*niestety istoty obecne na widmie niewiele wiedziały o Mace Windu a o jego specyfice jeszcze mniej. Nawet Rudiemu mina zrzedła kiedy dostrzegł, ze jedi nawet nie drgnęła powieka na te powitanie. Już chyba sam generał ,miał bogatszą mimikę. Tak czy owak – ruszyli. Rudi czuł się wyraźnie niepewnie, kiedy Mace szedł a nimi. Bał się go, i to w  Mocy było bardzo wyraźne. Zbliżali się do Sali konferencyjnej, po drodze wyraźnie można było poczuć tego Jedi. Sygnał silny, mocny, nieuszkodzony, wiec wszystko z nim było w porządku. W miarę zbliżania się do drzwi czuć było samego generała. Nie jego emocje, jeszcze nie. Jego obecność. Istotę bezwzględnie dominująca na tym statku. Ale nie była to dominacja taka, jak niegdyś.
Drzwi się rozsunęły, i pochód prowadzony przez Avę wszedł do środka. Trzyosobowa obstawa rozeszła się po bokach, by - kiedy tylko mace wejdzie – dyskretnie się ulotnić i zostawić na osobności niegdyś największych wrogów, dziś – okaże się dopiero.
Kiedy weszli, generał stał bokiem, ale skoro tylko ich dostrzegł, odwrócił się przodem. Miał na grzbiecie zgniłozieloną powłóczystą pelerynę która naprawdę nieźle na nim wyglądała. Pancerz, w porównaniu do tego z wojen klonów wyglądał lepiej. Jednak sam generał – duzo gorzej. Nie tyle widać było to co było to oczywiste. Nie wyprostował się dumnie, jak kiedyś. Stal przygarbiony, opleciony rurkami w okolicy szyi, na napierśnikach migały jakies urządzenia. Na pole peleryny widać było głośniczek. I oczy… oczy miał zasnute bielmem, jak oczy ślepca lub lepiej – trupa który za długo poleżał. Jednak patrzył na Mace’a jakby mu to niewiele przeszkadzało*
Znowu się spotykamy. Proszę… *Mechaniczna ręka, trzeszcząc cicho wykonała uprzejmy gest zaproszenia*

*tymczasem na mostku…
Nad głośnikiem pochylały się dwa łby… opisu wyglądu mogę zaniechać, skoro po tamtej stronie i tak tego widać nie było, Widmo nadawał jedynie dźwięk.
Generał zmrużył oczy…* Że niby kurwa co? *Powieka mu drgnęła, bo z tego szumu zrozumiał tylko „kurwa”, no cóż, nie miał najlepszego słuchu (już) a zakłócenia nie poprawiały sytuacji* Wyklaruj to *rzecz jasna emitowanie było wyłączone. Po przesianiu dźwięku wszystko stało się jasne. Tangorn, ah tak, pamiętał. Wypadałoby poprosić o powód wizyty, ale po co go biedaka będzie meczył, z  tym sprzętem, jeszcze się zgorszy odpowiedzią* Podaj. I nie zapomnij o kurwie.. *wycharczał generał i odszedł, zostawiając na stanowisku zbitego z tropu biedaka. Naturalnie nawiązał połączenie i: * Ay’han, tu Widmo. Witamy. Podaje ci koordynaty. Ląduj bezpiecznie i… *zerknął ukradkiem na generała. Cóż, pan karze sługa musi* …i nie zapomnij o kurwie

*w hangarze czekał Rudi. No właściwie nie czekał, bo cały czas pracował. Wcześniej „załatwił” mistrza jedi, a  teraz, po wpompowaniu atmosfery kiedy już statek był bezpieczny, odebrał komunikator…*

*na mostku: kiedy generał wyszedł, a nie należy go pytać- czemu – nemoidianin nawiązał łączność z Rudim* Te… przywieźli kurwy!

*rudi skrzywił niebieską twarz i spojrzał katem oka na frachtowiec* [frachtowiec]frachtowiec kto ci takich głupot naopowiadał. To mandalorianin, widze po statku…[/i]

Generał mi powiedział, to dostawca kurew! Wiesz, załatw mi jakaś…

*Zirytowany głupota nemoidianina duros wyłączył przekaz i podszedł do maszyny by przywitać pilota, załogę i ewentualnie kurwy mandaloriańskie.*

