Działania Hakona nie przyniosły żadnych doraźnych rezultatów. Po prostu dalej było ciemno i chyba nic tego nie zmieni. Awaria? Możliwe, w końcu to wiekowy statek. A potem stało się coś w gruncie rzeczy niespodziewanego, bowiem grodzie z górnego tunelu otworzyły się samoistnie, wpuszczając do środka trochę światła. Tunel ten prowadził do drugiej sekcji hangarowej i jeszcze jakichś innych pomieszczeń. W tym po drodze trafiliby na tą jedną, zabłąkaną osobę. Czyżby to jej sprawka? Albo po prostu kapryśny statek stwierdził, że woli jednak by Hakon i spółka spotkali się z tym samotnym wędrowcem.

Ja też się boje, Urga, ale wszystko będzie dobrze *odparl Ed, choć może to marne uspokajanie. Kiedy Hakon się zbliżył, Ed dał wszelkie sygnały świadczące o rozbrojeniu się – opuszczenie dzial i zasuniecie blokad po bokach ramion – dział. I ruszyl za jedi bardzo grzecznie*

Tunel który stanął otworem w sumie nie różnił się niczym od tego poprzedniego. Ta sama stylistyka, podobna warstwa brudu i kurzu. Nie było też żadnych śladów po jakichkolwiek istotach przechadzających się tędy. Jednak że gdy zbliżali się do wejścia do tunelu, to za nimi, po przeciwnej stronie sali pojawiła się jakaś dziwna, świetlista postać.  Był to jakiś obcy, dosyć wysoki, o stożkowatej głowie i o nisko umieszczonych na szypułkach oczach. Rybie usta umieszczone były mniej więcej na tej samej wysokości, a jego skóra była zielona. Stał tak przyglądając im się z oddali, a po chwili się rozmył w powietrzu. Nie był to żaden duch Mocy, czy też istota żywa, Hakon nic nie mógł poczuć. Poza niejasnym przeczuciem, że są oni obserwowani nieustannie. Kamery?

*A ED? To był moment, dosłownie chwila, kiedy z niewiadomego nagle powodu (widzenie ducha nie zawsze jest dla wszystkich takie oczywiste) wydał z siebie ryk, który chyba służył mu do burzenia ścian, zaraz tez zarzuciło nim, dosłownie skoczył do tyłu, z  lewej strony (nie od Urgi) poszly iskry kiedy niemal dwie tony durastrali z impetem zderzyło się z metalową ścianą. Ryk przemienił się w pisk, Urga na pewno spadnie, nawet jeśli trzyma się ogonem, po tym kiedy Ed, szalejąc wręcz nieprzytomnie zaczął się miotać w ciasnym korytarzu. Wreszcie działa trzasnęły i po korytarzu poszła rozpaczliwa seria na wysokości mostka istoty. Na szczęście Hakon był już pod ścianą, i na pewno zdąży paść na podłogę*

Istoty już nie było. Czy to był hologram? Możliwe, ale jeśli tak to był o wiele bardziej zaawansowany niż te Galaktyczne. Z wiadomych względów, kolorowy, wyraźny i tak dalej. Porównywać po raz kolejny chyba nie trzeba. Gdy Hakon głośno zawołał "Kim jesteś?" to nikt mu nie odpowiedział. Cisza, przerwana przez wybuch paniki Eda i jego serię z dział. To wywołało od razu reakcję statku, bowiem grodzie ponownie się zatrzasnęły w trybie awaryjnym. Mało tego, w tej sali zostały wyłączone systemy grawitacyjne i tak oto Urga, Hakon i Ed mogli zacząć uczyć się latać w stanie nieważkości. Metoda obronna czy złośliwość operatora lub statku?

*ED nie musiał. On nie panował nad sobą i było dokładnie tak, jak Hakon przewidywał. Pisk przepełniony strachem i agresją był tak glosny, ze śmiało konkurował z dźwiękiem ostrego naparzania z ciężkiego kalibru, co ciekawsze – jednocześnie z broni fizycznej i karabinów blisterowych. Do tego desperacko walczył o oparcie, jakikolwiek kontakt z podłożem, poczucie, ze ma grunt pod stopami. Gdyby nie ustabilizowanie go przez Hakona to pewnie już by wszyscy zginęli – tak się wił.
Naturalnie zaraz zacznie rozpadać się korytarz, ale to już nie wina Eda. On nie słyszał co się do niego mówi, a co dopiero mówić o myśleniu?
Kiedy Hakon go „nakierował” to cała siła ognia skupiła się chaotycznie na grodzi*

Akcja i reakcja, akcja i reakcja. Gdy Ed zaczął rozpieprzać pokład to nagle ożyła maszyneria stacji przeładunkowej i droida przechwyciła wiązka promieni antygrawitacyjnych, działających trochę na zasadzie promienia ściągającego. Ed sobie odfrunął w stronę centralnej części pomieszczenia, a na dole tymczasem ożyła jakaś platforma, która momentalnie została przywrócona "do życia". A byłą to specyficzna klatka energetyczna, przeznaczona do transportu materiałów niebezpiecznych. Gdyby coś wyciekło lub wybuchło to pole miało za zadanie takie niebezpieczeństwo zniwelować. I tak ta klatka uniosła się w górę a po chwili został wręcz wepchnięty w nią, nawet mimo ciągłego ognia. Droid był obrócony w ten sposób, by wyrządzał jak najmniej szkód, ale i tak takowe poczynił. Część ścian wyglądała już jak sito. A gdy Ed znalazł się w klatce to ta się po prostu zamknęła i zaczęła opadać na ziemię. Nie było możliwości rozwalenia jej od środka...
Urga i Hakon też zostali złapani podobną wiązką, ale nie umieszczono ich w klatkach. Po prostu skierowano ich ku ziemi i wtedy światła się włączyły, grawitacja również. Wszyscy opadli na podłogę i mogli zobaczyć skalę zniszczeń, które poczynili.
- Zastanawiam się nad wykopaniem was za burtę
Rozległ się głos, dziwny, jak gdyby dochodząc ze wszystkich stron. I wtedy zmaterializowała się ta sama postać co przedtem.
- Uspokój droida albo go zmiażdżę...
Póki co Ed miał swobodę ruchu w tej klatce, ale nie mógł się z niej wydostać, był tam całkowicie uwieziony i zdany na łaskę... no właśnie, kogo? Ducha?