- Regino... -powiedział z uśmiechem przerywając jednak na chwilę by zacisnąć zęby by nieco zniwelować ból jaki czuł w okolicy żeber. - Cieszę się zatem, że jestem w rękach fachowca, który zna się na rzeczy, oddaję się w takim razie bez wahania w Twoje ręce. -dodał. Mogłoby się zdawać jakby nagle Tane zapomniał o mistrzu, ale tak nie było. Regina po prostu sprawiła, że zniknął na jakiś czas jego wewnętrzny ból, który zapewne powróci nie raz kiedy będzie przebywał sam. - Cieszę się również, że jest tu Jedi, o którym tak dobrze się mówi, może i mi pomoże poradzić sobie z okaleczonym duchem. -dodał. Po chwili wpatrywania się w zaciśnięte ich dłonie odezwał się ponownie.
- Mógłbym ostatni raz pożegnać się z moim mistrzem? -zapytał. - Nie wiem czy będę miał jeszcze okazję. -dodał.

W momencie kiedy Regina opuściła Tane'a ten spróbował jeszcze raz usiąść. Po chwili mu się to udało. Przysiadł na brzegu łóżka i opuścił nogi na dół. Bosymi stopami poczuł chłód posadzki i lekko je podkulił by nie dotykać nimi podłoża, na to weszła do sali Regina wraz z fotelem.
- Zimne... -powiedział chcąc wytłumaczyć swoje zachowanie, choć wcale nie musiał. - Cieszę się, że umożliwiasz mi spotkanie z mistrzem. - mówił tak jakby nadal uważał iż Certus żyje co po części było prawdą gdyż u Jedi jedynie ciało umiera, dusza zaś zespala się z Mocą i nie wykluczone, że w wielu przypadkach potrafi się ujawniać w snach, a także na jawie. Myśl ta poprawiała samopoczucie Tane'a, który powoli zaczynał myśleć racjonalniej.

Tane w pełni oddał się działaniom Reginy, która całkiem sprawnie i bez przeszkód umieściła go w fotelu. Był również zaskoczony jej opiekuńczością, a już naprawdę nie pomyślałby o tym, że jego żartem rzucona uwaga sprawi, że ta nie dość, że przyniesie mu kapcie to jeszcze pomoże mu je założyć. Widać było, że nie pozostawała bierna na pacjentów, a dodatkowo bardzo się nimi opiekowała. Faktycznie musiała być lekarzem z powołania.
- Dziękuję Ci bardzo. -powiedział spoglądając na nią z uśmiechem. W końcu jednak znaleźli się na miejscu. W tym momencie Tane spoważniał i wziął głęboki oddech, który przez chwilę wstrzymywał. Wypuścił powoli powietrze.
- Mogłabyś mi pomóc wstać? - zapytał. Podchodził do tego całego pożegnanie z wielką powagą, może nawet przesadną. Dla niego to, że pożegna się z mistrzem stojąc będzie nie tylko wyrazem szacunku, ale też dowodem na to, że mistrz poświęcił się nie na darmo, że Tane żyje i że utrata mistrza nie oznaczała utraty wiary.

Tane chwilę tak stał oparty o rant stołu, na którym leżało ciało Certusa. Zanim odważył się odchylić prześcieradło minęło trochę czasu, w końcu to zrobił. Certus wydawał się być Tane'owi taki żywy. Wyglądał jakby po prostu zasnął. Może i było to myślenie infantylne ale dawało poczucie obecności mistrza. Tane dotknął dłoni mistrza i spojrzał w górę zamykając oczy.
- Chciałbym, żebyś wiedział, że wykonałeś swoje ostatnie zadanie mistrzu. Twój cel został osiągnięty, żyję i chciałbym abyś wiedział, że jestem Ci wdzięczny za to wszystko co dla mnie zrobiłeś. Byłeś dla mnie nie tylko jak przyjaciel, ale przede wszystkim jak ojciec. Swoim dalszym życiem postaram się sprawić byś mógł być że mnie dumny, że Twoje odejście nie sprawi iż upadnę, nie poddam się. Udowodnię, że to czego mnie nauczyłeś i to jaki byłeś nie zostanie zapomniane. Do zobaczenia mistrzu, niechaj Moc będzie z Tobą. -powiedział drżącym głosem. Uścisnął dłoń mistrza, spojrzał na niego, skinął głową i zasłonił prześcieradło. Stanął na baczność jak tylko pozwalało mu na to jego wątłe jeszcze ciało i chwilę tak trwał w skupieniu.
-Niech Moc będzie z Tobą Tane... - usłyszał głośno i wyraźnie słowa mistrza. Były nieco przytłumione jakby dochodzące z oddali, ale je słyszał nie mogło mu się to przesłyszeć. Odwrócił się po tym do Reginy i spojrzał w jej oczy jakby chcąc zapytać czy to słyszała, jednak tego nie powiedział.
- Dziękuję Ci bardzo Regino, nawet nie zdajesz sobie sprawy jak bardzo mi teraz pomogłaś. Masz moją wdzięczność. -powiedział uśmiechając się ciepło i skinął głową w geście uznania.

Uśmiechnął się jeszcze raz i pokornie usiadł w fotelu jak grzeczne dziecko. Wydawał się być teraz taki niesamowicie spokojny, można by było powiedzieć, że nawet radosny. Jakby zupełnie zapomniał o bólu jaki czuł po stracie mistrza. Jednego był pewien, to prawda co mówią. Jedi jednoczą się z Mocą, nie umierają, nie odchodzą na zawsze, a słowa, które usłyszał były tego dowodem. Miał nadzieję, że jeszcze nie raz je usłyszy. Tane spojrzał na Reginę.
- Wyglądasz jakbyś coś chciała mi powiedzieć. Mylę się? -zapytał z zaciekawieniem.

- Wydaje mi się, że jestem na siłach aby to zrobić, jednakże nie ja jestem tutaj lekarzem i zastosuję się co do Twojej opinii Regino. Oczywiście jeżeli będzie wymagać tego sytuacja jak najbardziej możesz towarzyszyć mi podczas tej rozmowy. W końcu jesteś na razie jedyną osobą na tym statku której mogę ufać i która może mi pomóc jeżeli chociażby zemdleję. -dodał z uśmiechem.

- W takim razie jeżeli nie widzisz przeciwwskazań to chyba nie powinniśmy waszemu kapitanowi kazać czekać. W końcu należy mu się kilka wyjaśnień co do zaistniałej sytuacji -dodał poprawiając się nieco w fotelu. - Mam nadzieję, że będziesz mi towarzyszyć? - powiedział. - Aż mi głupio, tyle już dla mnie zrobiłaś, a ja nadal Cię męczę, chyba nie powinienem. - dodał skromnie. Oczywiście zrozumie jeżeli Regina będzie chciała odejść w końcu nie jest oczkiem w głowie personelu statku.

- Z tego co usłyszałem to wasz kapitan musi być swojską osobą. -powiedział. Tane'a dziwiło to, że obyło się od chyba przyjętych wszędzie szeregach oficjalnych zwrotów i tym podobnych. - Nie wydaje mi się bym miał się czego bać, ale jeżeli uprzedzasz to oczywiście postaram przygotować się na wszystko - dodał uśmiechając się do niej.
- Jeżeli nie będzie to problemem... - powiedział w odpowiedzi na zapytanie Reginy, łóżko brzmiało mu zdecydowanie wygodniej niż fotel i nie wymagało aż tyle siły, poza tym po tylu emocjach Tane był nieco zmęczony.