*Gdy skoczyli w nadprzestrzeń to odetchnął z ulgą, bo tutaj już nic nieprzewidzianego nie będzie się dzieć.  Niestety, powiedział to w nie w porę. Gdy tylko Zin wspomniał o tym, że zapomniał dolać chłodziwa to ręka kel dora powędrowała do maski, w tak zwanym "facepalm'ie"* Trzeba było wziąć swój statek a nie lecieć z wielkim, nieodpowiedzialnym dzieciakiem... *Mruknął do siebie, bo to już przechodziło wszelkie pojęcie. W końcu podniósł wzrok na inżyniera* No cóż panie "kapitanie" to pański statek i proszę coś z tym zrobić nim wszyscy zginiemy... *W jego słowach było nieco sarkazmu i ironii, bo jego opinia o Zinie z każdym dniem, z każdą chwilą drastycznie spadała*

-Dobra. Myśl.-Powiedział i zaczął kombinować. Zmniejszył moc silnika do minimum. Ograniczył jego obroty, zwiększył maksymalnie otwór przepustnicy, coby ciśnienie było mniejsze. Myślał dalej. System awaryjnego hamowania. Włączony. Włączenie czasowe repulsorów...dziewięćdziesiąt sekund. Tyle akurat zostało do wyjścia z nadprzestrzenii. Zin miał jeszcze półtorej minuty na szybkie i efektywne zahamowanie statku. Coś mu przyszło do głowy. Wszyscy zapewne chcieli przeżyć, toteż Zin musiał się wysilić. Chwycił mocno za stery, a gdy statek wyszedł z nadprzestrzenii, Kobdar pociągnął stery do siebie i na prawo co pozwoliło statek ustawić pod kątem. Na dodatek repulsory zaczęły hamować statkiem w miarę szybko. System awaryjnego lądowania niestety nie zadziałał, zaś otworzenie przepustnicy maksymalnie sprawiło, że silnik zaczął się dławić. Dławił się i dławił, aż nagle...zgasł. Zin wyrównał statek i otarł mokre od potu czoło.-Było blisko.-Powiedział z lekkim uśmiechem i odpiął pasy. Nie ma to jak być optymistą. Wstał z miejsca i pierwsze co zrobił to poszedł do maszynowni. Oho. tam to dopiero będzie się działo, bo z turbin aż się kopci, a ich tarcze są rozgrzane do czerwoności. Inżynier położył ręce na biodrach i powiedział.-Oho...mamy problem.

*Dłuższy czas siedziała i milczała, nie odzywała się i nawet oddychała rzadziej, by w  koncu odezwać się szeptem* Może skontaktować się z Widmem, bo jak on to „naprawi” to… nie, żebym się balą śmierci, ale… no za fajni jesteśmy żeby umierac… I generał będzie niepocieszony jak zginę, a  ja nie lubię sprawiać przykrości innym…

Skontaktuj się, bo inaczej przez tego nieudacznika wszyscy tu zginiemy... *Mruknął sceptycznie, a jego opinia o Zinie upadła jeszcze niżej niż przedtem, co wydawało się niemożliwe. No ale niestety póki co Zin swoim zachowaniem nie zachęcał do zrewidowania opinii o nim. Taken więc zabrał gaśnicę i opuścił mostek pełen złych przeczuć. Miał nadzieję ,ze jednak Widmo nadleci tutaj z pomocą, choć jeśli rozsądnie patrzeć, to nie było takiej potrzeby, żaden z nich nie był na tyle ważny, by się osobiście fatygować. Chyba...* Tak, tak, już idę... *Mruknął i podał Zinowi gaśnicę a potem wypełnił po kolei każdego jego polecenie, bo w obecnej sytuacji próba udowodnienia kto jest mądrzejszy niczego nie przyniesie, a Taken jeśli chodzi o sprawy mechaniki to był nogą, mówiąc kolokwialnie*

