*Takie rzeczy to tylko w  Cochrelu. Generał, gdyby jego mysli biegały innymi torami, pewnie by miał podobną refleksje. Głównym ewenementem był właśnie on i Windu, bo Darven był „po stronie generała” już wcześniej. A teraz – jakoś przeszłość się zatarła, generał odsunął wszelkie uprzedzenia, i naprawdę dobrze mu się z Windu współpracowało. Podobał mu się jego spokój i choć trochę przeszkadzała nieufność (swoją drogą nie można rządac zaufania, jeśli się samemu obserwuje), to naprawdę było lepiej niż kiedykolwiek by przypuszczał. No a natomiast z Darvenem współpracowało mu się wyśmienicie. Bo Ava swego czasu to trochę go opiepszała…* Zapraszam na pokład *mruknął, w końcu stajać w bezruchu*

*No to była prawdziwa ironia losu... dawni śmiertelni wrogowie współpracujący razem. I ta współpraca układała się nadspodziewanie dobrze i z czasem pewnie Mace zaufa Generałowi, ale to powolny proces, ale gdy już się zakończy, to będzie pewnym przypieczętowaniem ich paktu. W każdym razie czarnoskóry Jedi powoli wszedł na pokład i znalazł sobie miejsce do siedzenia, takie, by innym nie przeszkadzać. Jak zawsze spokojny i opanowany*

Generał, Darven i mace opuścili bazę bez słowa, zanim jeszcze przeciążenie wywołało wybuch i pogrzebało ciało Dooku. Cyborg nie odbierał transmisji, ale odsłuchał jedną – wściekły głos profesora rugającego go na czym galaktyka stoi. Po tej transmisji generał znikł z  oczu pozostałej dwójce. Ze statku na Komecie wyszedł pierwszy i gdzieś się zaszył. Mocowładni mogli wyraźnie czuć, co się działo. Poczucie przegranej, hańby, obnażenie swoich słabości. To cos, co sprawiło, ze generał nie mógł spojrzeć im w  oczy. Ile to będzie trwało – nie wiadomo. W każdym razie teraz potrzebował regeneracji. I czasu na odbycie „żałoby”. Bo mimo tych wszystkich słow pogardy, jakie kierował do niego Dooku, to nadal dla Qymaena był on mistrzem

*Podobnie jak reszta Mace podczas całej podróży zachował milczenie, bijąc się z własnymi myślami. Konfrontacja z Dooku była trudna, zasiała w nim ziarno niepewności, więc będzie potrzebował odpoczynku i medytacji, by się tego pozbyć. Medytowanie to jedna z niewielu chwil, gdy miał czysty umysł i mógł bez przeszkód wypocząć. Sen nie dawał mu już tego luksusu... zbyt wiele rzeczy ważyło się teraz na szali, a dawne błędy nie dawały mu spokoju. Szedł powoli korytarzem, przygarbiony i posępny, aż poczuł na swoim ramieniu czyjąś dłoń i odwrócił głowę, mrużąc lekko oczy. Westchnął cicho* Nie ma za co... na prawdę. *Każdy robił to, co uważał za słuszne. Mace skupiał na sobie uwagę Dooku a Darven działał. Jedynie Generał miał największego "pecha". Znowu zapadło milczenie, ale to tym razem Windu zdecydował się je przerwać* Dobrze się spisałeś wtedy... *Powiedział cicho, ale zachował dla siebie te drobne wątpliwości. Wyczuwał wtedy duży gniew w Darvenie, ale nie poruszał tego tematu. Nie znał go, nie miał prawa... *

