Taris była niegdyś wspaniałą planetą, bogatą, o wspaniałym mieście zamieszkanym przez milion mieszkańców. A potem wedle podań została zniszczona przez lorda sithów i stała się toksycznym śmietnikiem. Republika jednak nie dała za wygraną i z czasem powoli odbudowywała ruiny, chcąc przywrócić miastu dawną świetność. Nie było to jednak łatwe z powodu raghouli oraz szabrowników. Pierwsze zabijały, drudzy zaś okradali okolicę i penetrowali ruiny w poszukiwaniu cennych rzeczy.
Quinlan nie był ani jednym, ani drugim. On nie zabijał mieszkańców, nie kradł sprzętu a zamiast tego czasami pomagał niektórym, gdy tego potrzebowali... oczywiście nie za darmo. Głównie chodziło o informacje, przysługi, czasami zaś też kredyty i sprzęt, które mogły mu się przydać. I teraz dostał nagle wiadomość od Devia, która pragnęła znów się spotkać i najwyraźniej zwiała przed problemami. Westchnął głębiej obracając między palcami mechaniczny klucz.
"No proszę, chyba potrzebujesz pomocy moja droga." przemknęło mu przez myśl. Po dłuższej chwili zaś wysłał zaszyfrowaną wiadomość dziewczynie z jednym słowem - Taris. Teraz wystarczyło tylko poczekać na jej przylot

- Obrzeża sektora Kwymar, niedaleko Drogi Hydiańskiej. Do Taris powinnaś spokojnie dolecieć
Taris leżało akurat na Drodze Hydiańskiej, więc bez problemu można było z niej skorzystać. Wystarczył jeden krótki skok by się znaleźć na trasie a potem już bezpośrednio do miejsca docelowego. To była najszybsza droga.
- Technicy usunęli imperialnego wirusa z jego banków pamięci, niestety konieczny był jej reset.
Jej R2 powrócił więc do pierwotnego stanu technicznego. Dalej będzie jej wiernie służyć, ale już nie posiadał żadnych informacji wcześniejszych ani też "wspomnień", jego "osobowość" powróciła też do stanu wyjściowego.
- Lecisz sama, ja mam zbyt dużo obowiązków.
To była prosta misja, więc nie trzeba było wysyłać aż dwóch jedi na jedną planetę. Poza tym sama będzie przyciągać mniejszą uwagę. Planeta niestety pozostawała pod kontrolą Imperium, więc trzeba było uważać. Poza tym generał chciał sprawdzić czy mogą na nią liczyć. Był to więc taki mały test.
- Coś się zorganizuje.
W ciągu kwadransa Leri na szybko zorganizowała Devi pilota i statek. Zwykły, stary koreliański frachtowiec, który nie rzucał się w oczy, w dodatku zarejestrowany w przestrzeni Imperialnej, więc nie wzbudzał podejrzeń. Pilotem był przemytnik, który wspierał ich sprawę i często dostarczał na okręt zapasy. Teraz przy okazji na Taris zrobi małe zakupy.

Lot na planetę trwał kilka godzin i odbył się bez żadnych problemów. Po wyjściu z nadprzestrzeni ich oczom ukazała się planeta, której niemal cała powierzchnia pokryta była przez miasto lub jego ruiny. Taris w większości podniosło się z ruiny, jednak nie odzyskało dawnej świetności. W mieście życie toczyło się w miarę normalnie, wiele firm miało tu swoje siedziby, a to dzięki dogodnemu położeniu planety, która leżała blisko Hydiańskiej Drogi i Szlaku Mandaloriańskiego. Jednak poza głównymi zabudowaniami żyło się znacznie gorzej, w małych wioskach które żyły z uprawy roli i szabrowania ruin dawnego miasta.
Orbita planety była nieco zatłoczona, wiec trzeba było postępować według instrukcji kontroli lotów. Gdzieś w oddali majaczyła sylwetka potężnego gwiezdnego niszczyciela typu Imperial, który nie tylko strzegł planety, ale też był straszakiem wobec wszelkich buntowników.
Pilot bez problemu wszedł swoją maszyną w atmosferę i wylądował w jednym z dużych portów kosmicznych. Devi przekazał namiary na swój komunikator w przypadku jakichś problemów, po czym rozstali się.

