*Seco wziął wdech nosem, głęboko, a  wypuścił powietrze ustami. Łapy pod głowę podsunął, umościł się, i znowu pieprzyć od rzeczy zaczął* Bo to jest tak… Couruscant jest głupie… tylko się nie pogniewaj, ze ja niby powiedziałem ze Ty z  Couruscant jesteś a Couruscant głupie jest to ze możesz se pomyśleć ze ty głupia jesteś, bo ja tego nie powiedziałem! *zarzekł się na wstępie* Couruscant to jest tak… taka… planeta, a na niej jakieś khrrasnoluidki kiedyś pobudowali jedną wahrrstwe bloków, potem drugą, i tak dalej, i tak… *wyciągnął rece spod głowy i zaczął gestykulować, nakładając po kolei nowe warstwy na couruscant* Aż się taka wielka zhrrobiła, i sthrrasznie zabudowana, wiesz, tam nie ma płatka gołej ziemi, wszędzie tylko duhrrabeton, dughrrastal, szahrro, smiehrrdzi, no wiesz – wielkie, ale to w pyte wielkie że nohrrmalnie szok miasto… echem… no ze ja piehrrdole… *Pauza na zmrużenie oczu, zmarszczenie czoła i kląskaniecie, głośne i bardzo dziwne, ale pozytywne. Już miał podjąć temat, przez co się rozproszył, i został złapany. Nawet się nie zorientował, kiedy wstał* że c…o… o KUHRRWA! Nie, NIIEEEE!
*I…? i HLUST!*

*O dziwo szybko się pozbierał, wstał, podnosząc ramiona do góry, i piszcząc na wysokie tony i dziwnie obnażając ręce, patrzył jak obcieka z niego woda i wpada do nurtu. Dno zruszył, i teraz odpływał muł. Seco odkleił koszule która przylgnęła mu do ciała, a miny przy tym robił, jakby zdzierał z  siebie własną skórę. Strasznie to nieprzyjemne było, ale nie wkurzył się. Ba – uśmiechnął tylko, po czym zdjął swoją do cna przemoczoną koszulkę i rzucił nią w Ruusaan, z wrednym uśmiechem na pysku. Stał wiec teraz w samych spodniach, no i butach, oczywiście do suchej nitki przemoczonych, w wodzie do połowy ud* Ja bym był skłonny powiedzieć, ze tutaj jest chłodno. Na Kalee jest cieplej, thrroche… no – inaczej jest… *rozejrzał się, popatrzyl na nią, usmeichnał się i… usiadł w wodzie i rzeczywiście – woda sięgała mu do piersi. Zmrużył oczy,sciągał wargi i wtem oczy mu się szerzej otworzyły, jakby coś znalazł. Wycibtył reke, a w niej jakis wodorost. Powąchał, posmakował. Hmm… przeleci*
My na Kalee wierzymy w bahrrdzo duzo bahrrdzo wahrrtosciowych rzeczy, na przykład w bogów, wiesz, kto to są bogowie? To takie wielkie duchy, któhrre są niewidzialne, ale bahrrdzo potężne. Niektórhrre są dobhrre, a  niektóhrre złe, wiec trzeba się im przypodobać. Największym bogiem jest Shrupack, nie jest ani dobhrry, ani zły. Sphrrawiedliwy jest… *wziął potężnego gryza wodorosta, potem drugiego, i już nie było co gryźć, wiec reka powędrowała pod wodę* czcimy tez przodków, czyli tych, co żyli przed nami, ale umahrrli i już nie żyją

*Uszy Secorshy, na których wisiało po kilka kolczyków ze zwykłego metalu, poruszyły się łapiąc dźwięki, ale szybko doszedł do wniosku, ze to właśnie on, chociaż na codzien za specjalnie nie mlaskał, to raczej trudno nie mlaskać jedząc jakiegoś glona. Seco widział o zmierzchu duzo lepiej niż człowiek. Jego źrenice były szerokie. Po chwili już w łapie trzymał nową „rzeczną trawę”* Sałatę jem *Odparł wesoło, po czym wstał, co było bardziej słychać niż widać, a kiedy wyszedł na brzeg, wrażenia dźwiękowe związane z człapaniem  mokrych butach były jeszcze ciekawsze* Tanga poznałem na Couruscant. Wojny Klonów właśnie się zaczynały… Thrroche się go bałem, bo szkolił w WAR-ze, a ja byłem sepahrratystą *I właściwie to nie mierzył… chyba, spotkaliśmy się na ulicy i to ja wybiegłem z kijem. A potem spotkaliśmy się w barze, wypiliśmy i tłukliśmy ochroniarzy. Wesoło było[/i] *Usiadł sobie obok niej, cały mokry i trzęsący się, ale zadowolony*

