Zin zaciągnął gogle na oczy, coby tylko samemu widzieć mapkę. Okno na PDA zostało zamknięte, coby ona nie popatrywała. Cóż. Ma u niego kredyt zaufania po tej akcji po zamknięciu drzwi.
-Ja spotkałem czterech w sumie, ale gdzieś jeszcze ponoć są inni. O ile się nie mylę, to w sumie na statku znajduje się jedenaście osób.-Powiedział do niej. Usłyszawszy dźwięk syczącej pneumatyki i zgrzytającego metalu, Zin ruszył torem, wskazywanym przez mapę.-Jesteś reporterką. Pomyśl sobie. Po co ogromny, opuszczony, stary statek mógłby nas tu ściągnąć? Na pewno nie chce nas zjeść...-Wyliczał nabijając się. Swego czasu na holowizji widział jeden program dokumentalny o statku widmo porywającym statki. Chodziło pewnie o Darr Tah. Tam jeden z dziwnych naukowców wysnuł teorię, że statek ten porywa ludzi i wywozi ich na rytualne mordy.-On chce po prostu, byśmy go naprawili. To takie trudne do wydedukowania?-Spytał, idąc dalej. Świecił przed siebie latarką, coby widzieć jak najwięcej. Chociaż reporterka była ładna, owszem, to nie miał zamiaru jej oglądać.

-My nie rozmawiamy. Ja tylko pytam grzecznie, a on udziela mi informacji.-Powiedział do niej. Uspokoił się. Było mu głupio, że tak na nią naskoczył. W ogóle, to za nic. Zin ostatnio nerwowy był. Cała ta sytuacja bardzo go stresowała. To był chyba taki mały wyścig z czasem. Im szybciej Zin przywróci statek do stanu używalności, tym szybciej się stąd wydostanie. Bardzo mu na tym zależało, by stąd uciec, ale wygląda na to, że na razie nici z tego. W każdym razie, Zin odezwał się.-Ja...No...Przepraszam. Niepotrzebnie na Ciebie naskoczyłem. W sumie, to sam nie wiem dlaczego. Tylko jedna osoba potrafiła mnie do tej pory tak wspaniale wyprowadzić z równowagi.-Miał na myśli rzecz jasna Tanga, na którego klął po kryjomu, bo gdyby zrobił to przy nim, na pewno zostałby mu ucięty język i wybite wszystkie zęby.-Nawet nie pytam jak Cię Darr Tah ściągnął na ten statek. Promień ściągający i po wszystkim. Brakuje w tym wszystkim finezji, ale jakie to zaskoczenie, nie?-Zapytał rozbawiony.

- Rozumiem... -mruknęła zdawkowo i szła dalej. A kiedy w końcu Zin wykrztusił przeprosiny uśmiechnęła się do siebie, unosząc lekko prawy kącik ust. - No niech będzie, że Ci wybaczam. I uznaje to za komplement, że byłam w stanie wprowadzić Cię z równowagi. Dziękuję. -zaśmiała się i z fascynacją zauważyła jak otwierają się przed nimi drzwi. Więc Zin miał rację. Statek "żyje"... Przecisnęła się obok niego i ruszyła przodem. Światło w tunelu ją przyciągało. Chciała sprawdzić to pierwsza. Jej ciekawość była silniejsza niż kultura. A na jego pytanie odpowiedziała tylko na odczepne - Tak, tak... Oczywiście... -jej myśli były już daleko, gdy stawiała pierwsze kroki w nowym korytarzu.

Przybysz gdy tylko stwierdził, że atmosfera jest zdatna do życia, wskoczył ze swojego pojazdu i rozejrzał się uważnie dookoła. Statek sprawiał na nim wrażenie opuszczonego, ale nie do końca. Albo raczej już nie opuszczonego. Ktoś wyraźnie tu był, a do tego sporo systemów było sprawne. Tkatak postanowił zachować daleko idącą ostrożność. Sprawdził czy ma ze sobą wszystkie swoje rzeczy i ktyjąc się pomiędzy leżącymi wszędzie rupieciami, zaczął powoli zmierzać do wyglądającego na sprawnego frachtowca. Ciemności i walające się dookoła śmieci nie sprawiały mu większych trudności bo dobrze widział w mroku. Na razie chciał tylko zorientować się czy w okolicy nie ma jakichś innych istot i ewentualnie podsłuchać co mówią.

Mały technik stanął przed niemałym dylematem. Mając przed sobą nawet dwa, zapewne sprawne statki bez właścicieli w zasięgu wzroku, mógł przy odrobinie szczęścia wymknąć się z tego dziwnego miejsca. Jednak z drugiej strony, nieznajomi jeszcze wcale nie musieli mieć złych zamiarów, a ten ogromny statek wydawał się młodemu Jawie niepowtarzalną okazją do przeżycia przygody o jakiej marzył. Z pewnością krył w sobie mnóstwo tajemnic i cennej wiedzy.

Oczywiście ciekawość zwyciężyła.

Tkatak postanowił znaleźć obecnych lokatorów okrętu widma, zanim oni znajdą jego. Myśliwiec którym przyleciał nie wyróżniał się na pierwszy rzut oka od śmieci walających się po hangarze więc jego przybycie niekoniecznie mogło zostać szybko odkryte. Jawa wycofał się, starając nie pozostawić śladów w kurczu na podłodze, z powrotem między większe pudełka i śmieci, po czym zaczął szukać wejścia do jakichś kanałów technicznych lub wentylacyjnych. Korzystając ze swojego małego wzrostu i zwinności, powinien móc bez problemu zwiedzić część statku nie wystawiając się na wzrok istot poruszających się normalnymi korytarzami i to właśnie zamierzał zrobić.

*Cóż można było zrobić;- hangar zabezpieczony był aż za dobrze, więc trzeba wparadować głównym wejściem. Tkatak sprawdził czy blaster ma pod ręką i ruszył ostrożnie, starając się iść ścieżkami wydeptanymi przez wcześniejszych gości. Skoro nie da się zwiedzać to przynajmniej przydało by się na razie znaleźć jakieś miejsce żeby się bezpiecznie zadekować i stamtąd prowadzić dalszą eksplorację okrętu... Najlepszy byłby jakiś przepastny magazyn.. - Myślał powoli posuwając się naprzód, wytężając wzrok i słuch.*