Miałeś rację aż za bardzo, ale nie wiem, czy się przyzna czy nie. Wolałbym żeby tak. Słuchaj, Ed. *Hakon już samą postawą zasugerował że będzie przekazywał niewesołe wieści, chociaż było to już wcześniej zaznaczone słownie. Nie miał zamiaru stresować Eda a wręcz przeciwnie – pomóc mu przyjać to dobrze. Stanął naprzeciwko, tak by ten dobrze widział twarz Hakona. Wziął jego pysk w obie dłonie i tak trzymał*
Darven jest gdzieś tutaj, najprawdopodobniej w niższych poziomach. Został obezwładniony na Mustafa i przywieziony tutaj. Robią tam jakieś eksperymenty, z tego co zrozumiałem – repliki dowódców okrętów cochrelu. Czyli wszystkie statki na orbicie dowodzone są przez replikantów. Do tego Nimret prawdopodobnie przetrzymuje tu jeszcze żywego Qyaena.

*Zewnętrznych objawów zdenerwowania nie wykazywał. Nie było żadnego rzucania się czy agresywnego warczenia, choć powarkiwanie – już tak. Wiec słuchał i powarkiwał, a  kiedy Hakon skończył, chwile milczał. teraz on przetwarzał dane*
Czy to oznacza, ze Nimret planował zrobić sobie z cochrelu drugie imperium? Na to wygląda: skasował generała, rząd, całą infrastrukturę, zabierając tylko to, co mu było potrzebne. Wybrańcy mieli się uzbroić za pieniądze cochrelu, następnie on przejął tych wybrańców. Zostali nieliczni – właśnie udziałowcy, którzy mieli zginąć. Moze ja tez nie powinienem wiedzieć o zamachu… będę następnym celem, Hakon?

[Miss słucha jednym uchem]

*Jedi poklepał Eda w „szczękę”, nadal na niego patrząc, i nadal utrzymując z nim kontakt dotykowy*
Mów dalej

*Naparl łbem na rękę Hakona w bardzo trudnym do interpretacji geście*
Musisz tu zostać… z moimi chłopakami. Musisz odnaleźć odpowiedzialnych za Darvena pracowników, musisz użyć wszelkich środków, by pomogli czy w tajemnicy wywieźć Darvena, i być może generała. Hakon, używaj mocy, używaj wiedzy, i mich pieniędzy też. Wiem, ze dasz rady, bo wiem, co potrafiłeś zrobić ze mną *Niemoc bardzo bolała Eda. Ale próba samodzielnego działania w tym kierunku byłaby samobójstwem. Darven by na tym nie skorzystał.*
Zapewnie im byt, prace, mieszkanie, zabezpieczę rodzinę. Obiecuj co tylko będzie potrzebne.

Pełną świadmość słuchania odzyskała gdy wyłapała swoje imię. Spojrzała wiec na Hakona pytająco i pokiwała głową.
- Koniec misja?
Spytała takim jakimś dziwnym tonem. Bo w sumie nic nie zrobili oprócz uratowania małpki. To wiele, ale sądziła, że przylecą tu w innej sprawie, że zobaczy to miejsce. Chociaż już nie chciała, to co zobaczyła wystarczyło.