Nie stereotyp tylko prawda *poprawił. Wydawanie osądów było generalnie źle widziane, ale temu trudno zaprzeczyć. W prasie i holocenie aż się roilo od anegdot o nemoidianskich biznesmenach którzy wytaczali sprawy sądowe prywatnym sklepikom o „oszustwo” na kwotę liczoną w przedziale od jednego decykredyta do jednego kredyta. Generał miał na mostku nemoidianima. Był chciwy ze hej. Kiedyś generale zastał go pod terminalem, bo „zauważy; tam monetę”. Akurat na tej refleksji na ziemie postawiło go skrzypniecie i kolejny pisk. Spojrzał na rozczłonkowaną droidekę* Nie mów tego Rzece… *Wskazał durastalowym kciukiem miejsce pracy pana technika uwalanego smarem*

*Jeśli ktos wrażliwy podszedłby tam bliżej do warsztatu mógłby tez zemdleć, kiedy biedny droid krzyczy i prosi o zycie. Generał podniósłszy łeb spojrzał okiem fachowym w tamtą strone. Coś w szyi mu strzyknęło. Jedna reke trzymał za plecami, ale jakoś tak krzywo. Widać porządnie oberwał. Pewnie sam zaraz pod maszynę trafi. Podumał sobie trochę i zaraz się odezwał* Droidy… szczególnie bojowe mają specjalny system… który pomaga im w przetrwaniu na polu bitwy. Kiedy droid zostaje uszkodzony, wysyłany jest impuls to jego systemu sterowania, by mógł uniknąć bodźca agresywnego i uratować się. Procesor tego droida jest teraz przeładowywany tymi impulsami. To tak, jakby coś bez przerwy ci krzyczało: jestes rabnny, zaraz umrzesz i to w taki sposób ze nie możesz w to nie wierzyć… *Ton, jakim to powiedział bez wątpienia oznaczał, ze wie co mówi. W końcu poniekąd w częsci też był droidem… Wcale w nie takiej małej części*

*Generał pokręcił głową* Nie…jego pamięć już przejrzano w  poszukiwaniu błędów. Nie ma żadnych traumatycznych wydarzeń jakie by wpłynęły na oprogramowanie. Nie miał też żadnych uszkodzeń mechanicznych. Może to dziwne, ale Malkit nie zrobił mu krzywdy. On teraz dopiero przeżywa traumę. Ale to właśnie zostanie wyczyszczone. Niektóre droidy nie poddają się czyszczeniu, niektórzy nazywają to buntem. Ale ten się podda. To bardzo… „ufny” droid *podciągnął rękę na plecach, coś zgrzytnęło, źrenice cyborga się zwęziły i zaniechał dalszych czynności. Rękę wziął do przodu a za grzbiet zasadził drugą. Teraz nie było dla niego różnicy, nie był ani prawo, ani leworęczny*

*Wzruszył by ramionami ale się bał ze mu coś trzaśnie. No i serwis jak nic. a  Generał nie lubił serwisowania. Skoro droidy przy tym krzyczały, to na pewno to niemiłe* Cóż… jak ktoś „przygarnia” astromecha to mówi się, ze jest wrażliwy. Jak ktoś przygarnia droidekę, to pewnie jest niezrównoważony. Kiedyś stanęła komuś na drodze w mniej lub bardziej sprzyjających okolicznościach… coś się stało, ktoś ją zabrał, przeprogramował, i droideka stała się przyjacielem. Ten droid ma historię. Jeden z pierwszych wypuszczonych z Colli IV. Typ Q, z własnym procesorem logicznym. To jest naprawdę… dobry wybór, taki droid zamiast na ten przykład protokolanta czy droida towarzyszącego. Jak z  nim skończymy, będzie jeszcze lepszy.  Ale ty chyba nie przepadasz za droidami, co? *odwróciwszy glowe spojrzał nań i zmrużył oczy w podobny sposób jak układają się one do uśmiechu. Tak, wiedział, ze jedi i całą reszta republiki za droidami tego typu nie przepada, i to było jak najbardziej normalne*

