To, że Autodestrukcja nie była statkiem po separatystach odkryli dosyć szybko, bo początkowo kierowali się według planó tych jednostek, co skutkowało tylko dalszym pogubieniem się. Zaś worki gipsu dziwiły ich niezmiernie, bo po cholerę komuś gips na statku kosmicznym, który praktycznie w całości wykonany był z różnych wytrzymałych metali i tworzyw sztucznych? No i jeszcze w dodatku geonosiański. Bracia nie mieli pojęcia, że ci produkują gips. W ich rojach nie było śladu takich rzeczy. A niestety kilka takich pozwiedzali. W ich odczuciu byli Separatyści mają nie pokolei w głowie.
Dralowi generalnie wystrój się podobał, bo był niespotykany i przywodził na myśl jakieś luksusowe mieszkania. Tracyn zaś bardziej konserwatywny uważał, że to kompletna głupota utrudniająca w razie czego naprawę i konserwację, bo by dostać się do pożądanych obwodów trzeba by najpierw ten przeklęty tynk skuć, a potem znowu go nałożyć itp. Za dużo roboty jak na jego gust.
Teraz gdy szli nie zwracali już na to większej uwagi, tylko próbowali się zorientować w rozkładzie pomieszczeń. No i wtedy usłyszeli kroki, które raczej trudno pomylić z czymś innym.
- No i widzisz, nie taki zajęty. Cześć Ed!
Przywitał się Dral i przyśpieszył kroku, a za nim podążył Tracyn.
- Szukamy tej całej sauny ale ciężko nam to idzie. Mamy mało doświadczenia z cywilnymi jednostkami
Tracyn miał na myśli to, że nie do końca pasowały one do wojskowej logiki. No ale też nie musiały, bo w końcu to statki cywilne nastawione na wygodę a nie na toczenie zawziętych bitew kosmicznych czy abordażowych.

Dral odwrócił się gwałtownie do brata i na jego twarzy pojawił się złośliwy uśmieszek wyższości.
- Ha! Mówiłem że źle idziemy di'kucie?
Tracyn tylko spojrzał na niego krzywo, ale potem zam uśmiechnął się w podobny sposób, bo przypomniał sobie o jednym takim małym, ale bardzo ważnym szczególe.
- Ale i tak jestem lepszym tropicielem od ciebie, więc się nie wywyższaj.
Bracia zmierzyli się wzrokiem a potem porzucili tą wzajemną rywalizację, skupiając się już bardziej na Edzie, który sobie stał spokojnie niedaleko nich. Cóż, skoro tu jest to można b go trochę "wykorzystać"
- Edziu, masz czas? Bo jeśli tak to może byś nas troszkę po statku oprowadził?
Dral był skłonny prosić o pomoc, Tracyn troszkę mniej. Wolał sam wszystko rozgryźć, choćby miało mu to zająć sporo czasu. Ale aż taki uparty nie był, by odmówić.

- Eee... po co komu akwarium na mostku?
Tracyn nie bardzo potrafił wyjść poza ramy myślowe związane z wojskiem lub Mandalorianami. Więc wszelkie takie odstępstwa od taktycznego myślenia uznawał za generalnie głupotę i lekkomyślność. Dral był bardziej elastyczny i doceniał fakt posiadania na mostku czegoś, co relaksowało. Zwłaszcza, że jak sam Ed stwierdził Autodestrukcja nie była okrętem wojennym. Więc nie trzeba było trzymać się sztywnych standardów wojennych.
- Dla ozdoby chakaarze. Masz ograniczony mirshe... a więc skoro się obijasz to chyba możemy się przejść
Tracyn wzruszył ramionami a potem dosyć brzydko, sądząc po tonie słów, odpowiedział bratu w Mando'a, ale już kłótni nie ciągnęli tylko podążyli sobie spokojnie za Edem przewodnikiem. Bracia zasadniczo różnili się najbardziej tatuażami na twarzach no i tymi włosami. Bez tego byli nie do odróżnienia dla przeciętnej osoby, która miała z nimi ograniczoną styczność. Oni sami bez tych znaków rozpoznawczych mogli bez trudu rozpoznać z którym z braci mają do czynienia z powodu nieco odmiennej mimiki twarzy, nieco innego sposobu mówienia i akcentu. Ale to były na prawdę trudne do wychwycenia różnice.
- Ambitna nazwa... Ja bym to nazwał korytarzem A coś tam...
- Tracyn, jak kupisz sobie statek to sobie ponazywasz jak chcesz.
- Noo i nazwę go... szalony pierd. A nie, to nazwa frachtowca Seco... chyba. Niech będzie Kaboom.
- Gdzie to usłyszałeś?
- Z kreskówki. Tam był taki śmieszny zwierzak który lubił wysadzać różne rzeczy. Od razu go polubiłem...
- Kiedy ty wydoroślejesz?
- Ej! Mam tylko niecałe 16 lat, mam prawo do tego!
- Dobra. A więc Edziu, co dalej?
Dral był bardziej zainteresowany zwiedzaniem niż brat, ale to w gruncie rzeczy dziwić nie powinno. On był troszkę bardziej otwarty na inność i nie uważał tego za słabość.

