Sytuacja podczas tej całej wyprawy, mimo nie do końca dobrych początków, rozwijała się nad wyraz interesująco i pozytywnie dla komandora. Baza rozbudowywała się, Selendis ze sługami robiła swoje a Tourville robił swoje. Mianowanie go dowódcą placówki, czemu nikt z nowo przybywających się nie sprzeciwiał było dobrą wróżbą na przyszłość.
Teraz uniósł wzrok odrywając się od oceniania stanu obozu, by spojrzeć na młodego oficera. Nieprawidłowości nie były czymś, co mógłby zlekceważyć. Odsalutował mu zanim się odezwał.
- Proszę za mną zatem. Mam nadzieję, że ma pan dowody na swoje podejrzenia. - rzekł do asystenta, a potem skierował się spokojnym krokiem ku jednemu z terenów mniej odwiedzanych. A mianowicie parku pojazdów, które w tej chwili stały w oczekiwaniu na kolejny wyjazd. I tak miał tam się przejść na obchód, a wiedział że przy samych maszynach mało kiedy ktoś bywa.

Spoglądał na liczby i statystyki. To wszystko istotnie wskazywało na spory problem. Te dotyczące inkwizycji zostawiał na koniec, ale te z KDY były jak najbardziej do sprawdzenia. Zwłaszcza, że na "Zgubie Piratów" ciągle były dane zwiadów, których dokonano na początku tej misji. Zatem postanowił się za to porządnie zabrać i uwalić winnych.
- Skoro przedstawiciel KDY tak bardzo nie kwapi się do przekazywania nam właściwych informacji, zrobimy to metodą kija. - warknął ze złośliwym błyskiem w oku. Miał zamiar zrobić nalot i porządną kontrolę zarówno na orbicie jak i w bazach na powierzchni. Ale w tym celu potrzebował odpowiednich specjalistów. - Dziękuje podporuczniku, zajmę się tym.
Odsalutował młodemu oficerowi i skierował swoje kroki w kierunku siedziby Selendis. W interesie zarówno jego jak i jej było to, aby wszystko w tej bazie działało jak należy. A spekulanci działali na szkodę Imperium i Tourville nie zamierzał tego tolerować. W tym jednak celu potrzebował trochę większych uprawnień, lub pomocy specjalistów, których też miał zamiar w razie czego ściągnąć tutaj. Dotarłszy na miejsce poprosił o audiencję u Najwyższej Inkwizytorki, w sprawie dotyczącej zlikwidowania złodziejskiej działalności szkodzącej tutejszym interesom i planom.

Wykopaliska. Mógł się tego spodziewać, zwłaszcza że inkwizytorka zdawała się spędzać tam mnóstwo czasu na tych swoich badaniach. Skorzystał zatem z możliwości, jaką dawał przelot i miał zamiar z niego skorzystać. A skoro Selendis aktualnie nie miała najwyraźniej ważniejszych zajęć, to mogła go przyjąć.
- Ściągnij dla mnie ten prom. Udam się na miejsce. - rzekł do sekretarki. W tej chwili ta sprawa miała dla niego priorytet. Reszta mogła poczekać.

Kontynuacja wątku z tego Tematu

Robert Tourville napisał:

Dziwne zaproszenie zamiast rozkazu, tego w ogóle się nie spodziewał. Nie po tym wszystkim co się do tej pory wydarzyło z jej strony. Wydawało mu się że poznał w miarę jej charakter, ale najwidoczniej się mylił. Podejrzewał trochę, co też może od niego chcieć ale z drugiej strony...
- Oczywiście Pani. - odpowiedział w końcu i zasalutowawszy oddalił się wypełnić polecenia.
Do wieczora miał jeszcze sporo czasu, zatem mógł się zabrać za to, co mu rozkazała inkwizytorka. Ściągnięcie informacji na temat podporucznika, zebranie wszystkich dowodów jakie otrzymał i jakie tamten mu dostarczył, a potem... zamknięcie ich. Naprawdę, wolałby nie brać udziału w tych dziwnych podchodach, machinacjach i rozgrywkach. Ale wyglądało na to, że na już za późno na wycofanie się z nich, bez szkody na zdrowiu lub nawet życiu. Musiał się zatem tylko postarać, by wyjść z tego z jak najmniejszym uszczerbkiem na swoich zasadach.
A potem, gdy nadszedł wieczór skierował się ku jej gabinetowi na spotkanie, gdzie został "zaproszony". Nie chciał mimo wszystko być wykorzystany w tej grze, na co się zapowiadało.

