Nie zorientowała się jeszcze, że "zwierzak" to też o niej. I dobrze, bo jeszcze by chciała przefasonować każdego, kto tak powie. Zresztą ciekawe co by się stało gdyby pacnęła złotego ogonem....
Kiedy Edzio ją uspokoił zaklekotała wesoło w komunikacie oznaczającym wierność, zaufanie i uwielbienie. Cóż, pozycja Edzia póki co była nienaruszona, chociaż złoty ładniej wygląda. Ale jego Urga nie rozumiała, a Eda tak. Zresztą Eda już znała, mogła na nim spać, Ed ją bronił, a ona jego. No i mieli "razem" jajka.
- Inny khlaweczi gówno i phasek?
Spytała Edziulę podczas organoleptycznego poznawania oazy.

*Warknął bardzo wielotonowo, bo miało w sobie i ironie, i zażenowanie i rozbawienie*
Weź ty ścichnij, 3PO… nie do ciebie mówiłem… mówiłem do soiebie1 Każdy szanujący się schizofrenik mówi do siebie. a i tłumaczyć ci się nie mam zamiaru… *Starał się być grzeczny, twierdził bowiem, ze skoro jego traktowano jak droida 200 bitych lat to teraz on powinien chociaż próbować ulżyć innemu w niedoli droidziego zycia, no ale to ciągłe paplanie doprowadzało go do kurwicy z powikłaniami.*
Może nie od razu takie ciezkie działa, kochanie. No ale w sumie… *Edzio zbliżył się pod samą oazę i przygiąwszy oraz nieco rozstawiwszy nogi pochylił łeb tak, ze był ten o jakieś 50cm od Urgi*
Tak, gówno i piasek *Szepnął cichutko, tak by słyszała Urga a nie słyszał 3PO*

Shizofrenik? *głosik drozda zabrzmiał prawie wiarygodnym zdziwieniem*
Ojej… oczywiście nie chciałem pana obrazić tym zdziwieniem, jednakoż wydaje mi się… *Urwał, bo i właściwie wtedy Ed kazał mu ścichnąć. Opuścił cały czas trzymane lekko podniesione kończyny przednie*
Już nic. Nie powinien pan się denerwować, sir! *Oświadczył, i być może na własną zgubę, sztywnym krokiem ruszył w  kierunku Eda*
Podoba się Panu wystrój pańskiego nowego mieszkania?

Łepek przekrzywił się najpierw w prawo, potem w lewo. Kaczka została trącona łapką, a Urga po przemyśleniu wszystkiego i wypowiedzi Eda o mieszkaniu podniosła się na tylne łapki.
- Sypo speeeehdaaalaaaj. Syypo fu tepat!
Oznajmiła w stronę złotego. Widać niektóre neologizmy Malkita były dla niej łatwe do wymówienia.
Utrzymując stojącą pozycję spojrzała na Eda. Nie wiedziała o czym rozmawiają, ale nie przeszkadzało jej to. Teraz szukała pochwały za to, jak ładnie dokucza złotemu.

Może i wysokim statusie, ale niskim poczuciu estetyki… przecież na to się patrzeć nie da, jakby się mieszkało…w  kościele jakimś! *Ed nigdy nie był w kościele czy tam jakiejś innej świątyni popularnej religii, no ale miał rozległą wiedze teoretyczną, a interesując się trochę architekturą oglądał zdjęcia właśnie takich świątyń i miał je w bankach. Za to banki pamięci C3PO były wyraźnie wybrakowane*
Ooo, 6 milionów form komunikacji a nie wiemy co to znaczy fu tepat? Nooo, C3PO, łapie cię na brakach w wiedzy, niedobrze… *Teraz odchodząc lekko bokiem od „oazy” powoli zbliżał się do protokolanta. Mruknął nisko, p[przeciągle, ale i lekko, jakby się śmiał.*
Dalej Urga, dalej! *Widać za mało się Urga wysiliła, na pochwałek musi jeszcze trochę podokuczać werbalnie*

*Wspólnymi siłami sukcesywnie wganiali robota w konsternację. Doszło do tego, ze drobiąc drobnymi kroczkami zaczął się cofać*
Oh, to niebywałe! Proszę mi wybaczyć, sir. Być może podczas czyszczenia pamięci popełniono błąd. jeśli pan pozwoli, oddalę się i uzupełnię braki *Na Urgi słowa nic nie powiedział, bo – co za wstyd – nie rozumiał, a  przynajmniej nie do końca. Zrozumiał, ze jest wyganiany, ze nie ma jamy i nie ma mózgu. Co za kompromitacja, cóż za nieokrzesane stworzenie z tej… partnerki życiowej jego nowego pana, który był bez wątpienia trochę psychiczny. I nie był droidem choć wyglądał. Dla 3PO – nie był choć był. I bądź tu mądry!*

Pochwalona radośnie się rozklekotała i przybiegła do Eda, znów na dwóch łapkach. Ale opadła na cztery tuż przy nim i wskoczyła na swoje działo. Kaczka została w "oazie", którą Urga póki co polubiła najbardziej. A jeszcze nie przetestowała przecież sofy, kryjówek pod stolikami i tym podobnych miejsc.
- Urga kocha Ed.
Zapewniła i otarła się o niego przyjemnie terkocząc nim się położyła. Trochę się ożywiła tym dokuczaniem wielkiemu khlaweczi, ale czuła zmęczenie.

No nareszcie… *wycharczał miedzy warkotami, kiedy lśniąca dupa druida znikła za wielkimi drzwiami. Wtedy tez dopiero się rozluźnił i uspokoił. W tej chwili byli sami.
Stare receptory czuciowe przyniosły informacje o lepiącej się Urdze, co wywołało nie tyle przyjemność fizyczną, która w przypadku Eda była dyskusyjną przyjemnością, ale prawdziwą rozkosz związaną ze świadomością tego, co się dzieje. Zaczął więc głośno i na różne tony pomrukiwać, zadzierając łeb jakby chciał zamknąć Urgę miedzy swoim ciałem a powietrzem, które miało specjalnie dla niego stawić opór i wycisnąć z Urgi wszystkie soki.*
Też cię kocham, moja piękna… Ale naprawdę chcesz Syypo? Może oddamy go Darvenowi?