*Dla strażnika to była istna beczka śmiechu. Zaś jeszcze zabawniejsza niż treśc wypowiadanych przez dziewczynę oświadczeń była jej duma i powaga. Naprawdę mimo najszczerszych chęci nie można było się chociaż w duchu nie roześmiać!
Dlatego tez blondyn przechodził istną próbę charakteru*
Z Edem? Ale Eda tu nie ma, chyba powinnaś go na mostek zanieść, a nie tu…
*Tymczasem ten, co rozmawiał przez holo nagle bardzo gwałtownie zareagował*
- Greg! Zatrzymaj ją! *Krzyknął, po czym natychmiast dobył broń i wycelował ku Missay. Przez krótkofalówkę w hełmie już instruował kolegów, który nagle się zmobilizowali.
Greg nie wiedział, o co chodzi ale był posłuszny dowództwu, wiedział, jak to działa. Chwycił dziewczynę za ramie, a  drugą ręką sięgnął ku zawiniątku.
W mgnieniu oka jednak ud Olu przez jego rękę aż ku górze błysnęło aktywne ostrze wibroskalpela. Greg zrobił wielkie oczy. Nie zdążył nawet poczuć bólu. Ujrzał jego zaciśnięta na kocu rękę, wiszącą w oddzieleniu od ciała, krwawiąca strumieniem na stopy Missay. Krzyknął, upadając na kolana i chwytając się za kikut*
Kurwaaaa!
Nie minął ułamek sekundy od tego zdarzenia, Missay tez Ne zdążyła pewnie się an dobre wystraszyć, jak poczuła, ze jej ciało jest zniewolone, a  coś silnie ciągnie ją do tyłu za włosy, odsłaniając szyje. Poczuła ból z boku szyi, kiedy wibroostrze dotknęło ciała.
Wyraźny znak dla strażników – ruszcie się a ją zabije.
To był on. Młody dug. Sith.
Od niedawna także Heday. Szczerzył lodowobiale zęby przytulając bok pyska do gładkiego policzka Missay. Mogła widzieć go katem oka, bardzo blisko…*

Ostatnio edytowany przez Cichy (2012-10-01 18:03:22)

*Akcja wrzała. Ktoś kontaktował się z  wyższym dowództwem. Obecny tutaj strażnik o najwyższym stopniu podchodził żwawo do duga*
- Puść ją, bo strzelam!
Krzyknął. Reakcja była bardzo szybka. Pazurzasta łapa Duga przytuliła się do twarzy dziewczyny. Jedno pociągniecie zostawiło jej kilka krwawiących ran, od twarzy, przez szyje aż na de old.
To co „powiedział” mężczyźnie było łatwe do przetłumaczenia: Zanim mnie zabijesz ja zabije ją.
Mężczyzna się cofnął o krok.
Odebrał rozkazy – nie dopuścić do startu. Przecież to oczywiste, ze dug zabije dziewczynę jak odleci! Choć teraz jego przekaz myślowy na kanale on – dówódca obiecywał, ze daruje Missay życie i odeśle ja całą i zdrową.
Coś dało do zrozumienia Miss, ze on odlicza, i jeśli ochrona nie ustąpi, ona znowu poczuje ból.
Żaden z  nich nie mól strzelać. Głowa duga była bardzo wąska, duzo węższa niz głowa Missay. Stali blisko statku, zajście ich od tylu było niemożliwe, bez ryzykowania poważnego kalectwa dziewczyny. Sith już pokazał, ze się nie cofnie przed tym, czym wygraża*

[wydarzenia tu opisywane są uzgodnione z Edem sprawującym pieczę nad npc Autodestrukcji]

*Teraz „dziecko” głownie trzymało się samo. Było w  tym brutalne, stanowcze. Bardzo silne, jak na tak drobne ciało. Wbijało pazury.
Nie traktowało Missay jak człowieka. Missay była dla niego narzędziem. Cały czas.*
Puść ją a pozwolimy ci odlecieć! *krzyknął nagle strażnik jakby odpowiadał. Rozmawiał z  niesłyszalnym głosem*
Przysięgam, puścimy cię, puśc ją, odlecisz, tylko ja zostaw. Zostaw ją i jesteś wolny
*Nie zadziałało. Atak był błyskawiczny pysk duga uzbrojony w ostre zęby padł na piersi Missay. Ból był nie do opisania. Kiedy podnosił głowę, z jego pyska kapała jej krew, ciągnęło się też coc, jakiś gruczoł, łączący jego pysk z jej sutkiem. Lub miejscem po sutku. Sutek został ostentacyjnie pogryziony i połknięty. Strażnicy cofnęli się.*
Łącz z Edem…. Tym przestań. Zaraz przyjdzie tu nasz szef, wypuści cie, przysięgam, wypuści cię tylko puść tę dziewczynę! *Mężczyzna odpowiedział cienkim głosem, jakby on zaraz miał się popłakać. Palec drżał na spuście. Strzeli… strzeli… Nie! Zabije Missay!*

*Już byli pewni, ze przegrali. Nawiązano polaczenie z Edem*
Ed już idzie, uspokój się, nie rób jej krzywdy, on cie wypuści!
*Obiecywał nadal, teraz już dosłownie drżąc*
My nie możemy, ale on zaraz tu będzie, zwróci ci wolność, ale puść ja, na potrzebuje lekarza!
*Wszystko działo się szybciej niż w stresie myśli przeciętny człowiek.
I nagle coś się stało. Niespodziewanie, niespodzianie i nagle, co w tej sytuacji nie powinno dziwić. Coś ciężkiego uderzyło duga w łeb, od tyłu. Raz, i drugi, zanim zdążył zareagować, odpychając się i wbijając wibroskalpel w szyję dziewczyny. Świadomie, chciał ją zabić.
Ale nie zdążył. Spadł na ziemie bez ruchu, prężąc się jak zabity królik. Missay pewnie opadnie na drugą stronę. Nad nimi zaś z szeroko otwartymi oczami i kawałkiem metalowej rury w dłoni stał Hakon*

*Strażnicy zaraz rzucili się by pojmać duga. Hakon i jeszcze jeden  nich pochylili się nadrannymi. Jedi wziął Missay na ręce i przytulił do klatki piersiowej. Zaraz tez był cały w jej krwi*
Trzymaj się, chłopcze, trzymaj! *szepnął tylko do okaleczonego Grega. Kikut reki krwawił, ale n doczeka przyjazdu pomocy. Zaś Hakon rzucił się biegiem z  Missay na rekach ku sekcji szpitalnej*