Dżony, ja wiele potrafię zrozumieć, staram się. Ale nie chce pod żadnym pozorem takich wyskoków, nie dzisiaj. Źle trafiłeś.... *Dobiegł z wnętrza pomieszczenia głos Darvena. I nic więcej na ten temat nie powiedział. Dzonego też nie zatrzymywał, drzwi nadal stało sobie otwarte - zresztą, zamknięte to też nie problem dla droideki. Tymczasem Darven po raz pierwszy w końcu usiadł na przeciwko Aru, mając na czole drobinki potu. Otarł reką i wyjął z kieszeni komunikator. Nawiązał z kimś połączenie, wymienił pare słów i znów spojrzał na zabraka.* Owszem, dobre słowo. Męcząca. *Po jakieś chwili od drugiego wejścia wjechała pulchna Herietta, jedna z pań ze stołówki. Zrzuciła na Darvena spojrzenie spod podniesionych brwi.* Mam to co pan chciał... Ale nie powinien pan jeść za dużo, niezdrowe! *Mruknęła, zatrzymując się przy człowieku z drobnym wózkiem, na którym było trochę jedzenia. Nie byle jakiego, luksusy też nie, wiadomo - zresztą, do życia to Darvenowi nigdy nie było potrzebne.* Dziękuje bardzo, przyda się. *Westchnął.* Ciężki dzień, co? *Spytała jak zawsze ciekawska pani z obsługi stołówki.* A tak, ciężki... *Zwrócił zimnoniebieskie oczęta na pulchną postać.* Ale to niezdr... *Znów zacząć chciała jak widac niezrażona niczym Herietta.* Idź kobieto, idź! Ciesz się pensją! *Kobieta wzruszyła ramionami i pomrukująć coś ruszyłą do wyjścia. Darven obejrzał przeniesione jedzenie.* A więc, porozmawiajmy, Aru.

*Dżony stacjonujący w otwartych drzwiach jak sierota pod kościołem, odsunął się tylko by wpuścić i wypuścić panią ze stołówki. Działa trzymał nisko, nóżki dziwnie wyprostowane. Emocjonalnie wzbudzony bardzo silnie, rozdarty miedzy chce a nie powinienem i jeszcze miedzy „rdza mnie zalewa” stal grzecznie, potulnie jak to droid i pełnym tęsknoty spojrzeniem molestował Aru, odtwarzając sobie cichutko z głośniczka*
kocham cie wieczorem i kocham cie rano
kocham roześmianą kocham zapłakaną
Kocham twoje włosy, Kocham Twoje ręce
Kocham, kocham, każdego dnia więcej…
*I – jako ze w tym miejscu był widokiem jak najbardziej zwyczajnym – po prostu był, cichutko i wiernie, lśniąc sobie na tle ciemnego korytarza plugawionego przez te dwa złomy co nie chciały sobie isc jak Dżony ich grzecznie prosił…*

*Darven lał teraz smar na procesor droideki. Jakby nie było, bardzo nie lubił co by się na niego gniewano. Przecież on nie chce źle! On chce być wierny, oddany i tak dalej, ale… cholera nich ich psia mać – te droidy mu na nerwy działają. On ich po prostu zwyczajnie nienawidzi jak przysłowiowego psa. Zawołany grzecznie i pokornie, jak tylko taki 300to kilowy kolos może – wdreptał po kosmatym dywanie prosto w kierunku Darvena, widać w swojej naiwności licząc na cos więcej niż tylko zakazy i nagana. Na przykład – na pogłaskanie*

To już wiem, ale myślałem o zatrudnieniu w bardziej dosłownym tego słowa znaczeniu. Nic mi nie wiadomo o twoich planach dotyczących Jedi. Wiesz co... Pływak jesteś. Ślizgacz. Nigdzie się nie zdeklarowałeś. Z generałem rozmawiasz, mówisz swoje, z windu rozmawiasz, mówisz swoje i nigdy nie wiadmo na czym się stoi bo nigdy nie mówisz jasno. A niestety trzeba się zdecydować. Tutaj wychodzę z inicjatywą zatrudnienia w Cochrelu, a właściwie u mnie - co jest w sumie wielkim ukłonem z mej strony. *Wrócił do spożywania popijanego produktu, a do zestawu doszły zapakowane frytki po które co jakiś czas sięgał.*

Może i ślizgacz, niezdecydowany ze mnie jest typ po prostu. A sam Generał wie nieco więcej od Ciebie, Darvenie. *Odrzekł uprzejmym tonem, dłonią swą sięgając do tyłu by pogłaskać nieco grającego Dżonego. Co jak co,ale od niego nieco czułości dostać może.* Muszę przyznać,że czuję się zaszczycony tą propozycją pracy. *Ruchem głowy lekko skłonił się siedzącemu na przeciwko niemu człowiekowi.* Ale zdecydowałem jednak, że wrócę do Jedi. Może i nie zgadzam się ze wszystkimi ich poglądami i działaniami... ale chyba muszę wrócić by nieco poukładać z samym sobą. Przypomnieć sobie dawne czasy, wyciszyć się..... a potem dokopać w dupska Imperium w ten czy inny sposób. *Uśmiechnął się lekko. Rozmowa ta od początku nie była sztywna i oficjalna, więc pozwalał sobie na luźniejsze zachowanie.*

*Tak wiec Dżony grzeczny był. To najlepszy sposób na jego agresje. I już spokojniutki i oddany. Więcej już nie mam w tym ruchu do powiedzenia*

Nie wątpię, ale właśnie teraz ów złotą tacke otrzymasz. Bo będziesz Jedi. Oto nadludzie, uprzywilejowani. Wyjątkowi. Ci, którzy wiedzą. Istoty od zawsze przypisujące sobie prawa. Instytucja stanowiąca sama o sobie, bez kontroli. Nadająca sama sobie przywileje. *Odparł, spoglądając uważnie na zabraka.* Na całe szczęście, nie jesteś pępkiem świata, powinno ci przyjść do głowy, że niektóre sprawy trzeba rozjaśniać. Na pewno Generał ci mówił, że nie można być pół Jedi i pół Cochrelowcem, niestety. I nie podoba mi się ton jakim do mnie mówisz. Zapominasz się, czyż nie? Może to i dobrze, tak należy. Chyba, że chce się być niezgodnym z założeniami Jedi. *Zacisnął palce na lasce. Naturalnie strzyknęły cicho.* Nie moja sprawa gdzie i przed kim się będziesz tłumaczył, młoda istoto. Myślę jednak, że jak dłużej pożyjesz zorientujesz się, że nie istnieje coś takiego jak "to moja sprawa" jesli oddziałuje się na inne osoby. W każdym razie, z taką postawą prędzej czy później ktoś już się na tyle wystarczająco zdenerwuje byś się musiał przed nim tłumaczyć. W końcu nie ma nietykalnych osób. Z mojej strony to wszystko, więc możesz iść do tej recepcji z Dżonym jeśli chcesz. Nie moja sprawa. *Podsumował. Coś ten milutki uśmiech na twarzy Zabraka nie pasował do takiego komentarza. Bo ten akurat nie był uprzejmy.* Tak jak wiemy, twoja wola. Twoja sprawa. Ale nie będziesz mógł być lewą nogą przed wejściem, drugą za. Ot, takie zasady panują wszędzie.