Nash poczuł ból jaki przez moment przeszył jego ciało od stóp do głów. Wiedział już, że Generałowi nie było lekko i przeszedł niemałe piekło. Wciąż jednak wydawało się, że lekceważąc ból, krzywdy dumnie i stabilnie stoi na nogach. Nash podziwiał pod tym względem Generała. Ktoś kto przerzył tyle krzywd, zmienił się, potrafił co jak co ale jednak postawić się po stronie dobra co nawet dla wybitnych członków Zakonu bywało niemożliwe. Ta determinacja i upór Qymaena były dla Nasha przykładem. Podziwiał go bez wątpienia.
Nash uśmiechnał się na to jak Generał wspomniał o szczurze, którego Nash kiedyś przyprowadził na ich spotkanie.
-Heh, nie mas się czego obawiać Generale, przykro mi to mówić, ale nie wiem nawet czy mój pupil żyje... Mam nadzieje, że ma się dobrze. Został na statku, którym uciekła Fler i Malkit. -powiedział. W prawdzie przyleciał dowiedzieć się jak miewa się Generał, ale pozwolił to mu zadawać pytania.

-Jak na Tythonie? Szczerze? - zapytał w geście zdezorientowania. Otóż kiedy tylko dostał się na Tython ruszył do głuszy i tam przebywał przez większość, a praktycznie przez cały czas tam przebywał. Dopiero co przed wylotem do Generała znalazł się w świątyni więc tak naprawdę nie miał okazji na rozeznanie się w sytuacji. Po prostu najważniejsze było dla niego to czy z generałem wszystko w porządku. Owszem było wielu sceptyków podobnego zachowania, bo z reguły każdy zachowuję odrobinę dystansu. Nash jednak wolał nie myśleć o potencjalnych spiskach, po prostu na razie wolał żyć tym co się dzieje w danej chwili. A w tej chwili przejmował go los Generała.
-Nie wiem tak naprawdę nic... -powiedział wzruszając ramionami. -Wyleciałem jak tylko dowiedziałem się, gdzie jesteś by móc się z Tobą zobaczyć Generale. -Po ucieczce z Mando postanowiłem odpocząć i przebywałem w głuszy. -dodał.

Nash nie wiedział jak odpowiedzieć Generałowi na to pytanie. W końcu spędził sporo czasu w samotności, czego nie lubił. Ale z drugiej strony pomogło mu to nieco przytemperować charakter, stał się nieco spokojniejszy i rozważny, choć mimo to pozostawało w nim jeszcze sporo pokładów energii i butności. Zawsze chciał działać, a kiedy w jednym miejscu nie było czym się zająć, nie pozostawał w nim długo. Dlatego kiedy tylko usłyszał o tym co działo się z Generałem postanowił jak najszybciej się z nim zobaczyć. Zastanawiając się nad odpowiedzią przez myśl Nasha przeszło nieco mroczne widmo tego jak jest postrzegany w Zakonie. Czyżby mu nie ufano? Powoli zaczynał czuć się jak wyrzutek, którego nikt nie chce.
-Czy było dobrze? -zapytał przerywając na chwilę. -Było spokojnie, jakoś dałem  radę... -powiedział uśmiechając się lekko.

To co powiedział Generał było niezwykle miłe. Pozwolił mu się rozgościć na statku darząc go zaufaniem. A zaufanie Nash cenił sobie bardzo wysoko. Sam również zaufał Generałowi. Kiedy Qymaen poklepał Nasha po ramieniu, chłopak spuścił nieco głowę w geście zakłopotania. Sytuacja wydawać się mogła nieco dziwna, gdyż takiego kontaktu nie miał nawet z członkami Zakonu. Generał był chyba jedyną istotą, która wydawała się interesować losami chłopaka. Podobało mu się to, kogoś może w końcu obchodził?
-Ja... dziękuję Generale. -powiedział podnosząc głowę i spoglądając Generałowi w oczy. -Jestem wdzięczny... -dodał.

Nash nie zastanawiał się długo nad tym o co zapytać Generała, był bardzo ciekaw jak ta cała sytuacja wyglądała z jego strony. Wiedział że może pytania te mogą zdenerwować Generała, ale jego ciekawska natura wzięła górę.
-Owszem, nasłuchałem się wiele od wielu osób, ale chciałbym wiedzieć od Ciebie czy wszystko w porządku i jak wygląda sytuacja. Czy istnieje szansa, że ktoś znów przypuści atak? -zapytał.

Wizja jaką przedstawił Nashowi Generał nie była kolorową wróżbą przyszłości, a jakże realnym zagrożeniem. Zagrożeniem które było niemalże pewne. Vader nie dostał tego co chciał, więc nie spocznie dopóki nie osiągnie swego celu, a i jasne jest, że może sięgnąć się każdej broni. Jednym z bardziej realnych było wysłanie szpiega, który zinfiltrowałby Zakon jak i poszukał śladów prowadzących do Windu oraz Generała. Vader nie mógł sobie teraz pozwolić na głośne działanie, bo byłoby to jednoznaczne z przyznaniem się do porażki w zadaniu jakim zapewne zlecił mu jego mistrz... a może działa na własną rękę by po kolei pozbyć się każdego zagrożenia, które przeszkadzałoby mu w objęciu władzy? Może jednym z nich był również jego mistrz? Któż to wie. Pewne było to, że Nash postara się być bardziej ostrożny gdyż nigdy nie wiadomo na kogo można trafić.
-Generale czy nie wydaje Ci się, że Vader będzie przez jakiś czas chciał by sprawa nie nabrzmiewała? Wystawiłby się przez to na gniew swego mistrza. Obawiam się, że możemy być infiltrowani... zarówno Jedi jak i Wy... -powiedział. Po chwili przerwy znów zwrócił się do Generała. -Może jest coś co mógłbym dla Ciebie zrobić? -zapytał.

Nash nieco się uspokoił. Na jakiś czas miał dość wrażeń. Choć w myślach chciałby udać się w końcu gdzieś z jakąś misją. Ale pewnie i na to przyjdzie czas. Na razie cieszył się, że sprawy idą swoim torem, spokojnie choć z widmem kolejnego ataku, oraz z tego że Generał jest cały.
-Generale jeszcze raz Ci dziękuję za to, że pozwalasz mi tu zostać. Doceniam ten gest i jestem w razie potrzeby na Twe wezwanie. -powiedział spokojnym, pewnym tonem jakoby chciał oświadczyć, że Generał ma w nim swojego sprzymierzeńca. Pewnie, owszem myślał, o tym że Generał ma pewnie na swych usługach o wiele potężniejszych ludzi, ale z drugiej strony każda ręka do pomocy, do tego w takiej sytuacji się przyda.
-Może masz do mnie jeszcze jakieś pytania Generale? -powiedział energicznie spoglądając na Generała z zaciekawieniem w głosie.

Słysząc pytanie Generała Nash stanął nieco jakby wryty. Takiego pytania bez wątpienia się nie spodziewał. Baaa, można by rzec, że pytanie wydało mu się nieco zabawne. Kiedy tak stanął, podrapał się po głowie z wyrazem zakłopotania na twarzy.
-Eee, moja ulubiona liczba? -odpowiedział pytaniem na pytanie nieco mało elokwentnie, ale miał nadzieję, że Generał mu wybaczy gdyż pytanie było, coż... nieco dziwne. Nie miał jednak zamiaru trzymać Generała w niepewności i w końcu postanowił odpowiedzieć na pytanie. -Moją ulubioną liczbą jest dwa... -odpowiedział czekając na reakcję i może jakieś wyjaśnienie ze strony Generała.