Gabinet Najwyższej Inkwizytorki Selendis znajdował się na pokładzie okrętu szturmowego Acclamator II "Zagubiony". Naturalnie zlokalizowany był on na górnych pokładach charakterystycznej nadbudówki (centralna część klina zajęta była przez hangary, magazyny, mechanizmy transportu sprzętu oraz przez potężne generatory i silniki. Część mieszkalna to nadbudówka). Dotarcie w te rejony było utrudnione dla zwykłych żołnierzy, zaś szeregowi pracownicy bazy nie mieli tam w ogóle wstępu. Komandor Tourville nie miał tego problemu, choć musiał przejść przez dwa skanery tożsamości i uzbrojenia. Była to standardowa procedura w przypadku uziemionych okrętów służących za ruchome bazy.
Gabinet Selendis znajdował się na tym samym poziomie co kajuty kapitana okrętu i dorównywały im wielkością oraz wyposażeniem. Po stawieniu się na miejsce wystarczyło zapukać i czekać na zaproszenie do środka, które nadeszło bardzo szybko.
Wchodząc do środka można doznać pewnego szoku. Niemal wszystkie pomieszczenia i pokłady okrętów Imperium utrzymane były w podobnej kolorystyce i stylu - dominował kolor szary, z białymi i czarnymi akcentami. Korytarze i pomieszczenia utrzymane w bardzo minimalistycznym, oszczędnym stylu. A gabinet Selendis? Od razu w oczy kuła krwista czerwień i czerń ścian. Standardowe meble wymieniono na nowe o bardzo nowoczesnym stylu. Liczne półki zastawione były kamiennymi tabliczkami, posążkami i różnymi podniszczonymi bibelotami. Centralną ścianę gabinetu zajmowała olbrzymia mapa najbliższej okolicy. Do niej przymocowano przeróżne zdjęcia, karteczki z opisami lub fragmentami tekstów. Wielkie biurko również zawalone było księgami (prawdziwymi), holoksiażkami, cyfronotesami, zdjęciami i zwykłymi kartkami. Zawierały one tłumaczenia starożytnych tekstów Sithów oraz cytaty z tychże dzieł. Efekt kilkumiesięcznych prac Selendis i jej zespołu. Samej Najwyższej Inkwizytorki nie było w tym pomieszczeniu, jednak gabinet przylegał do jej prywatnej kajuty i połączony był dodatkowymi drzwiami.

Najwyższa Inkwizytorka dołączyła do Roberta kilka minut pózniej, wychodząc ze swojej prywatnej kajuty. Tym razem zrezygnowała ze swojego "służbowego" stroju, a więc czarnej tuniki w stylu jedi, długiej czarnej spódnicy, płaszcza z kapturem i maski. Selendis wybrała zdecydowanie swobodniejszy strój, mniej formalny, choć bez ekstrawagancji. Nie zrezygnowała z tuniki, choć ta była zdecydowanie lżejsza i do tego czerwona. Spódnicę zastąpiła dopasowanymi spodniami, natomiast z płaszcza i maski zrezygnowała. Jej długie, czarne włosy swobodnie opadały na plecy. Ponadto w pokoju można było wyczuć delikatny zapach perfum. Selendis używała ich cały czas, jednakże na co dzień jej aura w Mocy była na tyle przytłaczająca, że nikt nie zwracał na to uwagi. Dzisiejszego wieczoru powściągnęła ją na czas tej rozmowy.
- Proszę się odprężyć komandorze, to nie bedzie żadne przesłuchanie. Proszę usiąść
W normalnych warunkach gospodarz wskazywał na jakiś fotel lub krzesło, jednak inkwizytorka wykonała tylko nieznaczny gest ręką i z kata pokoju cicho wysunął się fotel, przesuwając się aż ku Robertowi.
Jakież to było cudo techniki! Mebelek ten miał wbudowany mini komputer połączony z systemem czujników wszytych w obicie. Dzięki temu rozwiązaniu komputer analizował sylwetkę siadającego i dostosowywał oparcie by zmaksymalizować uczucie komfortu. I sprawdzało się to w 100%
- Wina? Czegoś mocniejszego?
Zagadnęła podchodząc do schowka ukrytego w ścianie. Zawierał on całkiem niezłą kolekcję bardzo drogich trunków z różnych części Galaktyki.