Wcześniej na Widmie…

*Wcześniej powiadomiony o wizycie generał Qymaen pozornie się nie przejął, ale kiedy tylko znalazł się sam… tak, to było to, co u niego można było nazwać radością, dobrym humorem, po prostu – chęcią życia, jeśli w ogóle można użyć tego drastycznego zwrotu w jego przypadku. Sto razy poinstruowawszy swoją bystrą załogę (kiedy nie ma generała i Avy na raz to już tragedia, a  teraz miało nie być i to dłużej niż chwile), żeby mu dupy nie zawracano jeśli nie istnieje zagrożenie życie ważnych sojuszników, wyszedł z  mostka, chrychajac, charcząc i kaszląc, czyli prawie jak zwykle (dziwne, ze po wyjściu z mostka zawsze gorzej się czuł. Top pewnie przez te ciasne korytarze…). Generał przetransportował swoje mechaniczne cielsko do pomieszczeń magazynowych połączonych z centrum serwisowym, gdzie nakazał się wypolerować, tak tak. I wziął nową pelerynę, która – przed wyjściem nienagannie wygładził, po czym zasadził ręce za grzbiet, wiec wszystko pogniotło się na nowo, ale o tym nie myślał. Z szampanem  kieszeni, bo trzeba jakoś dwornie gościa powitać (czemu on ją tak lubi, no czemu, do cholery?) ruszył do hangaru, by jako dobry gospodarz czekać na jej przybycie. Porozmawiają chwile, a potem będzie załatwiała z Avą i tymi całymi znachorami z Cochrelu to co miała. Tak wiec 15 minut przed umówionym czasem generał stanął na płycie lądowiska i…
15 minut… niema…
drugie 15 – nie ma…
Przy trzeciej piętnastce generał zirytowany puścił wiązankę i połączył się z mostkiem*
Eeee.. tak, z  nadprzestrzeni niedaleko na wyszedł mały statek… *Rzekł nemoidianin w przekazie. Generał warknął*
Wiec dlaczego nikt mi o tym nie meldował?!
*Nemoidianin podrapał się po głowie*
Booo… nie było bezpośredniego zagrożenia życia ważnego sojusznika, sir
*Generał przewalił oczami*
Włączyć promień ściągający, zadokować ten statek w hangarze *rozłączył projekcje, po czym podszedł do iluminatora zainstalowanego we wrotach i rzeczywiście – statek było widać* Rudi, rozpocznij procedurę przyjęcia statku *Duros skinął głowę.* Wszyscy do schronów! *krzyknął i wszyscy się ukryli. Generał też*

Teraz na statku Zina

*Wszyscy mogli poczuć uderzenie, jakby strzał z  potężnych dział, ale było to niczym  porównaniu  manewrami pana Zina, mimo iż promień z Widma nie był klasy pierwszej ani nawet drugiej. Przez iluminator dało się obserwować rucha  w tylnej kamerze. Promień pochodzący zniknad… Jedynie jakis zarys, załamanie światła… to Widmo…
Holoprojektor Fler ożył natychmiast, jak tylko wybrała kontakt. I pojawił się generał. Po wyciągniętej ręce mogła pozbnac ze korzysta z podobnego sprzętu, co ona*
Strasznie dymicie, bez obaw, ściągniemy was… powinnaś uważaż moja droga zwarzywszy na swoje plany… *projekcja mruknęła troche karcąco* Ale mimo to – czekam z niecierpliwoscią. Aha – wyłaczcie systemy sterowania, mniej energii zużyjemy na sciągniecie was… *I rozłączył się. a  co będzie piepszyl*

http://www.swewok2.pun.pl/viewtopic.php?pid=7317#p7317

Ostatnio edytowany przez Gen. Qymaen (2010-04-03 16:22:00)

*Usadziła się po środku rzędu z lewej strony, bokiem do przodu i rozglądała się chwile* dziwny statek… wiesz, nie tak to sobie wyobrażałam… myślałam ze będzie to jakieś badziewie, jak nasz uczelniany wycieczkowy… Sama nie wiem, co mam myśleć, wiesz tatku… *Otarła się grzbietem o oparcie. Niby się cieszyła, ale jednak* Mam złe prawie dżedajskie przeczucia… Masz w tej umowie napisane, kto cie zatrudnił? Dobra, firma, ale musi być jakieś nazwisko, chociażby tego generała…

*Wzdrygnęła się na te słowa i pokręciła głową* O teraz znowu przyczepiają się jak pijawki i sączą krew z galaktycznej infrastruktury. Płacą więcej niż Republika. Będziesz wyciągał nemoidianom z brzucha monety które z chciwości połknęli i leczył odleżyny na dupach ich nic nie robiących wodzów. Obrzydliwe, eh, ale trafiliśmy…
*nic dziwnego, ze dla Reginy Separatyści kojarzyli się tylko ze złem. Całe zycie była republikanką.* Całe szczęście ze te ich największe mend… to znaczy – chciałabym wyrazić pozytywne odczucia odnośnie tego ze nie przyjdzie ci leczyć Gunraya, Dooku i tego potwora Grievousa… *rzekła cicho. Tu może być podsłuch*