- Dug gówniarz? Coś mi tu świta... bo reszta za chuja
Tang podrapał się po głowie wolną ręką a potem spojrzał w kierunku lodówki wygrzebując z niej jakąś kanapkę, ale po namyśle odłożył ja na miejsce i wziął do ręki butelkę piwa. Po alkoholu lepiej mu się myśli.
- Chyba go kojarzę... ubrany jak ktoś z ulicy z prymitywnymi drucianymi kolczykami i tak dalej? Poznałem go jakiś czas temu na NS i dałem numer jakby coś chciał... tylko po kiego chuja on go dał wam?
?odkorkował butelkę i napił się porządnie z niej. Widać było od razu, że był bardzo spragniony, bo wlał w swoje gardło prawie połowę jej zawartości.
I wtedy przyszło mu do głowy, że ten dug chyba domyślił się jaki jest stosunek Tanga do klonów i że ten nie opuści biedaka w potrzebie. Skubany, młody miał łeb.
- Dobra synu, nie panikuj... coś wymyślimy. Gdzie jesteś?
We łbie Tang już układał plan ratunkowy, ale wymagało to zaangażowania wszystkich jego synów. Musiał się upewnić, że to nie jest sztuczka Imperium.

- Tiaa... narkoman.
Tang się tam w szczegóły nie wdawał, poza tym wiele już mu z pamięci wyparowało, wyparte przez ważniejsze sprawy niż jakiś dugański nastolatek, którego przelotnie poznał na Nar Shaddaa. Bardziej się skupiał na tym, jak wyciągnąć tą rodzinkę z tarapatów, bo jednak do Dantooine był spory szmat drogi i prędko tam nie dolecą.
- Dantooine... kurwa daleko. Dobra, podeślę wam numer jednego z moich kont, będzie tam jakieś z 10 000. Poczekacie na mnie na tej asteroidzie albo zatankujecie i polecicie na inną planetę i tam się spotkamy. Wybierajcie
Tang właśnie lekką ręką rozstawał się z dziesięcioma kawałkami, jak gdyby to było nic. I robił to tylko z powodu klona, bo tym ludziom należało się to. Nie mieli szansy na normalne życie, więc teraz miał okazję nadrobić.
- Ale jak mnie orżniesz, to przysięgam, że cię znajdę... a potem dowiesz się, że te wszystkie opowieści o Mando to jednak prawda

- Dobra... która godzina? O kurwa... A'den mnie zabije... Jane z resztą też. I na chuja mi to było na stare lata?
Mamrotał do siebie niezbyt pocieszony Tang, patrząc to na zegarek to gdzieś w bok. Wyraz twarzy miał raczej mało optymistyczny, ale skoro się zdecydował podlecieć tam to podleci, pobudzi wszystkich i spokój.
Kurwa... Tracyn i Dral siedzą u tego jebanego droida... chuj w dupę z takim czymś
Dalej mamrotał próbując sobie przypomnieć o kolejnych przeszkodach na jego drodze. A zdecydowanie coś za dużo ich się nazbierało.
- Dobra, będę tam za jakieś 20 godzin... i w sumie, jak masz na imię?

- Kazaan... dobra... Tang Fibal, pewnie widziałeś moją paskudna gębie na liście zdrajców Imperium z dopiskiem były szkoleniowiec klonów który zwiał z kilkoma komandosami.
Przedstawił się luźno i nawet sobie pozwolił na cień uśmiechu. Ta deklaracja mogła co nieco wyjaśnić motywy, którymi się kierował Mando, o ile Kazaan będzie się nad tym zastanawiał.
- Dobra, prześlij jeszcze koordynaty tej asteroidy i tam przylecę

- Dobra, do zobaczenia
No i Tang się rozłączył. Tymczasem na Dxun z ciężkim sercem ruszył do sypialni poinformować Jane, że po raz kolejny znika na kilka dni bo musi uratować biednego klona. Cały czas też zastanawiał się, po cholerę się pchał w związek z kobietą mając pięćdziesiąt lat na karku i względnie ciekawą przeszłość. Mógł zostać dziadkiem i cieszyć się spokojem i wolnością... a tak nagle się okazało, że nie ważne jak dobrym był i jest wojownikiem, to zawsze baba ma ostatnie zdanie, nie ważne czy to aruetii czy mando. Zawsze... Ale w sumie, przynajmniej w domu dzięki temu mógł odpocząć od wszystkich problemów. No i przynajmniej od czasu do czasu nie musiał gotować, sprzątać, wywalać za drzwi gości. No i  mógł liczyć na seks.

Wiadomość z podanym numerem konta w końcu dotarła z opóźnieniem, bo jednak Tang miał sporo takich porozsiewanych po różnych bankach małych kont, gdzie trzymał kilka-kilkanaście tysięcy kredytów. Niby to było nieopłacalne, ale gdy jedno a nawet kilka kont ktoś wytropił i zamknął, to cała kasa nie przepadała.

No to musieli przeczekać te dwadzieścia godzin w ciasnocie i ogólnej niewygodzie. Ale po upływie tego czasu w sporej odległości od asteroidy wyskoczył z nadprzestrzeni jakiś frachtowiec. Zwykły, trochę poobijany, nie wyróżniający się po prostu niczym. Statek jakich tysiące w znanej galaktyce. Od razu zaczął on zmierzać w stronę asteroidy. Ot pewnie kolejny klient.
Ale wtedy też obudził się do życia komunikator Kazaana. Dobijał się do niego ktoś z numeru, na który klon wcześniej dzwonił. A więc światełko nadziei.