*Zapewne gdyby mógł mrugać byłoby łatwiej, ale oko produkuje łzy, a  krew w końcu przestaje lecieć, więc obraz będzie się klarował. Mężczyzna wyglądał trochę jak upiór, blady, odziany w czerń. Zwierze miało kolor czerwony, było wielkości kota, porośnięte czymś w rodzaju szpilek – igieł, jak na iglastych drzewach*
Kto pomaga jedi. Niech mówi *Usta mężczyzny prawie nie poruszały się kiedy mówił*

Nie wie, jak dostać się na Tython? *Zachrypiał głos. Smoczek okręcił się wokół ręki mężczyzny, którego puste oczy kierowały się na zakrwawioną twarz upadłego jedi. Zaraz odwrócił głowę w kierunku droidów. Nic nie powiedział, jedynie popatrzył. Droidy zaczęły krzątaninę, co T’kul mógł słyszeć. Zwierzę syknęło*
Nie koncentruj się na obawach Padawane *Przemówił do niego człowiek, drapiąc jego kark* Moc jest niezbadana. Niech mówi *I znowu głos się zmienił co oznaczało ze zwraca się do T’kula*
Gówno wie. Lord nie potrzebuje takiego co gówno wie

Dobrze *Przemówił człowiek w czerni i znowu spojrzał na droidy, które znowu zrozumiały go bez słowa. Odszedł, nie racząc T’kula żadnym słowem. Smoczek wspiął się na jego ramię i jeszcze syknął w kierunku pau’anina.
Zaraz podszedł droid z aplikatorem, który wbił upadłemu jedi między żebra. nie był to jakiś niesamowity ból. Za to zaraz zaczęła napływać senność*

*Kolejne przebudzenie przyszło po nieokreślonym czasie. Określenie jego upływu kiedy jest się we śnie jest praktycznie niemożliwe.
T’kul obudził się siedząc na krześle, oczywiście nadal do niego przykuty, nadal w obroży, którą jednak zasłonięto apaszką, niewiadomo dlaczego. Pauanin był ubrany w cywilne odzienie. Twarz była czysta i sucha, nad oczami założono opatrunki. W miejsce uciętej dłoni  pusty rękaw wepchnięto badziewie wyglądającą gumową „protezę”. Spod koszuli ukradkiem spływało kilka kabelków, odchodzących od przypiętych do ciala czujników.
Był sam w Sali która wyglądała jak gabinet niezbyt ważnego urzędnika – kiepski wystrój, przed nim stól, na stole dokumenty, projektor, lampka…*

*kiedy się odezwał, zaraz rozsunęły się drzwi – co mógł usłyszeć. Nie powinien tracić zdolności widzenia, ale cóż, ciało Plata figle, wiec jeśli nic nie widział, to nie widział. Mało prawdopodobne by nad tym ktoś zapłakał.
Wracając do tematu – kiedy T’kul zawołał, ktoś wszedł. Widać czekał na jego obudzenie. Były to trzy osoby. Dwie musiały być bez wątpienia uzbrojonymi żołnierzami – mieli pewny, równy krok. Trzeci nie był jednym z nich, wiec zapewne był przełożonym*
Tak, jesteśmy *odpowiedział szorstko, ale nie był to głos inkwizytora ani kata z celi*
Ale parszywie wygląda. Daj mu wody, K77-09
*Jeden  wojskowych podszedł do T’kula i za chwile ten poczuje wpychanie słomki miedzy wargi. Mógł się napić.*
Nastaw projektor. Ty, jak się nazywasz?
*Dowódca podszedł do pauanina, tymczasem klon odszedł by wykonać polecenie*

*teraz nawet jakby wrzucić coś do tego warzącego żołądka, to po takiej ilości silnych leków i niedawno zaaplikowanej toksynie a także ogólnym osłabieniu – wszystko by wróciło tą samą drogą a reszta z drugiej strony w płynnej postaci. Teraz należałoby T’kula wzmocnić kroplówką, ale najwyraźniej imperium na to nie wpadło. Tudzież nie chcieli marnować na niego tak cennych substancji, łatwo się domyślić, dlaczego.*
T’kul, pau’anin, lat 200, były jedi, rozpoczynam protokołowanie. Zajmij się tym, klonie… *Mruknął ten, którego będziemy nazywać dowódcą. Słychać był jak sobie chodzi. Jak podchodzi klon – ten drugi. Pierwszy cały czas był blisko więźnia. Widać było, ze pierwszy klon jest lepiej traktowany przez dowódcę – tego nazwał numerem, tamtego tylko „klonie”*
To nie koncert życzeń, T’kul. Rozkujemy ci teraz rękę, masz być grzeczny. Jeśli nie, to K77 rozwali ci łeb. K77, proszę… *Klin rozkul ocalałą rękę T’kula. Akurat prawą, wiec jeśli pauanin był praworęczny to miał farta*
Przynieśliśmy twoje rzeczy, komunikator, nawigację. Chcę bys połączył się z jedi i wezwał pomoc

*Trójka mężczyzn stężała kiedy T’kul zaczął manipulować oswobodzoną ręką. Niby obezwładniony maksymalnie i tylko cud melby go teraz wyswobodzić bo bawet ciemna strona by nie dała rady (już autor nie wspomina co stoi za tymi drzwiami żeby nie robić niepotrzebnego tłoku) ale jednak wiadomo – jedi. czy tam produkt podżedajski*
Too musisz być tak przekonujący by uwierzyli.
*Zaraz ktoś wepchnął komunikator w ręce T’kula, widac dowódca dał komuś znak ręką, czy inaczej, ale bezgłośnie*
Przetrzymujemy ciebie oraz szesnastu innych jedi na statku w niezamieszkalym systemie Lustu, niedaleko Hok. Udało ci się wydostać, zabić strażników, rozpaczliwie wzywasz pomocy, widziałeś cierpienie, tortury i śmierć padawanów. Wymyśl jakaś bajkę, jedi są w tym dobrzy. I radzę ci bez zadnych zakodowanych wiadomości. W końcu chcesz zostać inkwizytorem, czy jak to określiłeś „podjąć służbę u Lorda Sidiousa”. Poza tym mój przyjaciel K77 zauważy, kiedy kłamiesz a kiedy łżesz

Obejdzie się, kamera obejmie tylko twoją piękną buzię. Na statku ściany są durastalowe. Zaczynaj, nie pierdol bo nie mam czasu.
*Dowódca niekoniecznie chcial aranżować cały teatr, z resztą już było jasne dla nich ze T’kul tak naprawde wie bardzo niewiele na temat obecnej sytuacji, nie tylko zakonu ale i politycznej, wspominając chociażby o cochrelu który nie tak dawno zostal rozgromiony przez Imperium*
Powiedz, ze nawróciłeś się po tym co z tobą robili, nie wiem, byle szybko i bez sztuczek!