*Gdyby Seco owe myśli słyszał rzekłby, ze z jej pamięcią nie jest tak źle, skoro już wie, co jest dla niej obrzydliwe, a co nie. No ale- nie częstował, bo jemu za mało będzie. Sam przeżuwał, moze nie z lubością, ale ze smakiem. Zaśmiał się nagle, gwałtownie, znacząc brzeg na którym siedzieli zgniłozielonymi drobinkami przeżuwanego deseru. Na szczęście ona leżała wiec tego widzieć nie mogła, a  nawet jeśli – to ciemno było* Ta, kuhrrrwa, Tang i thrrauma… on to by thrraume miał chyba tylko wtedy kiedy by sobie pancerz obrzygał. Chociaż nie – wtedy to by miał dephrresję. Ale wiesz, jak będziesz chciała kiedyś na Couruscant whrrucić, to cie mogę z kijem poganiać, bo tam thrrrauma jest modna *rzekł Seco i uśmiechnął się szeroko, tak szeroko ze było to słychać w głosie* Tak lubią, bo kiedy tego nie lubią, to są bahrrdzo samotni, wiesz? I muszą się zmienić. Jest mi zimno, ale udaje ze nie jest, bo jestem twahrrdzielem, łapiesz? *I nie spojrzał na nią. Patrzył na rzekę, oparty mechaniczną ręką o kolano i pochylony do przodu*

*Kiedy ona nagle wstała i zaczęła te wymachy czynić, to Seco aż łeb skupił, widać w taki sposób „karcony” był, ale całe jego wystraszenie się trwało krócej niż sekundę. Popatrzył na nią dość dziwnie. Ona mogła widzieć tylko wielkie koła odbijających światło źrenic, wiec błyskających odblaskowo lekko zielonym refleksem. Nie było zbytniego entuzjazmu, co mogło oznaczać jakąś lekką gafę która zawisła miedzy nimi, jednak Seco był tak luźny, rzec by można  -rozluzowany, ze już na takie rzeczy nie zwracał uwagi* To co, znaczy ze zaphrraszam cie na kolacje dziś, tak? Bo Flehrr jest w  domu *I dalej siedział, patrzył bez mrugania, źrenice lśniły. Czekał na odpowiedź*

*Już tego widac nie było, ale słychać było jak podnosi mechaniczną ręke i drapie się z tyłu po glacy* [i[]Wiesz, my tam gościnni jesteśmy, ale jeśli uważasz,  ze niezapowiedziana wizyta przy okazji jest bahrrdziej w porządku niż z członkiem owej rodziny, no to spoko, widać thrroche się różnimy, ale dla mnie to żaden phrroblem, uprzedzę żonę, ze do czasu odlotu ma się mieć na baczności, nie?[/i] *I szeroki uśmiech* Ale jak cos to mozesz z Tangiem przyjść. Przynajmniej dhrroideka cie nie wysthrraszy. I naphrrawde bahrrdzo chętnie bym się z Tobą przespal, ale mogę nie zdążyć wrócić do domu i plotki będą, wiesz, mała społeczność *błysnął kłami w uśmiechu. Odprowadzić? Właściwie to chciał tu jeszcze trochę zostać, ale w związku z  tym, ze jest mu zimno…* Dobhrra, ale nie zgwałcisz mnie? *wstał, przeciągnął się, warknął i sięgnął po koszule na krzaku rozwieszoną*

*Wziąwszy w łapy koszulę śmiał się i strzepywał. Secorshe trzeba poznać by się z nim komfortowo czuć, bo on takie głupie żarty uwielbiał nadzwyczajnie* Wiem. Pewnie tylko to cię powstrzymuje, ze Tang będzie phrretensie do ciebie miał, bo się klony gohrrszą… *zarzucił sobie koszule na prawe ramie, przeskoczył z  nogi na nogę, zmieniając krok, i ruszył sobie leniwie za nią, strzelając wzrokiem ponad jej ramieniem, gdzieś w bok, gdzie w  jednym z  domków jarzyło się światło. U nas jest zupełnie inaczej – myślał wciąż. Zupełnie. Wtem zdał sobie sprawe, ze chyba kolejna osoba uważa go za wariata. Słusznie? A jakże!*