Czyli jesteśmy blisko pomyślała. Omal nie rozdziawiła buzi utrzymując pokerową minę, kiedy jej "siostra mentorka" powiedziała jej że leci sama. Zamiast tego uśmiechnęła się. Czyżby myśleli że jest pilotem? przecież wyraźnie mówiła że jest lekarzem... no cóż, w każdym razie transport był. I to w jakim miłym towarzystwie. Wzięła namiar na komunikator pilota puszczając do niego oczko i uśmiechając się. Spostrzegłszy imperialny niszczyciel na orbicie podejrzewała obecność imperium na planecie, dlatego schodząc z pokładu frachtowca do portu kosmicznego  postawiła stójkę płaszcza i nasunęła bardziej na twarz kapelusz. Oby mnie nie rozpoznali... pomyślała. Przeleciało jej przez głowę pytanie dlaczego leci sama a zaraz po nim w trybie niemal natychmiastowym odpowiedź. Sprawdzają mnie... pomyślała i zaczęła kombinować jak to rozegrać tak aby im pokazać że owszem będzie walczyć z imperium ale nie będzie jedi i nie będzie im ściągać osób tylko po to żeby ich nawrócili gdyż nie do końca popierała zasady kodeksu jedi. Zdziwiła się widząc mężczyznę, głos jednak był znajomy podobnie jak jego aura.  Quinlan?
-tak panie. Jest tu gdzieś jakieś miejsce gdzie można spokojnie i swobodnie porozmawiać? - odpowiedziała pytając o lokalizację jakiegoś spokojnego miejsca.

Ostatnio edytowany przez Devia (2016-01-01 19:26:11)

Idąc za nim pokręciła głową z lekkim uśmiechem widząc jaki ma z niej ubaw. Dyskretnie rozglądała się po drodze chcąc zapamiętać punkty orientacyjne. Z kolei w sklepie rozglądnęła się z myślą o R2 a konkretnie czymś co mogłoby mu pomóc w ochronie przed wirusami. Zauważyła jak sprzedawca skinął na Quinlana i wskazał przesłonięte drzwi. Zeszła po schodach za Quinlanem do pokoju. Pokiwała głową z uznaniem. Była pod wrażeniem lecz niepokazywała tego.
-Ty - odpowiedziała w typowy dla siebie sposób - Theron mnie do ciebie wysłał z misją. Prosi o pomoc w walce z imperium. Tak naprawdę to nie wiem czy tylko o to mu chodzi czy chce cie nawrócić. Jeśli chodzi o mnie to chciałam z tobą porozmawiać na temat mocy, mam z nią cholerny problem. Doszło do tego że zaczęła mnie wciągać ciemna strona. Theron oczywiście w porę mnie uświadomił za co jestem mu wdzięczna jednak on chyba chce mnie nawrócić a ja nie mam na to najmniejszej ochoty. Wolałabym po prostu odzyskać kontrolę i przestać władać ciemną stroną jednoczesnie nie nawrcając się na jasną i tym samym bez przestrzegania tego idiotycznego kodeksu. Problem w tym że jedynego nauczyciela jakiego mam to niestety jedi.... - rozwinęła bardziej interesujący ją temat. Do tematu misji wróci później. Poedszła do niego i usiadła mu na kolanach zatapiając palce w jego białych włosach.

Gdy sięgał po dzbanek odchyliła się nieco robiąc mu więcej miejsca na ruchy.
-Generał Artanis Theron - powiedziała przypominając sobie nazwisko generała - nie mam pojęcia co tak naprawdę od ciebie chce, mi powiedział że żebyć pomógł w walce z imperium. To dowódca wokół którego zbierają się ocaleli jedi. Nie wiem co może ci zaproponować. Skoro już wałkujemy ten temat to powiem ci co i jak.  Generał współpracuje z panią kapitan... - urwała chcąc sobie przypomnieć nazwisko - Teona chyba tak jej było... w każdym razie ona odpowiada za to co związane z wojskiem a generał za jedi. Ich działalność polega na rabowaniu statków imperialnych oraz odbijaniu jedi z rąk inkwizycji no i docieraniu do nich z pomocą przed inkwizycją. Przynajmniej tak to dla mnie wygląda podczas ich obserwacji przez te pare tygodni. Czego możesz się spodziewać.. napewno będzie z tobą rozmawiał i uważnie cie obserwował obczajając też mocowo, więc tu ostrzegam jeśli władasz ciemną najprawdopodobniej rzuci ci warunek nawrócenia się chyba że pokażesz mu że w pełni panujesz nad sobą i mocą. Nie wspominałam mu o tobie. To wyszło przez przypadek podczas mojego treningu samokontroli. Myślą że jesteś kolejnym zaginionym jedi któremu trzeba pomóc - mówiła to wszystko spokojnie bawiąc się przy tym jego włosami - myślę że Imperium jest w tej chwili wrogiem nas wszystkich, a w szczególności nas mocowładnych więc im szybciej się go pozbędziemy tym lepiej. Po tym... cóż myślałam że może by sformalizować grupę mocowładnych osób takich jak my. W końcu mimo że władamy ciemną stroną nie nalezymy do wyznawców jej idei, czyż nie? -mówiąc to nachyliła się i podała mu usta do pocałunku.

