*Edzio odchylił łeb w bok jak skarcony pies i zrobił „oumm”, bo tym razem to co powiedziała było tak dobitne, i na miejscu ze chyba trzeba nie mieć serca by nie wzucia choć trochę do siebie. No tak, Hyporian w końcu spotkała „kara boska” nie tylko za drzewa, bo drzewa to symbol. Za caloksztalt.
A Urga zapewnie spadnie na podłogę. Wprawdzie Ed nie zrobił tego kiedy ona skakała, ale jak skoczyła do przodu to jej się Ed skończy*

*Edzio mocno do siebie bral. To, co tu się stało nie było groźne dla Edziowej psychiki, no ale była jakaś tam reakcja emocjonalna.*
Ja wiem, no ale tak mi trochę głupio za nich. Wiesz, tamtejsze duchy musiały być już naprawdę bardzo, bardzo zmęczone ich zachowaniem, zirytowanie i przez to złe. Oj, Urga spadła. Biedna Urdzia… *sięgnął nogą by ją dotknąć, czyli „pogłaskać” ale pewnie mu się nie uda skoro się Urga kręciła.
Nie ma już Hypori – pomyślał. Duchy się nie na żarty wkurwiły…*

*No to Ed musiał postawić nogę, by nie zdarzył się wypadek niechcący, bo jednak on swoje ważył. Kilka chwil i dał się pocieszyć*
Ja nie smutny, dzięki. *Wprawdzie rozgrzeszyła rybki, ale Ed odetchnie dopiero, jak Miss zobaczy akwarium i nie popatrzy na niego krzywo*

*Edzio już nie smutny oglądał z nią, a Urdzia się wspinała. Nie było to dla niej specjalnie trudne, bo noga Eda miała mnóstwo  miejsc do zaczepienia pazurów. I nie był wcale takie strasznie wysoki.
Film się toczył, toczył, toczył… aż się przetoczył. Na koniec wypuścili wszystkie rybki do oceanu. Dorosłe i kilka setek ich dzieci*

*Tak było, Ed mruczał, mruczał, mruczał. Az do momentu, kiedy zadzwonili z Widma II. Ed został zawołany do rozmowy z Darvenem, przypominającym ducha, jak to bywa z holoprojekcjami. Używał bardzo wielu niezrozumiałych dla Missay słow, a  kiedy odszedł od projektora, był poszarpanym kłębkiem nerwów który aż iskrzy… A miało być tak pięknie*

*To gadnie Urgi Eda podtrzymywało na duchu. Skończył zdenerwowany,a  jakze, ale jak Miss podeszłą to od razu łepek spuścił i dawał się uspokajać. Potrzebował wsparcia. Ale na szczęście pępowina z Darvenem zostala już odcięta. Ed to przepłakał. Dalsze oddalanie się tez bolalo. Ale im dalej, tym mniej. Edzik znieruchomiał w ramionach Miss i sobie w ciszy rozmyślał na temat ludzkiej natury*

O pieniądzach, o władzy, o wojnie… Same nieprzyjemne rzeczy. Nieważne, głupie to. Ja się za bardzo przejmuje głupotami. Prawda, Urga? Darven mnie lubił kiedy byłem durną kupą złomu która poza nim świata nie widziała. Kiedy to się zmieniło, i on przestał być taki dobry i wyrozumiały. Trudno. Ważne, ze mam was. A teraz chodź, coś wam pokaże *I jak to czasem robił, tak i teraz – łebkiem nacisnął na Mis, i zaczął ją kierować tam, gdzie chciał. Niestety musiała się poruszać Tylem, no chyba ze się odwróci*

Mówi ze Darven jest zły, i że go nie szanuje za to, ze przez niego straciła dwa poprzednie jajka. Została zamknięta za pewne przewinienie. Z resztą ja też. Darven to specyficzny typ. Tak, kocham cię Urga, jesteś śliczna i mądra. A jak się znasz na polityce! *pochwalił energicznie, wesołym głosem i na chwile nawet przestał pchać. Za chwile jednak znowu, i dalej, aż doszli do tego czegoż zakrytego szmata. Ale szmata była ładna wiec była to narzuta*
Tu. Zdejmij to