Pojawienie się platformy nie uszło uwadze Tangów. W sumie ucieszyło ich to, bo nie będą musieli chodzić o własnych siłach przez cały czas. A i w transporcie tych droidów to pomoże.
- No przynajmniej statek nam pomaga...
Zauważył wesoło Tracyn i cała trójka od razu udała się w tamtą stronę. Po dotarciu do celu zauważyli te dziwne bransolety. Nie mieli z nimi jeszcze do czynienia, bo Kodbara nie napotkali, więc nie wiedzieli do czego służy. Ale było ich cztery... czyżby po jednej na głowę?
- Ekhm... co to?

Właściwie to tylko dwie z nich tak działały bo pozostałe dwie pełniły funkcję przenośnej konsoli holograficznej, dzięki której będą wiedzieli jak odnaleźć te droidy. Na stacji nie będzie mapy, więc jakoś będą musieli sobie poradzić. Darr tah miał w swoich bankach pamięci zakodowaną starą mapę i wgrał ją do tych bransolet. Tak dla ułatwienia.
A co do platformy to czekała już gotowa a grodzie się otworzyły ze zgrzytem przed nimi. Tunel stanął przed nimi otworem.

*Hakon właśnie wziął ta mapową, i przez przypadek odpalił schemat. Na razie jeszcze nie wiedział, jak się do tego odnieść, ale niebawem będzie miał okazję. Podnośnik miał swój własny.
Jedi oparł plecy o… o coś, o co można było, by niwelować przykre skutki uboczne nauki pilotażu (nie zapominajmy ze Hakon odczuwa silny żołądkowy dyskomfort na takich sprzętach)*

Tak więc po dłuższej nauce polegającej na pociąganiu naciskaniu wszystkiego, w celu odkrycia przeznaczenia tych przyrządów, Tracyn w końcu zaznajomił się z tą platformą w stopniu zadowalającym. Dral siadł z boku i złapał się jakieś wystającej krawędzi a Tang rozwalił się z tyłu. No i wszyscy czekali w napieciu na to co się stanie. No i modlili się, by ich Tracyn nie zabił.
- Dobra, wiem już jak to działa... a więc w drogę!
Klon uruchomił to, pociągnął za wajchy, wcisnął gaz do dechy no i polecieli.

Droga którą pokonywali miała prawie 1,5 km, ale platforma była dosyć szybka na ich szczęście, więc dotarcie do celu nie powinno sprawiać problemów. Po drodze mogli obserwować ściany tunelu. Część z nich znajdowało się w bardzo kiepskim stanie, widać było od razu, że statek sporo przeszedł ale jakoś się trzymał.
I w końcu dotarli do końca tunelu technicznego i wlecieli w sporej wielkości salę, podobną do sali przeładunkowej, która opuścili. Sporo konsol, jakiegoś sprzętu i pakunków. No i przed nimi rozpościerały się olbrzymi wrota, podobne do tych z hangaru, chociaż te na jeszcze solidniejsze wyglądały.
I gdy tak się w tej sali znaleźli, to za nimi zamknęły się grodzie, odcinając ich od statku. W sali nie było już w ogóle powietrza, więc wrota przed nimi bez problemu mgły się otworzyć. Przynajmniej w teorii, bo samo otwieranie trwało ze dwie minuty, przy akompaniamencie wręcz ogłuszającego hałasu spowodowanego nie używaniem tych mechanizmów od setek, czy nawet tysięcy lat.
I tak otworzył się przed nimi stary, pogrążony w ciemnościach korytarz, który był już w opłakanym stanie, znacznie gorszym niż ten ze statku. Ale przynajmniej był wzglednie w jednym kawałku.

*Hakon nie mógł wygłuszyć hełmu wiec cierpiał, ale przeżyje. a jak nie, to już trudno. Znosił wszystko cierpliwie. Nie podziwiał. chciał już końca tej farsy*