Neti utkwił w T'kulu spojrzenie swoich brązowych oczu o zielonych cętkach. Przez chwilę pojawił się w nich błysk gniewu, ale zaraz potem zniknął. W aurze Kahra nic się jednak nie zmieniło.
- Grzeczniej szczylu bo zaraz przestanę być miły.
Przedstawiciele jego rasy mogli żyć tysiące lat przy czym sam okres dojrzewania zajmował im kilka wieków, więc nie ważne z kim by rozmawiał, to i tak on byłby starszy.
Neti poruszył się ociężale, zwracając się ku pau'ańczykowi tak, by móc lepiej mu się przyjrzeć. Pomrukiwał przy tym basowo jak gdyby był w środku wydrążony.
- Nikogo nie wzywałem... a to, że jesteś tak głupi, że nie umiesz tego rozróżnić to już nie moja wina
Gdy Kahr przybył na Tython to wywołał spore poruszenie wśród innych Jedi. Wielu miało do niego pytania i tak dalej. Szybko więc wszyscy się przekonali, że wiekowy neti jest nieco zrzędliwy i wredny. Mimo to jeśli ktoś był odpowiednio wytrwały to mu pomagał.
- Oho, teraz to sobie przypomniałeś o tytułach, co? Nie twoja sprawa
Odwrócił się do T'kula plecami i powoli podszedł do tajemniczego terminala, pomrukując cicho.

- Ha, masz ogień, to mi się podoba
Mruknął neti wyłapując przy tym echa emocji pochodzące od T'kula. Uśmiechnął się przy tym złośliwie, bo wyobraził sobie jak to mógł na niego klnąć w myślach. A przecież nei zrobił jeszcze nic, by sobie na takie coś zasłużyć. Jeszcze...
- Wracaj tu, nie skończyłem z tobą smarkaczu
Drzwi przez które przedtem wszedł pau'ańczyk zatrzasnęły się przed jego nosem z głośnym hukiem, odcinając mu drogę wyjścia. W samych ścianach też się coś działo, jakieś poruszenie w Mocy które skutecznie obu zamykały w tym pomieszczeniu. Świadomość tego w żaden sposób nie wpływało na aurę netiego.
- Chyba trochę się pomęczysz z moją sklerozą. Wiesz, mam taka dziurawą pamięć i chyba przypadkiem aktywowałem stare zabezpieczenia tej Świątyni...
Odpowiedział jadowicie Kahr czerpiąc satysfakcję z tego faktu. T'kul nie dostanie reprymendy od Yody, ani nawet od Mistrza Windu. Tym zajmie się ten "zramolały starzec". Nie informował jednak że jest członkiem Rady Jedi, bo to by mogło wymusić na pau'ańczyku większe opanowanie i wymuszony szacunek. A na razie tego nie chciał.

- Odezwał się ten najciekawszy... ciekawe co jeszcze dla ciebie jest nudą? Może myślenie?
Burknął staruszek i powrócił do swojego wcześniejszego dłubania w starym urządzeniu, podśpiewując sobie cicho coś we własnym języku. Dla innych istot mogło to brzmieć jak kakofonia, bo ani to rytmu specjalnego nie miało, ani jakichś chwytliwych słów.
A co do zabezpieczeń komnaty to były one bardzo przemyślne i skomplikowane. Nie było jednej wajchy czy przełącznika, za to dziesiątki różnych pieczęci rozsianych po pokoju. Każda pieczęć kontrolowała przepływ kanałów Mocy przez ścianę i drzwi. To było niespotykane zastosowanie i raczej T'kul nie poradzi sobie sam z rozwikłaniem tej zagadki. No chyba, że zechce próbować, co zdecydowanie zajmie mu sporo czasu.
- Daremny twój trud smarku, Świątynia powstała w Czasie Wielkiej Wojny Galaktycznej. Wiesz, Jedi wtedy z Sithami się tłukli, chyba wiesz kto to? No i budynek zaprojektowano jako sanktuarium i twierdze. Łatwo stąd nie wyjdziesz

- To jesteś głupcem i to wielkim. "No tak, nuży mnie szukanie wiedzy, więc wezmę miecz i nim pomacham. Patrzcie jaki ze mnie wielki Jedi! Mam miecz i nim macham!"
Mówiąc to naśladował całkiem udanie barwę głosu pau'anina drwiąc sobie z niego w najlepsze. Ani razu też nie odwrócił się do niego, tylko dalej bawił się ze swoim terminalem, traktując go dużo poważniej niż stojącego za nim "gówniarza", którego zachowanie porównywał do upartego młodzika, bo nawet nie padawana. Ci miewają więcej oleju w głowie... przeważnie.
- Nooo... zagadka godna twojego intelektu. Może ją rozwiążesz nim znowu zapuszczę korzenie
No i kolejna drwina cięła prosto w T'kula. Kahr zaś świetnie się bawił, co było odczuwalne w jego aurze Mocy emanującej rozbawieniem. Trochę mniej koncentrował się nad tym urządzeniem a bardziej nad odstawianą przez pau'anina szopką.
- O tak, Sithowie przylecieli. Mają statki. I miecze. I coś jeszcze szitowskiego... to można skomentować bardzo różnie. Jak to mawia plebs? Ja pierdole? Chyba tak... no ja pierdole, nie słuchaj wybiórczo durniu jeden. Mówiłem o Wielkiej Wojnie Galaktycznej.
Neti stał dalej plecami do wejścia, pochylając się nad terminalem. Jego masywna sylwetka czasem tylko drgała gdy się poruszał. Mogł więc przypominać drzewo, którym niewątpliwie był.

