Robi wrażenie... *Odparł z podziwem, co prawda udawanym, ale kto go tam sprawdzi? Faktem jest, że starał się nawiązać tam jakiś kontakt z dzieciakiem, co przychodziło mu z trudem, ale próbował. A raczej jakby to powiedział Yoda, nawiązywał z nim kontakt, bo nie ma próbowania.* Luja tak? To jeden z potworów? Cóż, to trzeba przygotować obronę statku, co by się ten luj nie rozpanoszył... *Kiwnął głową na znak że się zgadza i nawet spróbował się lekko uśmiechnąć, jednak jaki był tego skutek to nie wiadomo. Od miesięcy się nie uśmiechał, na co złożyło się wiele czynników, wojna, śmierć byłej padawanki, zniszczenie zakonu. Nie miał zbyt wielu powodów do uśmiechu* A jak go chcesz wygonić, co? *Patrzył na niego spokojnie i łagodnie, przynajmniej w jego opinii tak było*

*No tak, po takiej definicji to Mace nie wątpił już, czemu luj się zalągł w hangarze. Tam miał wręcz idealne warunki do życia, bo wszyscy ci pracownicy dokowi to tacy sami są wszędzie, klną ile wlezie, czasami coś sobie popiją itp. Oczywiście bez obrazy dla nich, mistrz Windu nawet ich lubił, o ile rzetelnie pracowali* No tak... a jak go zawstydzić? Bo to trudne jest skoro taki brzydki on jest.*No u Mace'a z serdecznością to problem był, ale widać Malkit się tym nie przerażał i tylko uczepił się biednego mistrza Jedi w celach edukacyjnych bądź też treningowych. Mamie będzie się mógł pochwalić że oswoił tego wielkiego czarnego pana ze statku co t oz nim rozmawiali przez holo*

To takie zaklęcie, tak? *Zapytał z udawaną powagą (co mu wychodziło wręcz świetnie, bo w tym to akurat osiągnął trudno spotykane mistrzostwo. Nawet jeśli by najlepszy komik galaktyki przed nim stanął to by go nie rozśmieszył), bo to bardzo ważna sprawa wypędzenie luja z hangaru widma. Jeszcze kogoś porwie czy zarazi i co wtedy?* To wujek Tang musiał być ci bardzo wdzięczny, co?

*Wiadomo, że u dziecka powaga na takie tematy była jak najbardziej na serio, w końcu to ich wymyślony świat był, który istniał tylko w ich wyobraźni* Uuu... to wujek Tang tak przeklina ze swoim synkiem? Nie ładnie... I nikt go nie nauczył, że tak mówić nie należy? Nawet ten luj? Uuu... *Mruknął znowu poważnie, ale pewnie mały przesadzał, chociaż po słownictwie to mu się nasuwało skojarzenie z Mando, a jeśli to prawda to z pewnością to nie była przesada, a raczej grube niedomówienie*

*No to piękni sąsiedzi nie ma co, jeden klnie bardziej od drugiego. Aż dziw, że mały ich nie naśladował i też nie przeklinał w taki sam sposób jak jego wujkowie* I tak nawzajem do siebie mówią? Nie ładnie... a co na to twoja mama, co? *Z pewnego rodzaju doświadczenia wiedział, że matki nie tolerują zachowań aspołecznych w pobliżu swoich ukochanych pociech*

I twoja mama dobrze mówi, bo nie wolno brzydko mówić... *Zgodził się z tą opinią w zupełności. A z tej krótkiej wypowiedzi dowiedział się już wielu interesujących szczegółów odnośnie rodzinki małego Malkita, a miał ją na prawdę... nieco szaloną? To było chyba najłagodniejsze określenie. Ale Mace nie wydawał jeszcze o nich osądu, bo nie wiadomo jaki mają stosunek do dzieci? Może wprost je uwielbiają i tylko mają drobny problem z kulturą osobistą? Zdarzają się takie dziwne przypadki.* No pewnie tata trochę się boi mamy, by ta na niego nie nakrzyczała, co?

*Niestety ta bezpośredniość i miłość do wszystkich kiedyś się skończy, zapewne poprzez konfrontację z twardą i brutalną rzeczywistością. Oby to jednak nastąpiło jak najpóźniej. Dzieciństwo to piękna sprawa i najlepiej, by trwało jak najdłużej się da* Wiesz... powiem ci sekret. Każdy tatuś boi się mamy, gdy ta jest zdenerwowana, wiesz? *Do tego nie trzeba było wielkiego filozofa. Kobiety miały wiele przeróżnych "broni" do walki z mężczyznami i to zazwyczaj dotyczyło spraw psychicznych, nie fizycznych* A często tak mama obraża się na tatę?

*I jak tu powiedzieć maluchowi, że nie zna swoich rodziców? Trafił do Zakonu gdy miał trzy latka, nie pamiętał nic z okresu przed Świątynią Jedi. Nigdy też się nie zastanawiał nad kwestią swojej rodziny* Kiedyś się bał, jak to każdy tata boi się mamy. Wiesz, ona się obrażała a tata potem musiał przepraszać, zupełnie jak twój. *Znowu spróbował się lekko uśmiechnąć, ale nadal wypadało to sztucznie i blado. Poza tym okłamał nieco Malkita, ale tak dla jego dobra. Po co mu od razu mówić jak wyglądało jego dzieciństwo? Niech się cieszy swoim*