Ha-kon jest *Odpowiedział sam zainteresowany z  uśmiechem. teraz już było jasne, ze to uśmiech, z  kontekstu i tonu głosu.*
Zaraz weźmiemy Urgę. Ja to nie trafie, ale Ed bardzo dobrze się tu orientuje. Edziu, prowadź

Jednak nadal trochę podejrzliwie patrzyła na Hakosia. W końcu nie widziała go wcześniej zbyt długo bo Urga go zabrała. No i miał zęby, więc musiała przywyknąć. Tak samo jak do gabarytów Edzia.  I do jego żartów, bo i teraz zaśmiała się lekko po swojemu, w ten urywany sposób.
- My nie mieć takie coś.
Stwierdziła po wyjaśnieniach. Pogładziła Edzia na "dzień dobry" i mogli iść. Ale wciąż zerkała na Hakona.

*A Edzio był ślepy i nie widział jak się na niego zerka. Choć niewątpliwie był tego świadom. Ale poki co – bezpieczny i wyluzowany. Wyszli na główny korytarz i Edzio prowadził – dumny. Wcale nie patrzył, gdzie idzie, lazł typowo „na Edzia”. Ale orientował się*
Teraz idziemy w kierunku mostka. Hangary są za nami. Idziemy, tu masz po lewej wejście do łazienek. Masz swoją łazienkę, ale tu też są. Zaraz będą schody w dól. Jest też winda. No ale – piętro niżej jest stołówka. Miejsce, gdzie można jeść. Tu jakieś graciarnie… czyli takie miejsca gdzie nic nie ma, ale może kiedyś będzie. O, droideka… *Relacjonował to, co mijali*

*Hakoś też przyjrzał się droidece i nawet ją dotknął po łebku. Dobrze mu się kojarzyły, choć 99% galaktyki bała się ich panicznie. On nigdy nie widział naocznie zła droideki. Poznał za to Dżonego – był zaskoczony jaka to piękna maszyna. Chociaz jej zastosowanie słusznie przerażało*

- Ja ciekawa ich.
Odparła Miss, ale oderwała się od maszynki i poszła za Edzie, stale się rozglądając.

I wypadła. Było "Edooooo!" i pac siedziała już mu na dziale łasząc się i klekocząc do Edziulki z tęsknoty.

*Spodziewał się, wiec łeb odpowiednio ustawił, działa trzymał nisko, trochę nogi przygiął, i zaraz jak tylko Urga się o niego rozbiła, rozległ się ten jego radosny pisk. Dźwięk, który wydawał jak się bardzo cieszył. Rzadko słyszany, bo Ed rzadko sam z  siebie się „śmiał”, no ale czasem tak było, na przykład teraz*

*Hakon zaś zatrzymał się na uboczu, i już jakiś czas stał, obserwując zdarzenie. Dobrze, ze są razem. Cieszył się, ze może to widzieć.*

Urdzia aż zaczęła furkotać i świszczeć, co wcześniej się raczej nie zdarzało. I nie przerwała tego nawet gdy Edzio się uspokoił. Dalej się popisywała i prężyła i wyginała, żeby pokazać jaka to jest śliczna i jak się cieszy. A dla kogoś kto znałby się na jej zachowaniach byłoby jasne, że Urdzia.. kokietuje Edzika!

Miss natomiast podeszła w końcu bliżej Hakona, zamiast tylko na niego zerkać.
- Jak Ty zrobił, Ty móc wejść do jej gniazdo?