- Rusz tym twoim tanim substytutem mózgu i pomyśl.
Kahr westchnął przeciągle, bo ten konkretny "dżedajec" go irytował swoją daleko posuniętą ignorancją i ślepotą na kilka podstawowych spraw. Jak to dobrze, że to on zajął się Archiwami Jedi, bo jeśli by one trafiły do kogoś takiego jak T'kul to by rozsypały się w proch.
- Wiedza jest największą bronią a nie miecze. Bez wiedzy to tylko świecące się badyle. Możesz nim machać jak cepem, ale ktoś mądrzejszy i tak by cię pokonał
Nie miał zamiaru prowadzić mu tu wykładów o znaczeniu wiedzy w życiu każdego osobnika. Skupił się więc z powrotem na naprawianiu terminala. Teraz jednak miał problem, bo jego ręce były zbyt niezgrabne i stanowczo za duże by naprawić kilka bardziej delikatnych elementów. Mógł użyć do tego Mocy, ale chyba się odejdzie.
- Z wiekiem przychodzi wiedza pustogłowy. Może jak pożyjesz dłużej to się o tym przekonasz... ach ta dzisiejsza młodzież. Zero perspektywicznego myślenia.
T'kul z boku widział dokładnie przygarbioną i nieco niekształtną sylwetkę netiego. Jego ciało miało humanoidalny zarys, ale przypominało bardziej toporną rzeźbę człowieka wykonaną przez niezbyt zdolnego artystę. To samo było z twarzą. Tak jakby ktoś próbował ją wyrzeźbić kompletnie nie wiedząc jak ma wyglądać.
- No brawo, w końcu żeś zaczął widzieć. A wiec ślepy nie jesteś, dobrze wiedzieć. A teraz racz ruszyć swoją nędzną powłokę i podać mi tamtą skrzynkę z częściami. Moje stare, zramolałe mięśnie nie są chętne do ruszania się
Kąśliwy ton netiego bynajmniej się nie zmienił. No może poza cieniem satysfakcji z tego, że w końcu T'kul pojął kim on jest

- Tak tak, chciałeś mi teraz się po podlizywać żebym ci nie narobił bałaganu u Rady ale i tak masz zamiar mnie walnąć w łeb, czyż nie?
Kahr przerabiał podobne sprawy tyle razy, że znał już dokładnie mechanizm myślenia poszczególnych typów osobowości. Dobrze wiedział, że ewentualne przeprosiny nawet jeżeli przejdą T'kulowi przez gardło to i tak szczere nie będą. Po co więc robić sobie problem.
- Rączek to to nie masz? I nóżek?
Sapnął gdy skrzynka podfrunęła do niego. No ale wziął małą płytkę elektroniczną i zaczął ją dopasowywać.

Neti prychnął tylko cicho w odpowiedzi i zaczął manipulować płytką, starając się ją dopasować do odpowiedniego elementu, ale nie szło mu to zbyt dobrze. Istoty jego rasy nie były zbyt dobrze przystosowane do manipulacji tego typu, więc ostatecznie posłużył się Mocą. Potrafił lewitować przedmioty z zaskakującą precyzją.
- To opanowanie masz jak z waty.
Podsumował krótko. On przepraszać nie miał zamiaru, był już stary, w swoim życiu widział za dużo śmierci, za dużo wojen, za dużo upadków Zakonu. To nie było przyjemne, chociaż w pewien sposób kształcące. Ostatecznie też stał się zrzędliwy, jak to staruszkowie miewają w zwyczaju. Przynajmniej ci zgryźliwi.
- Pff... Moc nie jest po to by ją używać do przyziemnych czynności. Masz rączki? Masz nóżki? To ich używaj. Ćwiczenia ciała są równie dobre jak ćwiczenia ducha.
Kahr spojrzał tylko kątem oka na T'kula i jego osobliwe usta wykrzywiły mu się w lekkim uśmiechu.
- Ha, staruszek wie co trzeba. Nadmiar ćwiczeń też szkodzi, chodzi o umiar.
Tymczasem płytka ostrożnie wleciała w głąb terminala i usadowiła się w odpowiednim miejscu, przymocowana do reszty przez Moc. Proces ten był podobny do tego używanego w czasie budowy miecza świetlnego.

- Więc może stary hologram jednak rację ma? W końcu kiedyś też nowy był
Zauważył dosyć przytomnie tary pierdziel, bo sam kiedyś też był młody i rozumiał tą pasję, ten pęd do doskonałości, ale z czasem zmądrzał. Ciągłe trenowanie rzadko prowadzi do czegoś dobrego, bo zazwyczaj zaniedbuje się inne sprawy.
- Ha! Przywilej staruchów, jak będziesz sędziwy to pewnie też będziesz na młodzież narzekać. Ja widzę błędy, których ty nie widzisz... potem ty będziesz widział błędy młodych, których oni nie widzą. Takie błędne koło.
Neti skupiał się na odpowiednim połączeniu układów. Musiał być bardzo dokładny przy tej czynności inaczej cała maszyna w najlepszym przypadku by nie zadziałała. W najgorszym poszłaby z dymem.
- W tych uszach mi nie do twarzy... poza tym może i stary jestem, ale instynkt samozachowawczy nadal mam
Spojrzał na T'kula kątem oka, mierząc go od stóp do głów. Na tą poufałość nie zareagował wrogo, więc miał takie milczące przyzwolenie. Ale lepiej nie testować za bardzo staruszka.
- Podaj tamto pudełko z kryształami z łaski swojej
Poprosił nieco koślawo ale taki to on już był. Konkursu na najsympatyczniejszego Jedi by nie wygrał.