans powodzenia, bo pole za maszyną dziwnie zamigotało i zmieniło nieco barwę na ciemniejszy fiolet. Włączyła się dodatkowa funkcja ochronna, która nie przepuszczała teraz niczego przez pole. Tak więc możliwości ucieczki nie było w ogóle, jedynie co to można próbować wyjść ze swojego stateczku i poszukać pomocy gdzieś na tym wielkim. Czujniki wskazywały póki co na atmosferę zdatną do oddechu a temperatura była znośna.

A co do pilotażu stateczku to sprawa była znacznie bardziej skomplikowana niż by się mogło wydawać. To nie aerowóz, gdzie ma się kierownicę, pedał sprzęgła, gazu i hamulec a do tego parę kontrolek i opcji kontroli. W kokpicie znajdowało się dziesiątki różnego rodzaju wskaźników, wyświetlaczy, przycisków i pokręteł było mnóstwo. By w ogóle poderwać z ziemi taką maszynę to trzeba było przeprowadzić szereg procedur przedstartowych. Tak więc pilotem nie może zostać byle kto i to od razu. Bez wiedzy to się nie wystartuje, bo nie wiadomo nawet, gdzie się odpala silniki.

Ostatnio edytowany przez Darr tah (2011-04-18 15:25:28)

Zapach tego miejsca może taki okropny nie był, w końcu filtry powietrza działały, a przynajmniej ich część. Jednakże dało się wyczuć "subtelne" i jakże cudne nuty zapachowe jakże chemikaliów i starych olejów, przeplatane jakąś lekką domieszką spalonej gumy. No ale to była sala techniczna, przeznaczona dla mechaników, inżynierów i techników, więc dla kogoś takiego jak Cath było to z pewnością odrażające miejsce. Jednakże by spróbować się wydostać z tego statku musiała zejść na jego pokład, po rampie, która naturalnie wysunęła się z sykiem wraz z otwarciem grodzi jej stateczku. Jednak sam moment zejścia na pewno nie będzie przyjemny, bowiem światło z wnętrza jej maszyny rozświetlało półmrok sali w której się znajdowała i teraz z całą mocą mogła zobaczyć ten cały panujący tutaj bród i bałagan. Na domiar złego opadnięcie rampy wywołało małą chmurkę kurzu, który złośliwie skierował się w jej stronę, by oblepić jej czyste i zadbane ubranie, oraz odsłonięte ciało. Z całą pewnością gdy trochę po przebywa tutaj, to pierwszą rzeczą jaką będzie chciała zrobić po wydostaniu się z tego statku, to będzie prysznic.
Póki co przed nią rozciągała się cała hala i najlepiej by było poszukać jakiegoś wyjścia z niej, lub chociaż jakiegoś komputera czy konsoli. A tych było kilka, część nie działała, ale te które jako tako funkcjonowały, to emanowały nikłym blaskiem swoich ekranów.

No cóż, jeżeli Cath nie miała na pokładzie swojego stateczku żadnych innych ubrań, to może mieć poważny problem z przemieszczaniem się, a jeżeli ma, to lepiej zrobi przebierając się. By było wygodniej. Co udowodniła rampa, która może i pod bardzo ostrym kątem nachylona nie była, ale jednak problemy sprawiało zejście. A dotarcie na twardy i stabilny grunt nie wywołało praktycznie żadnej reakcji, może poza osadzeniem się kolejnej warstwy kurzu i brudu na jej butach. A tak poza tym to jak okiem sięgnąć to ani żywego ducha. Zupełnie jakby ten statek był opuszczony... ale to przecież niemożliwe, ktoś ich złapał promieniem ściągającym i wrzucił do tej hali. Ktoś żywy musi przecież statkiem sterować... i ten ktoś wybitnie nie wie, co to czystość.

Lepiej walizek nie wynosić z czystego wnętrza stateczku na pokład tego większego, bo w mig wszystko pokryje się brudem i kurzem, a więc na nic takie coś. Lepiej pozostawić wszystko na swoim miejscu, tam wszak można się było schronić, gdyby to miejsce nie przypadło jej zbytnio do gustu, a wszystko wskazywało na to, ze tak będzie.
Gdy Cath podbiegła do konsoli to zapewne miała nadzieję, że to jej w czymś pomoże i jakoś się stąd wydostanie. Niestety, rozczarowanie przyjdzie od razu, gdyż ten komputer wyglądał dosyć obco, umieszczony na rurowatej podstawie, z pochylonym w jej kierunku pulpitem. Większość miejsca zabierał sporej wielkości, kolorowy ekran, wyświetlający jakieś napisy oraz schematy, a wszystko to o zgrozo w całkiem obcym języku i alfabecie, tak, ze nie sposób było się zorientować, o co chodzi. Po prawej stronie ekranu znajdowały się trzy szeregi przycisków po trzy, jednak były one nie oznaczone, więc nie wiadomo co z nimi robić. Inne konsole wyglądały podobnie, różniły się tylko detalami, no i przeznaczeniem. Cath mogła co najwyżej wciskać przyciski na chybił trafił, mając nadzieję, ze coś to da.

Drzwi i owszem, były. Znajdowały się dokładnie na przeciwko pola energetycznego, które odgradzało halę od pustki kosmosu. Nawiasem mówiąc można było do tej tarczy energetycznej podejść, by sobie pooglądać widoki, a te były piękne. Majestatyczne planety na tle słońca obserwowane z oddali - czegoś takiego często się nie ogląda, nawet odbywając częste podróże galaktyczne. Bo i czasu nie ma, a hipernapęd umożliwia bardzo szybką i dokładną podróż, więc kto by się zatrzymywał, by przyglądać się pięknu kosmosu?
Ale wracając do drzwi, a raczej do sporej wielkości grodzi, to były one dosyć dobrze widoczne i oświetlone. Nad ich górną krawędzią znajdował się szereg lamp, z tym, że większość uszkodzonych. Ale te, które działał to rzucały wystarczającą ilość światła, by znaleźć owe grodzie. Problem w tym, że w pobliżu nigdzie nie było żadnego przycisku otwierającego, tylko kolejna wredna konsola, podobnie jak i poprzednia całkowicie obca.
A na statek można oczywiście wrócić, zapasów jedzenia i wody pewnie na jakiś czas wystarczy, ale wszystko zależy od zgromadzonych zapasów, a tych pewnie wiele nie było, skoro to miał być krótki, standardowy lot. Więc prędzej czy później trzeba będzie ten hangar opuścić.

Grodzie, czyli drzwi, znajdowały się dokładnie po przeciwnej stronie pola siłowego, ale to taki szczegół w sumie nieistotny. Bardziej interesujące były właśnie te grodzie, do których zmierzała Cath, bowiem wyglądały na bardzo solidne i co najważniejsze, zamknięte na amen. Żadnej szpary, przez którą można by się było przecisnąć, żadnej dziury czy coś. Jedynym ratunkiem wydawała się chyba ta dziwna konsola zapisana w nieznanym języku. Tam zapewne znajdował się jakiś przycisk otwierający te cholerne drzwi, trzeba go tylko znaleźć, jeśli się będzie miało szczęście.