*Rudi umiał się gościem zająć. Wiec się zajął.
A tymczasem cała relacja doszła do generała.
Dwóch przybyszów z Mandalore, jeden w pełnym pancerzu, drugi ciężki do sprecyzowania, coś miedzy świrem a samobójcą. Generał stwierdził, ze chętnie zobaczy siez  tym pierwszym. Tak wiec mniej więcej godzinę po ich lądowaniu Rudi odebrał tekstową wiadomość. Zrobili po dwa kielichy, Rudi jako że mniejszy był i duzo drobniejszy był podweselony, Tangowi pewno jedynie odwagi przybyło, a  to ważne przed taką rozmową* Oooo, generał oczekuje w sali konferencyjnej

*Durosjanin rozejrzał się, nadal jeszcze siedząc kiedy Tangorn wstał. Widać i on się za Zinem obejrzał, ale wiadomość była o treści ze generał oczekuje na spotkanie z mandalorianami. Tamten chyba nim nie był. Podrapał się Rudi po swoim niekształtnym durosjańskim łbie i wstał* Właściwie to korytarzem prosto i pierwsze ładne drzwi po prawej ale jak chcesz to cie zaprowadzę. Wiesz, to skromny statek, misjo dyplomatycznych to my tu nie odbywamy…

*Rudi wzruszył ramionami, prawda było ze trudno było się na Widmie zgubić, ale raczej nie była tto standartowa jednostka* No to cho.. *rzucił troszkę prostacko (oj Rudi wypić za duzo nie może… ale się stara przynajmniej) no i ruszył powoli przez hangar, potem w drugą odnogę korytarza, no i zaraz szli korytarzem – małym, wąskim, o niskim stropie. Jeśli ktoś jest bardzo wysoki to pewnie w tych korytarzach ma problem. Ale Rudi nie był. Był niższy od Tanga. Dało się po drodze zauważyć droidekę, ale coś sztywną trochę, czyli dezaktywowaną ze względy na Malkita. Ale drideki stojące po dwóch stronach ozdobnych masywnych drzwi do dali konferencyjnej były aktywne. Jednej brakowało „oka” oraz jednej  nóżek – zastąpionej jakimś byle jakim kawałkiem twardego stopu. Durom stanął z boku drzwi, jakby się bał pokazać z zaczerwienionymi od gorzały policzkami. Wiadomo, w pracy jest* No to powodzenia *rzekł i stuknąwszy  konsolkę sprawił, ze właz rozsunął się na szerokość trochę większą niż wynosiła szerokość Tanga*

*No Tang ruszył też w stronę hangaru, mając cały czas na oku zarówno Malkita jak i Zina, bo nie wiadomo kto narobi więcej szkód. Przedtem musiał się jeszcze szybciutko wrócić, bo by hełmu zapomniał, a to by była wielka strata. Tak czy siak dotarli już na miejsce, to na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech, bo swój statek zobaczył, ale oczywiście Zin musiał to popsuć, wiec zarobił cios z łokcia w bok. Trzeba dodać, że na stawie łokciowym założoną miał płytkę pancerza, wiec to musiało boleć* Jeszcze jedno słowo a zęby wybiję, jasne?*Pozwolił mu sobie pójść do kokpitu, a tymczasem Tang zaczekał na Malkita*

Syknął z bólu i złapał się za bok.
-A weź się odwal. Ja tylko...a w sumie to już się zamykam.-Powiedział do niego i machnął ręką. Teraz miał już pewność, że Zin nie pozwoli mu usiąść za sterami tego statku. Zobaczy dopiero, gdy skończy przerabiać swój statek, jeśli w ogóle zacznie to robić, bo teraz ma plan ruszenia na tę tajemniczą stację, gdzie ponoć dzieją się rzeczy nie do pomyślenia. Cholera wie po co on tam chce lecieć. Przecież nie dla samych drinków i pięknych tancerek. Kobdar na pewno miał w tym jakiś pierdolony interes, o którym nikomu póki co nie powie.-Na tej stacji podają takiego drinka. Nazywa się ten...no...Samobójca. Wypijesz dwa i masz taką lufę, że podłogi będą Cię zbierać. Kurestwo takie mocne.-Powiedział i lekko się uśmiechnął po czym kulturalnie zapiął się pasami.

*Snujący się szelek snuł się za tangiem aż w to przeklęte pełne lujów miejsce i usiadł na podłodze przy fotelu wujka, nadal smętny* droidek chory był, mnie się serce kraje! *wyznał patetycznie, wyraźnie czekając aż Tang zaproponuje wspaniałomyślnie by droidka zabrać do domu co by się dłużej nie męczył już. Ah, dziecięce marzenia. No ale może na tej stacji znajdzie coś ciekawego…*

Uszy do góry Mal'ika... tam się nim generał zaopiekuje *Rzucił wesoło, bo jemu to nie w głowie było zabieranie ze sobą kolejnej droideki, tym razem bez systemów ograniczających. Jeden Dżony wystarczy. Zinowi posłałjeszcze ostrzegawcze spojrzenie typu "Nie rób dzieciakowi nadziei, bo ci nakopie do dupy" tak na wszelki wypadek. Jeden droid wystarczy w zupełności. Tang zabezpieczył właz do frachtowca i odczekał aż się drzwi hangaru otworzą, w miedzy czasie uruchamiając wszystkie silniki* No to do domciu lecimy. Trzeba skrzyknąć chłopaków... *Potarł ręce, bo od dawna nie brał udziału w prawdziwej bitwie i miał wrażenie, że się starzeje i jest tylko od gotowania obiadków. Jeszcze się wszyscy zdziwią. Tradycyjnie odpalił muzyczkę, pogłośnił ją i ruszając głową rytmicznie chwycił za stery nieco zbyt agresywnie i cały statek zatrząsł się z wysiłkiem, gdy dostał takiego kopa mocy* "Carry on my wayward son... "*Wydarł się w pewnym momencie, wtórując refren piosenki, która aktualnie "leciała" z głośników.* "For there'll be peace when you are done... Lay your weary head to rest... Now don't you cry no more! *No i frachtowiec lekko ocierajac sie o poszycie hangaru wystrzelił z niego jak z procy, udając się w głęboką przestrzeń. Komputer coś tam mielił i mielił, aż w końcu skoczyli w kierunku Mandalore*

Ostatnio edytowany przez Tangorn (2010-04-01 21:08:41)