*Rozpoczęło się wież rozstawanie. To znaczy – położenie „kartki” na podłodze.*
Jak dla Eda to jest rozmiar raczej mały a dla Urgi będzie w sam raz *Metr na metr to sporo rysowania. Położył, przykucnął  kredkami. Czasem miewał jeszcze dreszcze jak ona tak gwałtownie coś mu zabierała, ale wiedział, ze nie może okazywać strachu, bo to niewychowawcze*
Jaki kolor Urga chce? *Pokazał kilka kredek częścią rysującą ku górze*

Taka już była - czasem gwałtowna, ale nic za to nie mogła. Podobnie jak za swoją budowę i wygląd. Tak się jej zrobiło wedle gatunku i tyle. A teraz prawie piszczała z radości i oczekiwania. I gdy Mac pokazał kredki, to obwiodła je najpierw jednym oczkiem, potem drugim i prawą łapką zabrała zieloną.
- To.
Oznajmiła i sobie usiadła. Obejrzała kredkę, wsadziła drugi koniec do pyszczka, potem ją obróciła kilka razy i przełożyła do lewej łapki. Przycupnęła przy kartce i zaczęła mazać. Póki co sama. Kreski stawiała jedna na drugiej, przecinały się miejscami, były pod różnymi kątami i obrazek ewidentnie uciekał jej w prawą stronę. Po chwili popatrzyła i wzięła czerwoną kredkę i zaczęła nią mazać w środku zielonego. Raz rysowała prawą łapką, raz lewą i wydawała się być na tym bardzo skupiona.

*Ed tez patrzył i również był skupiony. na samym patrzeniu. Dla niego takie szybkie rysowanie to coś nieosiągalnego, wiec ledwo nadążał z  patrzeniem*
A co Urga rysuje? *zapytał, z nadzieją, ze Urga się nie rozproszy za bardzo*

*Mac i tak miał duże oczy, wiec nie widać było jak je wytrzeszczył, ale mały ryjek jak ułożył się w uśmiech, to juz ktoś kto patrzył mógł dostrzec. Siedząc nadal na palcu Eda pochylił się i spojrzał na niego, w  górę*
Ed? No zobacz, Urga rysuje Eda
*Jakieś tam podobieństwo było. A przynajmniej nogi były. Bo głowa trochę niepodobna. Niestety znaczenia barw Mac tak szybko nie odgadnie*

- Taaaaa....
Przytaknęła, a niebieskie kreski w różnych kierunkach weszły na te zielone i czerwone.
- Edo dushe khlaweczi.
Wyjaśniła nie patrząc ani na jednego, ani na drugiego.

Czy to komplement? *zapytał. Poznawanie punktu widzenia Urgi było ciekawe, i w tym przypadku nie wątpił w szczerość przesłania „dzieła”, czyli ze nie chodzi ze Ed to błyszcząca rzecz do zagarnięcia, tylko ze jest ładny i tal dalej, jak khlaweczi. Choć nie ma co się łudzić  - gdyby nie miał khlaweczi w sobie to by Urgi nie poderwał.
A Mac mógł go dotknac siedząc, kiedy ten pochylił łeb. Z tym ze od spodu, tzn w „podbródek”*

Ale co co? *Zapytal Mac, bo nie wiedział. Chyba chodziło o słowo „komplement”. Uśmiechnął się skromnie (w sensie – po rodiańsku) do Urgi i jej zdziwienia* Gdzie Ed ma głowę? *zapytał, wskazując trzymaną kredką w kolorze niedocenionym na rysunek Urgi* Gdzie ma oko? Nie wiem, jak nazwać tą część ciebie żeby ona zrozumiała, Edi… *chodziło mu o siatkę, czyli ten czarny element na jego głowie, taki charakterystyczny*

Pokręciła główką i zaterkotała wesoło. Tak po prostu bo się cieszyła, że rysuje i że jest fajnie i że Edzio taki śliczny, i że poświęcają jej uwagę i obrazkowi też.
Po przejściu wyjaśnień spojrzała na obrazek i się zamyśliła dalej obśliniając kredkę.
- Tu.
Zdecydowała w końcu i pazurem uderzyła w to czerwone.  Widać albo dostrzegała wokaler Edzia, albo pamiętała jak zapalał wszystkie lampki się robiło też pomarańczowo.

http://desmond.imageshack.us/Himg440/sc … res=medium