Zsunęła się na fotel zakładając nogę na nogę jak to zwykle robiła i wypięła się jak struna. Zauważyła jego niezadowoloną minę i od razu się domyśliła o co chodzi.
-przepraszam, to było nie chcący. Właśnie też dlatego wolałabym żebyś to ty mnie uczył a nie oni - powiedziała - nie władasz też jasną, więc po prostu błędnie się domyśliłam. A skoro już o tym mowa, to jaką formę ma jeszcze moc? i co z jej podziałem na jasną i ciemną? nie pojmuje tego wogóle, albo jeszcze lepiej zgłupiałam totalnie i nic już nie wiem - powiedziała patrząc na niego z niewzruszonym spokojem.
-podejrzewam że tak, ale nie powiem ci na pewno i  ile bo nie wiem - rzekła zbita z tropu zmianą tematu. Chciała jak najwięcej się od niego dowiedzieć na temat mocy póki była okazja. Kolejna mogła prędko nie nadejść. Wyglądało na to że był zainteresowany współpracą z nimi, co dobrze wróżyło. Postanowiła najpierw zamknąć temat misji skoro Quinlan tak się do niego palił. Czuła przy nim coś czego nie czuła już od dobrych kilkunastu lat i tego też się obawiała. Wraz z obawami pojawiła się jednak nadzieja. Nadzieja na to że być może jeszcze kiedyś kogoś pokocha równie mocno jak Rotruna. Odgarnęła włosy jednym szybkim ruchem pozwalając przy tym by wyczuł jej emocje związane z nim - nadzieje, obawy i "to coś".

Ostatnio edytowany przez Devia (2016-01-02 00:00:37)

Była spragniona wiedzy i to bardzo. Zarówno matka jak i mistrz Canis skąpili jej tego skupiając się jedno na filozofii ciemnej strony drugie na jasnej, co z kolei ona zażarcie odrzucała. Chciała wiedzieć więcej na temat samej mocy. Nie jakichś filozoficznych dyrdymałów do niczego niepotrzebnych i w dodatku chorych.
-samą istotę mocy rozumiem aż za dobrze, inaczej nie miałabym wizji. Mistrz Canis uczył mnie jedynie leczenia, gdy chciał mi wciskać filozofie kodeksu stawiałam opór i na tym się skupiał. Moja matka - można było usłyszeć nutę nienawiści w jej głosie którą szybko zdusiła - z kolei chciała mi wciskać filozofie ciemnej strony. To dzięki ojcu mam wizje, on mnie nauczył istoty mocy, niestety nie zdążył mnie nauczyć czegoś więcej o samej mocy.. - westchnęła - Czyli strony są jedynie sposobami wykorzystania. Jednego nadal nie pojmuje w jaki sposób używasz mocy skoro nie używasz żadnej ze stron? Jak to robisz? czy da się tego nauczyć? Tak oczywiście mistrzu - odpowiedziała uśmiechając się przy tym. Postanowiła zdusić to coś i zamienić na przyjaźń, nadzieja jednak pozostała - co prawda nie wiem co na to moja obecna "trenerka" ale nie dbam o to. Będzie musiała jakoś to przełknąć. Acha jeszcze jedna rzecz odnośnie rozmowy z Theronem - przypomniało jej się nagle - mi się kazał wyspowiadać możliwe że zrobi tak samo z tobą - rzekła nadal siedząc w fotelu lecz już w bardziej luźnej pozie z obiema nogami opartymi "obcasami" na lewej płozie fotela oparta o niego. Postanowiła poczekać aż Quinlan zrobi pierwszy ruch ku niej jedynie się z nim przyjaźniąc. I tak nie miała ani czasu ani chęci zastanawiać się nad tematem miłości i podążającego za nią anioła śmierci. Cieszyła ją myśl że na nowo dopuszcza taką opcję, ale nie zamierzała się w nią ładować. O nie, po co żeby kolejna osoba zginęła? Odrzuciła te myśli i zdusiła uczucia spokojem poczym zapytała nadal spokojnym głosem:
-jak tam twoja misja na voss? udała się?