Pudełeczko wykonane było z drewna, miało kształt sześcianu. Nigdzie nie było widać żadnego zamka ani zawiasów, jedynie w górnej części znajdowała się cienka linia, która odróżniała pokrywkę od reszty pudełka.
Na każdej ściance wyrzeźbione były dziwne symbole, których Nemedis z pewnością nie rozpozna. Nie było to w końcu takie dziwne, w Galaktyce istniały tysiące różnych kultur, a alfabetów pewnie jeszcze więcej. Każdy znak był starannie wykonany i wygładzony, jednak wprawne oko wyłapie od razu drobne niedoskonałości, które cechują wykonanie ręczne.
W Mocy sześcian nie wyróżniał się niczym szczególnym, jedynie znaki emanowały lekko energią.

Gdy Nemedis użył Mocy na jednej ze ścianek to znak zalśnił bladym, białym blaskiem, wchłaniając energię do siebie. Nie kradł jej łapczywie, jak to miewają w zwyczaju pułapki, a raczej przyjmował ją dobrowolnie. Przy okazji echo w Mocy całego pudełka nieco się zmieniło. Stało się nieco wyraźniejsze i emanowało z szczeliny pokrywki. Nemedis nieświadomie właściwie otworzył jeden z zamków sześcianu.
Jeśli Nemedis dokładniej zbada znak w Mocy, to do jego umysłu napłynie wyjaśnienie jego znaczenia - "Poświęć potęgę by zdobyć wiedzę".
Dotykając kolejnych znaków pozna ich znaczenie, chociaż niekompletne: "Wysiłek", "Więzi", "Życie", "Śmierć". Ostatni symbol, ten z pokrywki oznaczał "Oświecenie".
Nacisk w Mocy na poszczególne symbole nic nie da, Nemedis będzie musiał się zastanowić nad znalezieniem odpowiedniego klucza.

Kolejne próby aktywacji pozostałych symboli nie przynosiły jednak żadnego rezultatu. Znaki nie wchłaniały mocy Nemedisa, wręcz ją odpychały od siebie. Dopiero przy tym oznaczającym "więzi" mógł coś poczuć. Nie było to właściwie żadne zawirowanie w Mocy ani żadna anomalia. Jedynie taki lekki przebłysk w umyśle, ot przypomniał mu się Hakon, jego przyjaźń i zdrada. Zaś gdy Nemedis przesuwał palce na inne symbole to te wspomnienie od razu blakło i niknęło gdzieś tam w jego umyśle.
Ten przebłysk nie był wywoływany bezpośrednio przez pudełko, ono w żaden sposób nie oddziaływało z aurą Nemedisa. To było raczej takie drobne przeczucie, jakby szept intuicji, że znak "więzi" może mieć coś wspólnego ze wspomnieniami.

Gdy do Nemedisa powracały wspomnienia związane z Hakonem to symbol reagował na to, powoli wsysał do siebie ich esencję, bagaż uczuć i emocji. Robił to jednak bardzo powoli, gdyż nie miał on ich kraść a wchłaniać je gdy były przekazywane dobrowolnie. Powoli też klarował się system zamków użyty w konstrukcji tego pudełka. Każdy symbol wymagał innego klucza: "Potęga" cząstki mocy Nemedisa, "Więź" esencję jego wspomnień związanych z więzami uczuciowymi. Wszystko to jednak musiało być oferowane dobrowolnie. Pozostałe znaki działają na tej samej zasadzie, trzeba jednak znaleźć do nich odpowiedni klucz, co nie będzie takie łatwe bez konkretnych wskazówek. Dwa symbole którymi zajął się Nemedis były łatwe w interpretacji, jeśli się znało ich zastosowanie.

Symbol "Więzi" nie był jeszcze w pełni aktywowany, a gdy Nemedis zajął się znakiem oznaczającym "Śmierć" to całkiem on zgasł. By go w pełni aktywować Sith nie tylko musi pozwolić pojawić się tym wspomnieniom, a skupić się na nich i przekazać ich esencję poprzez Moc, do znaku. Tylko wtedy aktywuje się on w pełni i otworzy kolejny zamek.
Co się zaś tyczy symbolu "Śmierci" to nie reagował on w ogóle na wspomnienia związane z zabijaniem, chociaż to oczywiście pierwsze skojarzenie. Jednakże pierwsze, nie zawsze jest najlepsze. Możliwych znaczeń jest wiele, samo zadawanie śmierci, jakaś ofiara, strach przed śmiercią, uwielbienie samej śmierci, a może też jakaś myśl związana z jej zrozumieniem.

*Cichy do tej pory tylko obserwujący, ożywił się nagle, ale nie była to reakcja entuzjastyczna na obietnicę zgładzenia kogoś, tylko po prostu reakcja na zwrócenie się do niego.
„Mogę przyprowadzić koka i sprawdzimy to na miejscu”
Kto wie, może ofiara ze zwierzęcia wystarczy, w  koncu to śmierć*

*zatem cichy odszedł. Po prostu przestał tu być, tak wyglądało jego odejście*

[i]Po ok. 40 minutach]

*znowu rozległy się kroki, tylko tym razem o wiele zwielokrotnione. Koki miały sześć nóg, a każda miała pazurki, wiec zwierze stukało. Cichy wszedł do pomieszczenia, trzymając w ręku sznurek. Otumaniona mocą koka nie przeciwstawiała się, była pokorna. Cichy ciągnął na sznurku zawiązanym naokoło szyi, którą to (szyję) ciężko było dostrzec. Dla cichego koki wyglądały jak balony z których skręcało się różne zwierzątka na bazarach. Albo jak parówki z ogonami.
Biel futra rzucała się strasznie w oczy  ciemności. Cichy miał ze sobą zarówno nóż, miecz jak i blaster, bo nie wiedział, jakiej śmierci zażyczy sobie Nemedis*