-Kwartał.-Powtórzył sobie i skrzywił usta. Myślał na ten temat. Podrapał się po głowie. Od niechcenia rzucił.-Stoi.-Wyciągnął ku niemu swoją prawą dłoń, coby zapieczętować umowę. Kwartał poza domem to nie tak wiele. Temena na pewno zła nie będzie. Tylko pozostawała jedna kwestia. Mały Varien. Ten to dopiero będzie miał za złe. Zin pokiwał głową.-Kiedy mam lecieć na Hypori?-Spytał. Nie miał przecież nic lepszego do roboty. Musiałby jedynie lecieć na Mandalore i spakować się szybko. Później całonocne pożegnanie z żoną, a następnie trzymiesięczna rozłąka. Trzeba było to przeżyć. Choćby dla kredytów i dla udowodnienia generałowi, że Kobdar to dobry pracownik.

-Dobra. To ja jutro się tu zjawię. Do zobaczenia generale.-Powiedział do niego i machnął mu obolałą ręką. Wyszedł z sali i ruszył w kierunki turbowindy.-Kurwa...na chuj mu te szpony?-Zapytał sam siebie. Wszedł do windy i kazał jej zjechać do hangaru.

*Od momentu kiedy odłączyli się od Jedi minęło może kilka minut. General dostał nagłego przyspieszenia kiedy się od nich oddalał, ale w odległości zapewniającej mu odpowiednią odległość szybko zwolnił i teraz kroczył dostojnie, stawiając średniej długości kroki i kiwając się na boki w akompaniamencie osobliwego sapania. Humor miał średni, co zdradzały zawzięcie zmrużone oczy. Kierował się ku Sali konferencyjnej, zupełnie jakby unikał mostka. Może był po prostu zmęczony? Rzecz jasna towarzyszył mu Darven, jego nieoficjalny asystent, którego czekała w niedalekiej przyszłości bardzo porywająca rozmowa z Mistrzem Widnu*

*nie przerwał ani nie zakłócił rytmu swojego marszu, tak wiec ozdobne wrota zbliżały się do nich wielkimi krokami. Ich własnymi krokami* Jedi, hmmm… mamy wspólnego wroga. Znalazłem ich, nawiązałem kontakt, zawsze lepiej mieć ich za sobą niż przeciwko sobie, choć obecnie ta inwestycja jest wielce nierentowna, Cochrel to toleruje tylko ze względu na to, ze moje działania owocują sporym przychodem. Jestem rentowny. Mam nadzieje, że kiedy przyjdzie gorszy okres, a  przyjdzie, to nie odwrócą się ode mnie. Biorąc pod uwagę dokumenty o jedi i przykłady z wojen klonów – nie powinni. *wypowiedział się monotonnym, spokojnym głosem. W końcu spokojnym, bo niestety wobec Cochrelu musiał uzbrajać się w pazury, rozmawiając o jedi, bo 90% korporacji to zatwardziali separatyści i do jedi są bardzo negatywnie nastawieni. W sumie – generał tez powinien. Ale – miał na pokładzie dwóch od długiego już czasu i jeszcze nie zauważył miecza w plecach, a  do Windu tyłem się odwracał bardzo wiele razy. Władca Losu tez jeszcze dryfował i prócz tego ze Yoda ogrywa wszystkich w dejarika, to wszystko było w porządku*

*Wydal z siebie charakterystyczne charknięcie, jakby śmiech, ale mieszany z  czymś tam. Właściwie to nie wiadomo, co to mogło znaczyć* wielki ze mnie szczęściarz, mam asystenta, który raczy mnie takimi cennymi nioskami *pewnym natomiast było – to nie pochwała. To nagana dla osoby inteligentnej. Coś w rodzaju „nie pouczaj mnie”, ale powiedziane subtelnie. Bardzo, a  to się rzadko zdarzało. Widać generał określił poziom Darvena jako wysoki. Drzwi sali konferencyjnej otworzyły się i weszli obaj. Właściwie nic tu się nie zmieniło od czasu wizyty Kobdara*

*cyborg tymczasem skierował się najpierw do stołu taktycznego, gdzie na stale aktywnym hologramie były widać postępy w „ucochrelowianiu” zdobytych okrętów. Już teraz wyglądały o wiele lepiej po samym malowaniu. Zmienił się wyraźnie dzwięk jego kroków, kiedy znalazł się na miękkim dywanie. Rzec nawet można, ze kroki stały się ciche, ale konfrontując je z krokami Darvena po tym samym dywanie, to tychj drugich nie było słychać w ogóle* Też nie przepadam *mruknął i to było na tyle. W imie swoich wartości generał pobratał by się z samymi demonami. Tak wiec jedi nie byli przy tym wyjątkowo niewygodnym „kontrahentem”. Poza tym nie byli chciwi i na pewno mu niczego nie ukradną a to duzy plus. Poza tym musiał się generał przyznać przed samym sobą – ale trochę zmienił o nich zdanie. Ba – Takena to nawet lubił i to calkiem szczerze* w porządku, znam twoje zdanie o jedi. Teraz chętnie poznam i sithach… *spojrzenie zamglonych oczy wybrało się na wycieczkę do twarzy człowieka*

*Nie do końca spodziewał się takiej odpowiedzi, zadał proste pytanie, odpowiedź otrzymał, owszem, ale owiniętą w bawełnę filozoficznego bełkotu który go drażnił, głownie dlatego ze nie obchodziła go ani moc ani jej strony. A może – nie tyle nie obchodziła co irytowała. Od kiedy pojawiła się moc – skończyło się jego normalne życie. I nie miało to związku z  jej stroną – obie dały mu w kość. Jeszcze nigdy nie odniósł większych korzyści z  Mocy, choć z mocowładnymi do czynienia miał, i ma.
Ale dobrze, ze Darven miał swoje zdanie. To się chwali, odmienny punkt widzenia poszerza perspektywę* Niestety, obecne starania dązą do eliminacji jednego z nich. *napomknął i znowu poczul te silną chęc porozmawiania o Dooku. Hrabia to jeden z piętn na jego okaleczonej duszy. Istota którą jednocześnie tak nienawidził, ze byłby w stanie rozedrzeć na strzępy, zbezcześcić, dopuścić się największych świętokradztw…świętokradztw  jednocześnie – nie potrafil tego sprecyzować. Nadal… potrzebował hrabiego. I gdyby on teraz stanął  tych drzwiach to…
To generał bardzo by się ucieszył…*

*Być może, ale widac – nie podjęto się tej „inwestycji”. Świadomie lub udawano, ze nie są na to gotowi. Trudno powiedzieć* to sith z zupełnie innego gniazda. Wcale nie musiało być ich dwóch – każdy sith uważa, ze to on dzierży dziedzictwo Bane’a. Assaj Ventress uważała się za sitha. Jest tego trochę, a  ten konkretny po prostu dużo wie… *poświeciwszy jeszcze trochę swojej uwagi, odkleił się od stołu taktycznego, iż jedną ręka za plecami, założoną na pelerynę (a zwykle nosił pod) udał się do sofy, która była naprawdę wielka i wytrzymała* chciałbym, byś porozmawiał z  tym jedi i postarał się być miły *wychrypiał. Dlaczego tego oczekiwał? Zapewne cos w rodzaju szacunku dla sojusznika*