Bracia raczej szli bokiem w odpowiedniej odległości od Eda, mieli doświadczenia z AT-TE, które miały równie wielkie, jeśli nie potężniejsze nogi. Jak widać doświadczenia wojenne przydają się w najmniej oczekiwanych momentach.
- No tak, tak...
Przyznał mu rację Tracyn, ale on i tak by podzielił wszystkie korytarze według liter, przypisując im odpowiednią cyfrę ,tak by w razie ataku szybko przemieszczać swoich ludzi. Przykładowo Korytarz A sekcja 22. I wiadomo od razu gdzie się udać, a nie jakieś bzdurne idźcie na główny korytarz. Cywile nie umieją myśleć przyszłościowo.
Dral zaś dokładnie wiedział co tam sobie brat roi w tej małej, wojskowej mózgownicy. Szuka po prostu dziury w całym, tak żeby się poczepiać. Trochę za dużo nabył cech Mandaloriańskich, bo oni też wyraźnie czuli się lepsi od innych. Tang też, choć tego sam nie przyzna. Dral czasami miał żal o to, że większość z Mando jest taka arogancka wobec innych i nie interesują się zbytnio innymi kulturami. No chyba, że te posiadają jakieś interesujące strategie wojskowe, wtedy to wchłaniają wszystko jak leci i przerabiają. Taktyki Mando to był taki misz masz różnych strategii różnych ras, co działało cholernie skutecznie.
- Nie trzeba, sale konferencyjne raczej nudne są... Ed a wielu masz takich gości biznesowych?

Kopać nie kopały, ale i tak trzeba było uważać na ich stopy, bo operatorzy tam nie uważali na zabłąkaną piechotę. Kopać za to mogły AT-RT, ale te już poruszały się tak szybko, że co najwyżej raz można oberwać. Ale ogólny sens i tak jest taki, że na kroczące maszyny trzeba bardzo uważać, bo nigdy nic nie wiadomo.
- A nie trzeba ich jakoś zabawiać by wiesz... no chętniej podpisywali umowy i tak dalej?
No Dral zdawał sobie sprawę z tego, że takie spotkania biznesowe nie są zbyt ciekawe ani przyjemne. Oglądał kilka holofilmów o tym i wydawało mu się to takie... dziwne. A dla biednego Eda to było pewnie jeszcze bardziej meczące z powodu jego trochę niefortunnej powierzchowności.
- No tak, zysk motywuje.
- A co do windy to się przejedziemy. Aż tacy ciekawscy nie jesteśmy by znać każdy schowek na miotłę.
- Albo droidy sprzątające. Jakieś ciekawe miejsca tu macie?
Dral lubił w Edzie najbardziej to, że nie był on wojskowym. Nie myślał cały czas o taktyce, o walce, tylko o tym by było wygodnie, przytulnie i miło się spędzało czas na takiej zamkniętej przestrzeni.

- Ach tak. Dla mnie to wszystko kompletnie obcy świat. My Mando w żadne ceregiele się nie bawimy, to niepotrzebna strata czasu i energii. Aruetiise chyba jednak się w tym lubują
Dral mógł sobie wyobrazić te dziwne zwyczaje różnych kontrahentów. Co inna rasa to inny obyczaj, inne wymagania. Oszaleć z tym można jeśli się nie ma odpowiednich asystentów. To zdecydowanie był zbyt dziwny świat jak na ich gust.
- Każdy by się pogubił w tym. Dlatego moim zdaniem lepiej się w takie kabały nie mieszać jeśli się nie lubi tego robić.
- No Tracyn ma rację, lepiej już robić to co się lubi niż się męczyć z takim czymś.
- No ale my wielkiego wyboru nie mamy, co nie ner vod?
Tracyn uśmiechnął się nieco szerzej. Fakt, oni wielkiego wyboru nie mieli, ale na szczęście robili to co lubili i to co potrafili. Więc byli ze swojego życia zadowoleni. Nie wiedzieli czy to samo można powiedzieć o Edzie, bo jednak kierowanie dużą firmą strasznie obciąża, nawet mimo wielu asystentów.
Bracia uważnie słuchali o tym co jeszcze jest na pokładzie. Tracyna zaś szczególnie zainteresowała jedna konkretna kwestia.
- O basen byłby dobry. Pościgamy się
- Ha i tak jestem lepszym pływakiem od ciebie ner vod.
- No a messę już zwiedziliśmy... a macie tam jakieś odprężające wieczorki? No wiesz, imprezki, picie, wspólne śpiewy, rzucanie do celu i takie tam zabawy?
Mando lubili robić takie właśnie małe imprezki we wspólnym gronie w kantynach. Z reguły jednak kończyło się to generalną rozróbą, jak już się schlali odpowiednio i zaczęli się kłócić. Taka to już tradycja