*Spojrzenie jakie posłał Takenowi mogło oznaczać ze myśli o tym samym. O tym jak łatwo można oszukać* Ośmielę się zaprzeczyć. Nie tak łatwo złamać autorskie oprogramowanie. A już na pewno nie Cochrelu. W założeniu ze ktoś obcy w ogóle zbliży się na tyle by dostać się do gniazda.  Gdyby droidy bojowe nie były stabilne, nie używalibyśmy ich w wojnach klonów. Jakby nie było, niewiele zostało przeprogramowanych. Możesz spać spokojnie i ufać Dżonemu. Zostanie tak zrobiony ze będą mogły na nim spać niemowlęta. *Nie naraziłbym przecież Rzeki – dodał w  myślach, rozkojarzając się na chwile. Chyba coś widział co nie powinien. Tymczasem technik obejrzał się przez ramie* Generał ma racje. Kiedyś dostałem do przeprogramowania droidekę, trochę inną niż ta. Miała autorski program konfederacki ze specjalizacją chronienia wicekróla. Kiedy podszedłem by wetknąć obwód, rozstrzelała połowę ściany. No ale mnie tam się żaden droid nie oprze…
*Generał przytaknął ruchem głowy* grunt to wiedza. I jak nie ma ignorancji.

Tak, tak, rozruszaj tego Hakona bo żal na niego patrzeć *odpowiedział generał i jak spojrzał, tak cały czas patrzył na kel dora i chyba zauważył  uśmiech. W kwestii mimiki byli podobni. Poruszyl się. Peleryna zafalowała, zamiotła kurz. Zaraz jak Taken wyjdzie to on, biedak pójdzie na warsztat po tym ciosie łomem…*

*Do serwisowni wszedł generał. Zawsze jak to wchodził, to oczy mu łzawiły. Odruch. Jakby nie było – bardziej bolało tylko na sali medycznej* Zabierajcie ten burdel  z warsztatu, mam dla was smaczny kąsek *Wychrypiał i nie grzesząc delikatnością osunął korpus znaleziska na plyte. I wszyscy zobaczyli głowę i tors starutkiego robota. Każdemu z  nich zaświeciły się oczy. Toż to antyk! Prawdziwy skarb! Posypały się szepty podniecenia. Ekipa licząca dwoje dresselianów i gotala zaraz wzięła się do pracy. Pstryk, pstryk i podniesiono klapę. Generał zmrużył oczy. Co za syf* Spokojnie, generale, nie jest tak źle jak wygląda… Dżony, kurka wodna, nie kręć mi się pod nogami! Może by już w koncu zabrać tego „pieszczoszka” stąd! Droideki nie powinny mieć procesorów logicznych, a jak już to – dokładanie im pamięci i takiego oprogramowania to zbrodnia, UCIEKAJ powiedziałem! *wypolerowany niszczyciel – rzeczona droideka – dostał szmatą i cofnął się. Generał kaszlnął w pieść, obserwując tę scenę. Rzeka będzie zachwycona*

Piękne… *zachwycił się główny technik* Su, podłącz wskaźnik, ustal napięcie, Danco, daj ssaka, ustaw na minimum *główny technik niczym chirurg wydawał polecenia. Naprzeciwko stał generał i obserwował, z rękami z tyłu, za grzbietem i nieskrywaną ciekawością swoimi coraz bardziej zamglonymi, ale nadal bystrymi oczami* jest prawie nieuszkodzony. Nie został zalany, nie zastrzelono go. Po prostu coś go uwięziło i w  końcu się wyładował. Z serwisowaniem może być problem…
- nic z tych rzeczy *przerwał mu generał* chcemy go uruchomić na jedną rozmowę.
*Technik spojrzał w  oczy cyborga, jakby chciał powiedzieć: bluźnisz!* Generale! To cacko ma ponad dwa tysiące lat1 Możliwe, ze jeszcze więcej. więcej proszę, przekaźnik z ery… *I tu jego głos przekrzyczał włączony ssak, oczyszczający flaki robota z kurzu, pyłu i wszystkiego tego co tam być nie powinno* dobrze, a teraz podładuj. Siedemnaście. Ale może daj mniej, przewody mogą być przetarte