*Edzio jakimś zrządzeniem losu znalazł się rpzy Hakonie, na tym wielkim statku trafiając prosto na niego jeszcze zanim Barabel wszedł do magazynu. Edzik zapewniał, ze na jego statku nie ma żadnej dyskryminacji, moze nosić szaty jedi i oficjalnie utrzymywać fakt, ze nim jest. Ale rozumial tez dlaczego Hakon chce to ukryć. Czekał wiec grzecznie aż ten się przebierze.
Teraz już Ed był spokojny. Miał swoją „rodzinę” u siebie. Dostał raporty ze przyjaciele opuścili Hypori. Sama planeta zaś była odcięta.
I Darven – nie dawał znaku życia. Z tym było Edowi trudno.
Ale nie rozpaczał. Najważniejsze było. Teraz patrzył na Hakona w milczeniu, ale nie skąpiąc pomruków*

Dziwnie… *odparł cicho głos Eda, brzmiący w nowym otoczeniu jakoś inaczej niż zwykle. Oświetlenie było nie tak ostre, dla Eda optymalne, widział tu Hakona jak i inne zjawiska bardzo dobrze. Ale w tym przypadku – nie był to widok, do którego przywykł. Zawsze widział Hakona w szacie Jedi. teraz wydal mu się inną osobą. Ale nie podniósł z tego powodu paniki. Był bardzo spokojny, wręcz odrobinę niemrawy* …wydaje mi się, ze lepiej wyglądałbyś w technicznym ale przecież tak cie nie zdegraduje…

*Edzio mruknął niższym głosem i troche „dziwnie” popatrzył na ogon Hakona. Nie znał za dobrze tej jego części*
Planowe zakończenie prac za półtora miesiąca, wiec wiesz. Potem chciałem umeblować, przynajmniej kilka pomieszczeń. Słuchaj, przecież… niecałe dwa tygodnie go mam! Ja się cieszę, ze te korytarze porobili, i konsole, Hakos, to jest prawie spełnienie moich marzeń, chodź, zobacz… *I się ruszył, ale tak ze o Hakona trochę otarł, nie od dziś wiadomo ze Edy lubią się ocierać. i choć przy wejściu na magazyn było cos prawie identycznego, to on zatrzymał się przy innych drzwiach. Właśnie przy owej dziwnej konsoli, tej na dole, wysokości jakieś 30cm i szerokości może 60. Było na niej kilka dużych jak dłoń przycisków*
Pokład przyjazny, bez barier architektonicznych i innych, patrz, cyk… *przy „cyk” nadusił zgrabnie palcem nogi pierwszy przycisk, i drzwi się otworzyły. Za drzwiami drabiny, siwo od gipsu, rusztowanie, ale nic nie remontowano – składzik sobie zrobili*
No zobacz, Hakon, kolejne pomieszczenie… ten statek jest pelen niespodzianek. No ale nie o tym. Cyk… *drugi przycisk został naduszony, i drzwi się zamknęły a rozmruczany Edzio odwrócił się do Hakosia*

Ma się rozumieć, a nawet więcej *Padła energiczna odpowiedź wraz z poderwaniem górnej części Eda ku… ku górze. Ale miał jeszcze duzo miejsca do sufitu. Głowny korytarz był naprawdę niczym remiza. Korytarze w statku były fabryczne, mimo iż sam statek fabrycznym nie był. Ale kupując go Ed nie miał wpływu na korytarze. Lub miał tylko taki: kupie lub nie kupie. Korytarze były ok. Wiec Ed zakupił cały statek.
Na pewno nie zamierzał męczyć się na swoich włościach, stąd te wszystkie udogodnienia.
Teraz, jak to się często zdarza, wystawił się do dopieszczenia.*
Chodź. Weźniemy Urgę, zahaczymy po Miss, i pokaże Wam statek
*I wesoło, krokiem wręcz tanecznym udal się w góre korytarza głownego*

*Edzio był zadowolony, bo w końcu mógł być w naprawdę dużym procencie samodzielny. dzięki planowaniu. Także orientacji, oznaczenia były bardzo proste – kolory, oznaczające stronę statku względem głownego korytarza, i liczby, im dalej od mostka tym wyższe. Czyli bardzo prosto. Oczywiście wszelkie drzwi oznakowane. na przykład: kwatera 23k, do której prowadziło główne wejście K od głównego korytarza była oznaczona czerwonym napisem 23k. po prostu. Czerwony = korytarz główny.
Edzio oczywiście sam otworzył sobie drzwi, i mrucząc głośno dostał się do niewielkiego przedsionka, jakby podkorytarzyka, z którego odchodziły wejścia do poszczególnych kwater. 23 było na końcu, wiec było jedną z bardziej ekskluzywnych kwater.
I owa kwatera należała do Miss. Edzio zaczął drapać nogą w drzwi*

*Ed miał mimo wszystko długie nogi, choć to się na pewno  oczy nie rzucało, i kiedy przebierał nimi szybko, to małe przy nim humanoidy zostawały w  tyle. Tak jak Hakon – kiedy się zbliżał, Ed już rozmawiał z  Miss. Jedi ucieszyl się, ze widzi ją w miarę dobrym stanie i humorze. Pierwszy raz widział ją na tym statku*

-Urga i Ha-kon już tu?
Spytała wychodząc z kwatery. No i zobaczyła Hakosia więc uśmiechnęła się lekko do niego.
- Edward, co to remont?
I się zaczęły pytania... zaraz było widać, że się już biedactwo lepiej czuje.