Atmosferze w pomieszczeniu daleko było do luznej. Reputacja Selendis wyprzedzała ją i nie była ona szczególnie pozytywna, z czego doskonale zdawała sobie sprawę (w końcu na nią ciężko zapracowała). Stąd też propozycja podania jakiegoś alkoholu. To mogło pomóc w rozluznieniu. Najwyższa Inkwizytorka wyjęła z szafeczki odpowiednią butelkę i przelała bursztynowy płyn do odpowiedniej szklanki. Sama zdecydowała się na lampkę wina z Naboo, z winnic z okolic Theed. Trunek rzadki i luksusowy, jedna butelka warta była kilka tysięcy kredytów. Dzięki swojej wysokiej pozycji z imperialnej hierarchii Selendis mogła sobie pozwolić na takie ekstrawagancje.
Szklanka whiskey uniosła się w powietrze i podleciała ku Robertowi, zatrzymując się na odległości wyciągnięcia ręki. Inkwizytorka zaś zamknęła swój schowek i usiadła w wysokim fotelu za biurkiem, na którym wciąż leżały liczne papiery i książki. Skrzywiła się nieznacznie widząc ten bałagan. Dlatego po raz kolejny użyła Mocy, uniosła wszystko w powietrze, posortowała papiery oraz notesy i przeniosła w bezpieczne miejsce. Jedi nigdy by sobie nie pozwolili na tak trywialne traktowanie Mocy, dla niej z kolei było to naturalne. Ona nie służyła Mocy, ona nią Władała.
- Cóż, to chyba oczywiste o czym chciałam z panem porozmawiać. Chodzi mi oczywiście o tą nieszczęsną rewelację podporucznika...Melika? Tak?
Urwała na chwilę, by zakosztować wina, dając tym samym okazję Robertowi, by sam mógł napić się swojego trunku. Oczywiście doskonale wiedziała jak nazywał się ten węszący szczurek, który odkrył machinacje w księgach rachunkowych. Zleciła swoim agentom, by dokładnie przyjrzeli się jego osobie.
Przez chwilę rozważała to, czy by go nie przeprosić za to, że nie poinformowała go o tym, jednak od razu odrzuciła tą myśl. To byłoby zbyt naciągane i nie uwierzyłby w to. Nie chciała go zrażać do siebie. Miała wobec komandora pewne plany...
- Sądzę, że należą się panu pewne wyjaśnienia, jeśli nadal ma pan kierować naszą placówką na planecie

Cóż, gdyby młody podporucznik nie wyszedł przed szereg i nie zacząłby węszyć to by nie było problemu. A tak nadepnął na odcisk Inkwizycji a to nie mogło się dobrze skończyć, choć pewnie zamiary miał szlachetne.
- Taaak... zdałam sobie sprawę z tej, powiedzmy, krótkowzroczności tego rozwiązania. Przez najbliższy czas wspólnie będziemy zamieszkiwać tą planetę, więc potrzebna będzie odrobina szczerości w naszych relacjach. Dla obopólnej korzyści
Selendis wysławiała sie w sposób lekki, naturalny, niewymuszony, jak gdyby prowadzili niezobowiązującą rozmowę przy kawie w jakieś kawiarence, a nie w jej gabinecie, w otoczeniu artefaktów dawno wymarłej cywilizacji. Inkwizytorka co jakiś czas zwilżała usta maleńkimi łyczkami wina.
To wszystko było jedynie pozą. Każde jej słowo było dokładnie przemyślane. Nie mogła sobie pozwolić na przypadek w tej rozmowie.
- Przejdę może od razu do rzeczy. Wszystkie dodatkowe fundusze, które "znikają" w istocie wykorzystywane są w działalności Inkwizycji. Przede wszystkim dążę do stopniowego uniezależnienia się od Floty czy Armii Imperium. Imperator Tarkin ma na głowie znacznie ważniejsze problemy niż pogoń za garstką jedi, zaś każdy kolejny okręt przydzielony dla nas uniemożliwia kapitanom wykonywanie ich obowiązków. Stąd za porozumieniem z KDY rozpoczęto budowę niewielkiej floty na rzecz Inkwizycji. Projekt ten sklasyfikowano jako tajny, więc nie mógł być zaznaczony w oficjalnym budżecie, stąd ta konspiracja. Standardowe działania by uniemożliwić biurokratom paraliż działań wojska