*Gdy atmosfera została ponownie wpompowana, to Tang nie czekając na Zina ruszył swój shebs w kierunku włazu. Wszystkie systemy były wyłączone, wiec niesforny frachtowiec nie narobi żadnych szkód... chyba, bo nigdy nic nie wiadomo. Stateczek przeszedł sporo ulepszeń z rąk klonów i tak jakby się rozbrykał z tego powodu.*Spierdalaj kurwa. Mój statek*Warknął na Zina po czym otworzył właz i wyszedł na zewnątrz, stając od razu przed niebieskoskórym durosem* Su'cuy... *Powitał go w tradycyjny Mandaloriański sposób, ale nie zdjął hełmu, tak na wszelki wypadek. Generałowi nie ufał, wiec jego załodze też nie bardzo. Ubrany był w pełen Beskar'gam czarnego koloru z czerwonymi i złotymi elementami tu i ówdzie* Mam sprawę do generała. *Zakomunikował ciężkim głosem dodatkowo przefiltrowanym przez systemy hełmu, przez co brzmiał nieco złowrogo, co się Tangowi podobało. Lubił wzbudzać grozę...* A ten tu obok to  pierdolnięty inżynier, co sobie ubzdurał, że trzyma w ręku los galaktycznej astronautyki... za dużo Koreliańskiej chyba albo zioła... Za niego nie odpowiadam*Cóż, Tang był prostym człowiekiem i nie wiedział czym Zin się tak podnieca cały czas. Jemu to wystarczał tylko porządny karabin szturmowy, trochę materiałów wybuchowych i najlepiej do pary snajperka z granatnikiem. I już można dezintegrować wrogów...* A i zaopiekuj się tą moją kupą złomu... jak ktoś mi ją zarysuje to urwę jaja...*Pytanie tylko jak on to pozna, skoro cały kadłub był zarysowany a tu i ówdzie znajdowały się ślady po wgnieceniach*

*Duros skinął łbem Tangowi. Ubrany był w  strój technika, na gębie malował się lekki, serdeczny uśmiech. Nie wiedział, co Tang gada, wiec tylko zasalutował mu żartobliwie, bo nie wiedział, czy mówić dzień dobry, witaj, czy cześć. A tego dziwnego słowa to chyba nie byłby w stanie powtórzyć, Rudi nie miał daru do języków. Pamiętając rozmowę zaglądał na pokład ukradkowo, ale… kurew nie było widać. Rudi zaśmiał sie kiedy tang przedstawił kolegę* wiecie, ambicje dobrze mieć. Nie bój się, nie będę rysował, bo zepsuje tą awangardę na karoserii, ja się na sztuce widzicie nie znam, ale dzięki temu szczęśliwszy jestem. Będę dbał o niego, utulę go do spania a jak zechce pić to mu przyniosę kanister, bo widzicie – ja tu w hangarze robię i do statków podejście mam
*Objaśnił i zaraz, uśmiechnięty łbem skinął. Hangar był niewielki. Na jeden statek. Dalej przechodził w  ładownie, tam, za zasłoną stały inne statki, do startu były poprzeciągane. Statek był niewielki, wręcz – mały. Odchodzące dalej korytarze były klaustrofobicznie wąskie* Zechcą panowie poczekać chwile, bo nie mam jeszcze informacji gdzie was ulokować, chociaż pan od ratowania losu galaktycznej astronautyki to by pewnie Widmo chętnie zwiedził? Koledzy chętnie oprowadzą, przynajmniej na chwile przestaną się obijać, lewusy…

*głosy dobiegające z zewnątrz wyciągnęły ciekawskiego szelka na rampę. Wyszedł, drobiąc kroczki, na czterech łapkach i przysiadłszy na skraju wyjścia wyciągnął łepek. Uszu nastawił i obserwował, najpierw Tanga, i tak od niego poje jego zainteresowanie poszerzało się kołami. Na durosa durowa inne ruchome obiekty, potem skrzynie, jakieś narzędzia, przyrządy, w końcu ściany i – droidy! Patrzył na techniczne roboty krzątające się po hangarze. Ale to nie to. Takie to nawet martwego potwora by nie zabiły*

*Cóż, po statku Tanga od razu można poznać charakter jego właściciela, który bardzo lubi improwizować a większość planów opiera o tzw. "samo korygującą się fuszerkę", czyli działamy w oparciu o podstawowe dane i w miarę rozwoju sytuacji korygujemy tu i ówdzie nasz błyskotliwy plan, który wybitny taktyk i strateg nazwałby zapewne "Koszmarem wariata", bo logicznie rzecz biorąc zazwyczaj nie mają one żadnych szans powodzenia. A jednak, Tang stał tutaj cały i zdrowy, co świadczyło o tym, że albo jego plany i on sam były bardzo dobre, albo że ma szczęście debila.* Dżedaje tu są? No pięknie... doborowe towarzystwo. Jeden się wprosił do mnie do domu to teraz i tutaj? Jak jakaś zaraza... *Humor mu trochę się pogorszył, bo wiadomo jak z Jedi. Zaczną pierdolić od rzeczy o opanowaniu, braku przemocy i innych pierdach, to porzygać się idzie* Uuu... takie "maleństwo". No cóż, jeden czy dwa łyczki nie zaszkodzą. No to prowad... zaraz, jaki dzielny pasa...? *Tang odwrócił się i spojrzał na Malkita a twarz mu momentalnie skamieniała i pobladła (dobrze, że miał hełm, bo by wyglądał bardzo groteskowo)* Shabla... Fler mnie zabije. Malkit, co ty tu do cholery robisz? *Ale nie musiał pytać właściwie. Bawił się, schował i potem nie zdążył uciec. Nie dobrze. Co on teraz z nim zrobi?*

*Durosjanin zasmiał się lekko. Ot – siedzi tu. Potem już poważniej zatrzymał wzrok na tangu* Eeee… cos nie tak, mam racje? To chyba synek tej ładnej pani która gościła u nas jakiś czas temu. Bo podobny jak skóra zdjęta… hej, mały wojowniku, chodź do wujka Rudiego! *zawołał, jednocześnie przykucając i rozkładając rece na boki*