*Nagle Eda naszła genialna koncepcja – otworzy sobie rachunek bankowy z debetem tak do 50-70 tysięcy i zrobi małe zakupy, jak za chwile cochrelu już nie będzie to kto by się tym przejmował jak wszystkie banki ogłoszą upadłość? Ogłoszą jeśli zdążą…*
I powiedz mu, ze martwi mnie jedna rzecz: co będzie z ludnością cywilną?

*Aż Eda odrzuciło od tej ekspresji, ale widać musiał czuć się tutaj nadzwyczaj bezpiecznie, i mieć jakieś na wstępie pokrewieństwo dusz z nią, bo tylko nogi ugiął, jakby w akcie ostatecznej desperacji chciał ją przeskoczyć, i chyba nawet się nie zdenerwował. Nadal wyglądał jakby jego rozum wziął sobie pól etatu i patrzył w sposób „towarzyski” na nią, pomrukując co chwile krótkimi seriami.*
No skoro tak twierdzisz, zrzekam się praw autorskich, masz wolna rękę. Ale jeszcze jedno, nim się rozstaniemy. mam pytanie. Ale osobiste. Można?

czy to prawda ze przedstawiciele twojej rasy ganiają catharów? *I urocze „Mrrrrr?” i ramach pytajnika. Ed przekrzywił łeb i migając gdzieś u szczytu łba zieloną diodą, oczekiwał odpowiedzi*

*Teraz mruknięcie które wydał było bardziej jak terkotanie ale bez wątpienia przesłanie miało bardzo pozytywne*
Nie, tsile nie mruczą. Mruczą x’tingowie. Długa historia. Dobra, ide na zakupy. odprowadzić cie do plota? *I z gracją odstawiwszy nóżkę zrobił półobrót w tył, jednocześnie łeb kierując w stronę przeciwną, by nadal patrzeć na wilczycę*

No dobrze, chętnie. To co, galeria „Centrum” dzisiaj o 20? * I oczywiście „mrrrrr?”. Międzyczasie Ed ruszył się płynnym, trochę kołyszącym, ale już nie człapaniem a krokiem pełnym niespotykanej gracji. I tak ku wyjściu. W tej chwili nie myślał o przyszłości, o tym, co planowali. Znieczuliła go.*