No to pobiłeś mnie. bo ja właśnie zgubiłem Eda. po prostu się… a co to takiego… *szepnął, podnosząc rękę, bowiem teraz z jego perspektywy widział klona na tle malowniczego pejzażu kosmosu* wyszliśmy z nadprzestrzeni… *dodał, i nagle zmieniły mu się proporcje twarzy - oczy stały się większe. Statek chce wyrzucić Eda w próżnię!*

- Jak to zgubiłeś Eda?
Zapytał zdziwiony klon, bo jak można zgubić myślącego droida? No chyba, że ktoś mu w tym zgubieniu się pomógł. Oj nie dobrze, nie dobrze. Ale po chwili słowa Hakona skierowały uwagę Drala na coś innego, ale tylko chwilowo.
- No wyszliśmy z nadprzestrzeni... ciekawe po co i... o fierfek...
Mruknął klon i odszedł od barierki dając znak barabelowi by poszedł za nim. Schody w końcu z boku się znajdowały.
Dral przyglądał się rosnącej holograficznej kuli, która się zmieniała z każdą chwilą aż przybrała kształt okrętu. A potem kropki... a jedna poza kadłubem.
- Chyba kogoś wciagamy... jakim cudem ten statek trafia za każdym razem na jakichś rozbitków Co on, czuły na śMoc?

Hologram migał jeszcze kilka sekund, pokazując jak Ed powoli zbliża się do tej drugiej kropki, która teraz znalazła się w hangarze. Mijały kolejne sekundy, aż w końcu za iluminatorami gwiazdy znowu zmieniły się w smugi, przekształcając się w tunel nadprzestrzenny.

Mijały kolejne sekundy, aż w końcu hologram znowu zaczął się zmieniać. Statek roztrzaskał się na tysiące małych świecących punktów, które zmieniały swoje położenie, aż ukształtowały się w model galaktyki. Światła na mostku zgasły, tak by wszystko było lepiej widoczne. Model Galaktyki trwał niezmiennie, dopóki nie pojawił się czerwony punkt, miniaturowy model statku. Kolejne chwile odczekane, by Hakon i Dral zaznajomili się z wciąż zmieniającym się obrazem. A potem wszystko zostało przybliżone, ukazując tylko kilka sektorów wraz z ich układami i systemami słonecznymi. Na samym dole znajdowali się oni... od miniaturki statku odłączyła się czerwona wstążka, która wznosiła się do góry różnymi zawijasami aż zatrzymała się na jednym konkretnym układzie. Obraz po kilku sekundach znowu się zmienił, kolejne zbliżenie, tym razem na cały układ słoneczny. Kilka planet orbitowało wokół głównego słońca, nad którym znajdowały się jakieś kosmiczne śmieci. Sam model układu był wręcz identyczny z tym na ścianach. I znowu na obrzeżach pojawiła się miniaturka statku, kolejna wstążeczka, prowadząca do najdalej wysuniętej planety, gdzie można było dostrzec jakiś orbitujący kształt. Kolejne zbliżenie... tym razem w punkcie centralnym była ta planeta i orbitujący kształt - stacja kosmiczna lub stocznia. Kolejne zbliżenie na nią i animacja przedstawiająca dokującego do niej Darr taha. Statek przedstawił właśnie cel ich podróży.

Tłumaczy nam, co robi, tylko… co? *No włąsnie, co robi statek, i po co. co to za miejsce, do którego leci. Hakon, oddychając szybko spojrzał na Drala przez hologram. zęby mu połyskiwały odbitym światłem. Nagle podniosł glowe, i przemówił. Jakby do sufitu*
Minęło czterdzieści tysięcy lat! Tam już nic nie ma… *Hakon nie rozpoznał tej planety. podpisy były nie w basicku, a po rakatńsku*

Owszem, minęło te czterdzieści tysięcy lat, ale może akurat coś tam zostało, bo w końcu ta stacja znajdowała się na obrzeżach tego systemu, który najwyraźniej był kolebką cywilizacji rakatan. Możliwe, że statek nie wiedział co robi, albo też wiedział, i to lepiej niż oni. W końcu mógł sobie co jakiś czas odwiedzać miejsce, gdzie się "narodził".
Gdy Dral zapytał po co tam lecą, to schemat się znowu zmienił, tym razem pokazując już samą stację w trójwymiarze, a potem się ona przekręciła na bok, robiąc tzw. Widok z góry, po czym przekształcił się w schemat pomieszczeń. Miejsce startowe - punkt dokowania. A potem czerwona linia wiodła przez wiele korytarzy, zakrętów i pomieszczeń aż do jednego wielkiego, w centrum. Najwyraźniej był to magazyn. I wtedy po bokach pojawiły się cztery okienka, każde wyświetlające obrazek innego droida, a pod spodem jego specyfikacja... w basicu! Były to droidy naprawcze różnych typów i rozmiarów, każdy do przystosowany do innego zadania.

- Oby jednak coś było, bo tak to cała podróż na marne
Mruknął klon niezbyt pocieszony. Fakt, czterdzieści tysięcy lat to szmat czasu i bardzo wiele się mogło zmienić. Bandy piratów i innych szubrawców mogły to miejsce ograbić ze wszystkiego lub wykorzystać do własnych celów. Albo taka stacja po prostu rozpadła się ze starości, chociaż patrząc na technologię tego statku, to mogła ta stocznia jednak przetrwać.
No i po raz kolejny obraz się zmienił, pokazując wnętrze stacji. A potem zaznaczono drogę, którą chyba oni muszą przejść, a na mecie znajdował się chyba magazyn z droidami. Dral rzucił okiem na pojawiające się okienka i z początku nie zauważył, że podpisy są w basicu. Dopiero potem do niego to dotarło.
- Patrz! To w basicu... a więc statek umie przetłumaczyć to co chce... a to skubaniec.

A Han nadal sobie siedział pod ścianą, urywając sobie koszulkę na bandaże. Był już spokojny, teraz patrzył tylko na siebie. Był nadal zmęczony, potrzebował odpoczynku. Gdy dokończył kurację samego siebie, podniósł się i spojrzał się na ED-a. Wysłannik śmierci, pff,  też mi coś nawet na schody nie umie wejść, choć z moim stanem, ja też nie. Ciekawe gdzie teraz pójść, do tego blaszaka, czy do komory. Nie to za daleko I to były jego przemyślenia. Teraz wstał i oparł się o ścianę, mieszając rękami we włosach i zastanawiając się co dalej.