*W warsztacie było ciemno. Tak trochę pogrzebowo, cicho. Jakieś tam tylko lampki po bokach. Duze pomieszczenie, wygodne, czyste, bardziej przypominało szpital niż warsztat. przynajmniej ta część, an pewno były tu liczne zaplecza w których jedynym panem był chaos. Tu jednak miało być przyjemnie.
I był Ed. Hakon ujrzy go z  boku. „Leżał” na podpiętym pod niego pasie. Niby stał na nogach ale cały ciężar opierał się właśnie na tej podpórce. Nawet działa wisiały bezwładnie. Nie używał własnej energii. Nie miał tez siatki na głowie. Spływały z niego liczne kable. obok stala tęga, czteroraka kobieta o twarzy żaby. Besaliskanka. To ona coś przy nim dłubała, o dziwo – nucąc sobie coś pod nosem.
Z boku stał monitor monitorujący stan Eda. Jak dioda – tak teraz to, pokazywało jak się czuje. I czuł się dobrze, bo wykres był na oko prawidłowy.
Nikt jednak nie zauważył Hakona, bo on taki grzeczny…*

*Kiedy podszedł, to „Pani” go zauważyła. Wdać nie pierwszy Hakon tak niefortunnie się pomylił, bo zachowała się jakby ta pomyłka w ogóle nie miała miejsca. Ot, przyzwyczajenie. Stała teraz naprzeciwko Eda, pierwszą parą rak trzymając go za pysk. Ten na Hakona nie reagował. Ona zaś – spoglądała na Jedi, jakby go oceniając. Do czego go oceniała? Moc raczy wiedzieć. Z bliska widać było ze miała wąsy. Wiec w sumie nie dziwota, ze Hakon się pomylił. Miała wprawdzie biust, ale taki biust miało tez większość mężczyzn przy jej tuszy.*
Zamiast załatwić to po męsku to przysłali z Dzedajskiej Planety jakiegoś mistrzunia żeby się tu z  nim pierdolił, z tym sithańskim dzieciakiem. Trzy osoby przez niego w szpitalu leża, a Ed czwarty
*Nadal trzymała, żeby Ed na Hakona nie popatrzył i nie zaczął się cieszyć, bo by jej cala złość minęła. A na chciała ją na Hakona wysączyć do ostatniej kropli!
Wykres Eda nie zmienił się, czyli on tego nie słyszał. A ona dalej swoje*
Przez tą waszą miłosierność imperium mamy! I Windu, i Yoda i jacyś tam jeszcze, ten z mackami i jeszcze jakiś mogli dwa razy zabić Imperatora ale mi miłosiernie darowali!
*Skąd miała takie informacje, tym bardziej, ze nieprawdziwe? Oczywiste – plotki.*
I tego tez będziecie resocjalizować? Nie osłabiaj mnie pan! Ze wszystkim się tylko pierdolą!

*Panią inżynier trochę zatkała jego bezpośrednosc. Wprawdzie takie zachowanie nie było na Autodestrukcji jakaś nowością, jednak ona była gruma, brzydka i mało kobieca – wiec nikt jej nie podrywał. Zakaszlała by ukryć zmieszanie*
Niech mnie lepiej nie denerwuje!
*Odfukała do Hakona, ale jej aura w Mocy mówiła co innego – ze zadowolona jest, ze ją tak Hakon obejmuje w okolicy „tali”.
Zaś Ed zareagował lepiej. W końcu zareagował. kiedy Hakona zobaczył – widać było od razu po ruchu odkrytych oczek. Dwa przednie, jedno boczne z prawej strony. Z lewej nie było oczek, nawet wypalonych. Były tylko trzy i te wszy jak na komendę – wszystkie poruszyły się i wbiły w Hakona. Co jeszcze dziwniejsze – zareagowały tez wszystkie trzy źrenice, nie tylko jedna. Zaraz też Ed zaczął mruczeć – rozpoznał. Ale nie odezwał się. Tylko mruczał, jakby był nie do końca przytomny. I jakby mu się Hakon śnił.
Pani technik usunęła się, dając Haknowi miejsce przy Edzie*
Trochę zagazowany jest, korzysta z zasilania zewnętrznego, wiec będzie słaba rozmowa. Proszę mówić do tego, obecnie ma odłączone przekaźniki słuchowe. Ale to się naprawi. Wszystko się naprawi, będzie jak nowy
*Wręczyła Haknowi mały głośniczek podpięty bezpośredni do Eda kręconym kablem*

*W mocy był jak ktoś nie do końca świadomy – wybudzający się z  narkozy lub wprowadzony w trans. Wprowadzono go w ten stan, by mógł odpocząć, inaczej by wariował. Na jego aurze widać był o ślady po ataku. Jakby poparzenia, bardzo silny wpływ z zewnątrz. Ale Ed instynktownie bronił się przed każdym kontaktem, wiec prócz faktycznego bólu nic mu sie nie stało. Nie było żadnych trwałych zmian na psychice. Ślady działania Mocy przyniosły za to fizyczne konsekwencje – coś z sensoryką, zwłaszcza z oczami. Wyładowanie trafiło w końcu właśnie w to miejsce.
Oczka bardzo żywo reagowały. Były jak oczy ludzkie. Jak żywe oczy w nieżywym ciele maszyny. Poruszały się jak organiczne oczy, źrenice zmieniały wielkość poprzez zasłonki „tęczówek”, regulując dostęp światła. Ed musiał mieć naprawdę dobry wzrok, gdyby to działało prawidłowo.
teraz było tu ciemno. Źrenice były wielkie. Hakon mógł widzieć w nich własne odbicie.
Kiedy zapytał, Ed odpowiedział. Ale tylko na to, co powiedział do głośniczka*
Głowa mnie boli, Hakoś…