- Trzymanie rąk w kieszeniach to chyba trochę kiepskie porównanie do takich spotkań, których celem jest siedzenie i gadanie o niczym byleby tylko mieć otoczkę luksusu przy podpisywaniu umów. No ale różnice kulturowe są, ja je widzę, nie zawsze rozumiem, ale w gruncie rzeczy szanuję
Dral z Tracynem szli nawet dosyć szybko jak na standardy przeciętnych ludzi. Mieli równy, żołnierski rytm nawykły do długich marszy po trudnym terenie. Ed wiec nie musiał się aż tak wlec, by oni mogli za nim spokojnie nadążyć.
- Nie musisz nas Ed rozumieć jako kultury... i pewnie nawet do końca nie rozumiesz. Masz pewne pojęcie, trochę mgliste o pewnych rzeczach ale to wszystko. Ja na przykład co nieco wiem o zwyczajach aruetiise, z holofilmów i tak dalej, ale i tak przy konfrontacji to i tak nie wszystko pasuje do moich wyobrażeń
Tracyn nie odzywał się w tej dyskusji tylko podążał spokojnie za nimi. Dral zaś nie był do końca przekonany, że Ed rozumie kulturę Mandalorian, która drastycznie różniła się od tej z którą miał styczność na co dzień. U samych fundamentów się różnili.
- Imprezy są dobre na rozładowanie napięcia. Chyba, że macie jakieś Kręgi Bitewne? Wiesz, by dać sobie po gębie, by wyjaśnić sobie parę spraw. Bo czasem rangi przeszkadzają, a tak wchodzisz na ring, jesteście równi i oboje możecie sobie spuścić łomot
Tracyn akurat lubił tą konkretną formę rozrywki. W społeczeństwie Mando to był nieodłączny element rozwiązywania wielu sporów, kiedy to dyskusje o raczej wątpliwym poziomie nie wystarczają. A upuszczenie pary pomaga.
BRacia o gejach nic na razie nie wiedzieli całe szczęście, bo by się lekko przerazili. W ich społeczeństwie co prawda występowali, ale o tym nikt głośno nie mówił. Co robili w domach to ich sprawa, poza nimi musieli zachowywać pewne pozory i powściągliwość.
Tracyn i dral byli dosyć spostrzegawczy i uważali, więc gdy Ed się zatrzymał to oni od razu też.

- Zależy kto do kogo przychodzi. Jeśli on do ciebie to powinien nieco trudu sobie zadać by się zorientować jakie zachowanie uznaje się za obraźliwe.
Dral tak rozumował, że to interesant powinien się nieco dostosować do norm kulturalnych, tak by nikogo nie obrazić. No ale różnie z tym bywało, choćby na ten przykład z Mandalorianami. Chociaż jak na gust klona to i tak całkiem nieźle się zachowali i za bardzo się nie panoszyli.
- No czasem lepiej być tolerancyjnym i nie próbować wnikać, bo można po prostu oszaleć.
Dral podczas Wojen Klonów interesował się kulturami ludów planet, które odwiedzali, ale po pewnym czasie zaczęło mu się to trochę mieszać. Gdy za dużo tego wszystkiego jest to potem nie wiadomo do końca co się do kogo odnosiło.
- Ej ale co z dyscypliną? Można tak od razu w gębę przełożonemu dać? W WAR'ze ktoś taki by do karceru trafiła może nawet i pod sąd wojenny!
Tracyn troszkę się tym przeraził, bo dla niego jak i dla Drala pewna jasna struktura dowodzenia oraz jej niezmienność zapewniały stabilizację. Wymagane było posłuszeństwo, szacunek i tak dalej, bo inaczej można by było skończyć marnie. Dla nich brak takiej dyscypliny wydawał się niebezpieczny.
- Nie da się uniknąć konfliktów. My jesteśmy braćmi, mimo to czasem jeden drugiego wkurzy, czasem ktoś nie wytrzyma  dojdzie do bójki. Wtedy ktoś musi nas rozdzielić siłą, lub rozkazem. Ja bym na twoim miejscu trochę z tym uważał. Rozluźniona dyscyplina może działać miesiąc, dwa, może i pół roku. Ale potem wszystko się posypie