*Zamyślił się? Nad czym? Tak nagle i przy niej? NIe wiedziałam że tak sie da, ja nie umiem zamyślić się jak mam dziecko na kolanach. Mała spoglądała na jego twarz z zaciekawieniem i ciekawa otóż była czemu taki cichy się zrobił. Coś złego powiedziała? Źle się zachowała? Nie wiedziała. Nawet rączką tyknęła go w mechaniczne ramię,ale ten nawet nie zareagował. Juz chciała go ugryźć - chociaż na razie nad tym się zastanawiała. No ale co do portretu Tanga, zaśmiała się i oczywiście zabrała go w łapki*
- dziekuje ballldzo!
*uśmiechnęła się od ucha do ucha, po czym się do niego przytuliła.*
- co bedziemy lllrobić?

*No tak, ale gorzej jak dziecko nie da się Tobie zamyślić i potrzebuje ciągłej uwagi,skoncentrowanej na nim właśnie. No nic, nie ważne. Przytulała się więc cały czas do niego, a gdy poczuła jego dłoń to jeszcze bardziej się doń wtuliła. Zaś kiedy słowa zaczęły wypływać z kaleesh'a ust, ona uważnie słuchała każdego słówka. Widząc minę i czując powagę słów, postara co w jej mocy aby jak najlepiej wypaść. Przecież w zasadzie nie będzie musiała się starać, bo zawsze dobrze wypada*
- postallram się jak najbardzzziej!

*No to miał szczęście i było inaczej. No nic. Słysząc że to bardzo ważne, skinęła główką że wszystko zrozumiała i naprawdę się postara. Chociaż takie za wielkie starania, czasem gorzej wychodzą niż lepiej, więc zobaczymy jak to będzie. Rozumiała przez to że ma być grzeczna, starać sie nie robić problemów i tym podobne, więc nie powinno być trudne. Nagle w brzuszku jej zaburczało, chyba głodna była ale nie odezwała się - bowiem nic nie widziała tutaj do jedzenia, a póki co to nie była jakoś specjalnie głodna. Tylko co ona teraz będzie robiła? Będzie rysowała! Bo biegać tutaj raczej miejsca nie było.*

*No ona nie wiedziała jak to tam będzie tak dokładnie. Po za tym nie wiedziała czy będzie umieć się tam znaleźć, bo ona z pewnościa w innym świecie żyła, brutalnym i w ogóle nie przyjaznym dla dziecka. No się okaze jak na statku będzie.*
- ja nic do jedzenia nie widziałam tutaj...
*no nie widziała, bo jak miała widzieć skoro nie przeszukiwała ani jednej torby?*

- dobzzze
*odpowiedziała i ustała,a później zaczęła swoje kredki chować. No bo przecież do posiłku trzeba było wszystko posprzątać - przynajmniej tak się mówiło jej. Żółta kredka wylądowała przy różowej, niebieska koło zielonej i tak dalej. Zamknęła pudełeczko z kredkami, a później to samo zrobiła z bloczkiem, który zaniosła razem z pudełkiem do tamtej torby gdzie wcześniej miała schowane. Wróciła na miejsce, usiadła na krześle i czekała opierając łokcie o stół, a główkę na rączkach*