*Seco zerknął na rysunek Eli jak przedszkolak do koleżanki. Nic nie powiedział, tylko dalej tworzył, bo coraz bardziej się wczuwał w ów poczynanie. A Tang? Pewnie w kokpicie jest, a  skoro Ela nie mogła go znaleźć to znaczy ze się zamknęli i walą konia, czy tez „o poważnych „mandalorianskich sprawach” rozmawiają jak to Rashaf gadał nie raz, nadymając morde. Tak, jego tez powinien Seco narysować!*

No dobhrra, nie patrzę *odparl ekspresyjnie, podnosząc mechaniczną dłon którą akryl twarz sobie, no i zaraz do własnych bazgrol wrócił. On nie był psychologiem, raczej nie zrobi jej psychoanalizy po rysunku*

*Kiedy Seco spojrzał na rysunek, pomyślał sobie ze z jego patriotyzmem jest gorzej, bo przecież nie narysował swojego domku na Kalee, tylko… tylko Tanga narysował.*
Zajebisty *pochwalił, pamiętając jeszcze jak tłumaczył Eli, co to słowo oznacza*

szczerze mówiąc, nie lubie tej planety *Odparł, nie chcąc jej robić nadziei. Cały czas widział jeszcze w wyobraźni zimne oczy swojej żony, kiedy mówił jej o Eli. To jest problem, a nie wycieczki na Tatooine*
ale wujek Tang lubi i myślę ze chętnie cie weźmie *Jakby na potwierdzenie ów słow, rysunek przedstawiający wujka Tanga zademonstrował*

uszy? *Zdumiony z lekka znowu zerknął na swój rysunek* no tak, żeby lepiej słyszeć to co się do niego niemów, oczywiście *Uśmiechnął się szarmancko, półgębkiem, w ten swój gwiazdorski sposób* i bantha mu nadepnęła. Na ucho, no, tak się mówi

nom *Zgarnął ją ramieniem i sobie na kolana wciągnął widzac jej czcze wysilki* I ma rogi, jak Rudi z hangahrru *Tak, nawet Seco wiedział ze Rudi ma żonę na Duro która go zdradza* a tu jest nos *Poinstruował, widzac ze dotknęła nosa* nos jak klamka od zakhrrrystii

*Seco tego raczej jako walkę o pozycje w hierarchii nie odebral  i to z całą pewnością dobrze* Ano umiem *Rzekł, a i to prawdą było bo od półtora roku czytać już umiał!*

*Seco zamyślił się na chwilkę, a jego twarz, o wyrazie tak często przypominającym pana z filmu, stężała na chwilę, kiedy mysli uwolniły się od głowy. Kiedy wrócił , w zakłopotaniu poskrobał się pazurami organicznej ręki w gąszczu czarnego, kędzierzawego jeża który to już coraz mniej przypominał jeża, bo włosy rosły* Dziękuję. Jak chcesz, to ty weź pohrrthrret Tanga. Jakbyś wiedziała jak wygląda Tang. Jak zapomnisz kiedyś *Wyszczerzył się w uśmiechu – znowu, takim Secowym, bardzo atrakcyjnym, a to zapewne zauważyłaby gdyby była starsza. Jej rysunek wziął i w rulonik zrulował, po czym spojrzał na nią przez niego, zamykając jedno oko*