No, musisz panować nad tą swoją ręką bo jeszcze jakiś czas tego czarnego nie będzie *odpowiedział Ed bardzo „śpiącym” głosem.. Zalej, za oczkami i miedzy nimi całą powierzchnie zazwyczaj zajmowaną przez siatkę teraz „porastały” sensory dotykowe, osadzone na dwóch kabelkach, które to Missay kiedyś nazwała robakami i zemdlała z przerażenia. Rzeczywiście – wyglądały jak wychodzące z głowy robactwo. Po nałożeniu siatki dotykały do niej od spodu i umożliwiały odbieranie bodźców. Odbierały je przez metal o grubości 5mm, wiec można sobie wyobrazić jakie były czule. Dotkniecie ich teraz na pewno będzie dla Eda nieprzyjemne.*
Ale wiesz co, Hakoś? Cud się stał. Jak on mnie tak… nie wiem, walnął… nie pamiętam tego… to okazało się że zaczęły dochodzić impulsy do listew wzrokowych. Mam szanse na odzyskanie wzroku w pozostałych oczach, wiec nie czuje jakiejś specjalnie krwistej nienawiści do tego chłopaka. Dlatego mi zależy żeby u was miał dobrze, kapujesz?
*I mruknął, jakby się uśmiechał. tak,. jak zawsze*
Będą się tu nade mną w tym warsztacie długo znęcać, bo każdemu cudowi trzeba pomóc, ale jestem gotów to znosić

Nie popadam w uwielbienie. Jestem po prostu wdzięczny, i chciałbym, żebyście go dobrze traktowali…
*Tęga pani mechanik ofukala się jeszcze bardziej i odeszła jeszcze dalej zajmować się swoimi sprawami. jeszcze niedawno ona rada była zabijać dziecię sitha, a tu jej własny pacjent negocjuje z jedi by temu draniowi było dobrze!*
Zajmiesz się nim osobiście, prawda? Kida ma pełną dokumentacje o nim, cały czas zbieramy nowe dane, mamy sekcje tego biedaka. Nawet dokumentacje Koka. Nie czytałem tego jeszcze bo jestem na przymusowym zwolnieniu, ale wiemy o nim prawie wszystko. Wiemy też TO, wiesz?
*Oczka wpatrywały się w twarz Hakona bardzo wymownie. Wiedza o „TYM” to znaczy wiedza o mistrzu duga. Dlatego stal się z „sitha” „dzieckiem sitha”.*
One się zawsze ruszały, ale już działają. Już widze nimi, wprawdzie tylko kolory, ale impulsy są silniejsze dosłownie z godziny na godzinę. Z lewej strony tez są impulsy, później jak się wszystko wyklaruje i uda się uzdatnić światłowód, będzie przykręcane kolejne oko. Jak wszystko dobrze pójdzie, to będę miał cztery. No, chyba ze pójdzie zajebiście, to wtedy może nawet sześć. Ale to marzenia, o tym nie mówimy na razie.
*Oko można było wziąć w palce, Ed był unieruchomiony, nie miał jak się cofnąć czy wyrwać się, przez co mógłby się uszkodzić. Ale dotykane nie było jakoś specjalnie fascynujące. Na tle obiektywu – źrenicy – widniały plamy jak rozlana ropa. Na prawym oku pierwszej pary mnej, na bocznym – więcej. na zdrowym w ogóle nie było. Widac była to jakaś nieprawidłowość, która ma ustąpić*

Ale ja się bardzo będę starał żeby tak nie było, bo będzie mi zależeć by nie marnować Darów Mocy  jak najwięcej zobaczyć. Bo ja główno w życiu widziałem, a gówno to nic ciekawego.
*I mrukniecie. nadal wprawdzie był słaby i zaspany, ale coraz chętniejszy do konwersacji. Gdyby tak go teraz puścić to na pewno zacząłby się bawić. Był w dobrym humorze, choć głowa boli, i choć Hakon nie zajmie się dzieckiem sitha*
Windu mi nie opowiada takich rzeczy. Podejrzewam ze szkoda mu czasu na rozmowy z niemocowładnymi. A zwłaszcza ze mną, bo przecież od tego jest Hakon, nie? Ale tak, pamiętam – nie marudzę. Okej.
*chciał jakoś podjąć temat Nemedis, ale nie za bardzo wiedział, jak. Myślał chwile, myślał, w końcu się odezwał*
Jak myślisz, czy ON będzie go szukał? Swojego ucznia? Regina mówi, ze ma duże stężenie tych waszych bakterii, to znaczy ze jest wartościowy