Nie, nie jest to drobnostka i zawsze cieszy uratowanie czyjegoś życia... ale jak się pewnie domyślasz, my Jedi po to jesteśmy... *Poświecenie się dla innych było celem ich życia, wyzbycie się własnych pragnień i używanie swoich mocy i umiejętności do pomagania innym. Ale to też przybierało różne formy... począwszy od walki a skończywszy na negocjacjach przy stole* Tak... gawędzili sobie, mistrz i uczeń... *Ponownie westchnął, bo mimo swej siły i mądrości to Mace też nie do końca rozumiał pewne rzeczy. Ale ciężko jest poznać zamysły bytów, które nie są już związanie ciałem z tym światem* Qui-Gon był chyba hmm... najlepszym padawanem Dooku, bardzo się zżyli ze sobą. A gdy Jinn umarł to hrabia ostatecznie porzucił Zakon... sądzę, że Qui-Gon uważał... uważa się za współwinnego jego upadku... ale to takie teorie... chyba nigdy nie poznamy prawdy... ale kłócili się przy tym jak przysłowiowe stare małżeństwo...*Oho, czyżby oznaka żartu w głosie Mace'a? Albo był tak zmęczony, że jego maska nieco opadła odsłaniając jego dawne oblicze* Poza tym, czy odeszliśmy z pustymi rękoma? Przynajmniej Dooku pozostanie na Hoth na wieki i nie powinien nam już zagrażać...

Nie jestem pewien... nie wiem jaką Mocą może rozporządzać Qui-Gon... ze Zjawami Mocy miało już do czynienia kilku Jedi... ale Duchy Mocy? To wielka rzadkość i nikt nie wie co tak na prawdę potrafią... *Prosta zależność, Zjawa ograniczona była do miejsca śmierci/pochówku czy też składowania artefaktu z nią związanego. A taki Duch to sobie hulać mógł po całej Galaktyce... A jeśli chodzi o ten moment, kiedy Mace stracił przytomność to nie wiedział co robił, ale domyślał się co się stało. Wielu Jedi w mniejszym bądź większym stopniu posiadało w sobie Ciemną Stronę i większość nad nią świetnie panowała, stopniowo ją wypierając. Ale nie w przypadku Windu. Ta ciemność stanowiła integralną część jego osobowości... i w chwili, gdy weszli do komnaty Dooku to ona się uwolniła. Ale nie mogła mu zaszkodzić bardziej niż normalnie, bo wizje przeszłości dręczyły go nawet na jawie, ale tłumił je i kontrolował... więc teraz też dojdzie do siebie. Medytacja pomoże...* No to mnie też zastanawia... czemu my mieliśmy się tam zjawić? Może Qui-Gon potrzebował jakiegoś przewodnika, y się tam dostać? Na prawdę nie wiem...

*Różnice zawsze pozostaną, ale Mace  ogólnie szanował zdanie innych ludzi, choć  w przypadku mocowładnych czasami zdarzało mu się próbować nawracać... nie, nie nawracać, przedstawiać punkt widzenia Zakonu na pewne sprawy. Ale nie był nawiedzonym Jedi, który uważał, że tylko oni mają rację i reszta nie ma prawa bytu. Takie spojrzenie na Zakon było wypaczone, bo przecież istniało wiele organizacji uczących o Mocy a których Jedi nie zwalczali. Aing-Tii, Baran Do, Zakon Dai Bendu i jeszcze wiele innych. Trzeba jednak trochę dobrej woli by to dostrzec... może przyjdzie kiedyś ten czas, że będą otwarcie rozmawiać o kwestiach Mocy? Teraz jednak Mace zamilkł, bo również był zmęczony a jego myśli szalały. Miał problem z koncentracją i ogólnym utrzymaniem swojego temperamentu na wodzy... skutki tego starcia na Hoth*

*Doszedł powoli do zakrętu, też chcąc odpocząć, ale zatrzymał się na chwilę... spojrzał na Darvena i na jego laskę. Od dawna chciał zadać jedno pytanie, które go nurtowało, ale nie wiedział jak je sformułować odpowiednio. Dziś był zmęczony, więc nie chciało mu się bawić w niuanse* Wybacz, że pytam... ale gdzie się tego nauczyłeś? O Mocy? *Zapytał z ciekawości ale również chciał ocenić jak wygląda kwestia jego filozofii i czy nie będzie to prowadzić do jakichś konfliktów?*