*No właśnie, był obcy i dlatego trzeba zacząć próbować nawiązywać jakieś tam więzi, by potem móc porozmawiać na poważniejsze tematy. No a teraz ten żart Hakona można łatwo wykorzystać. O ile się czegoś nie spieprzy* No co? Jestem chyba najstarszym padawanem w historii... no a przynajmniej w obecnych czasach. A czy stary jestem... czuję się rześki i młody, ale czasami w krzyżu łupie... ale na szczęście dzięki Mocy jeszcze jak Mistrz Yoda nie wyglądam... ani się nie czuję tak jak on *Zaśmiał się znowu serdecznie, może akurat śmiech jakoś złamie te pierwsze lody? Taken wciąż szukał, starając się nie osaczać Hakona, by się nie wycofał. To jest na prawdę trudne, bo jak on sam zauważył, nie pomagał...*

*Odrażające czy nie, dla Takena nie liczył się wygląd tylko sam gest, bo tak na prawdę to właśnie symbolika tej konkretnej mimiki nadawała sens wyrazowi "uśmiechnąć się", ale to taka dygresja* Oj bardzo dziarski jest... słyszałem nawet, że ogrywa ludzi Generała na jego statku w Dejarik... zgaduję, ze z radością się go pozbędą *No mistrz Yoda był w Zakonie postacią legendarną, nikt sobie nie umiał wyobrazić Świątyni bez jego pogodnego oblicza i czasem złośliwych żartów. Bo bywał czasami złośliwy, wytykał błędy, ale jak to dobry dziadek* Oj tak, będzie zachwycony... bym się nie zdziwił jakby dla testu poskakał trochę po drzewach by zaprzyjaźnić się z lokalnymi zwierzętami

No w sumie racja... raz chyba ktoś na Widmie wspominał, że wolałby już mistrza Yodę niż mistrza Ponuraka... znaczy się Windu *No rozmowa znowu się nieco urwała, choć tak dobrze się zapowiadało już. Taki żartobliwy ton chyba był całkiem dobry w próbie dotarcia do Hakona, ale niestety rozmowa znowu się sypie... ciężko jest rozmawiać z kimś, kto nie chce mówić, można jedynie prowadzić monolog, tak jak przedtem*

*Taken słysząc to zakrztusił się ,ale ze śmiechu, bo tego się nie spodziewał. Hakon mógł się trochę przestraszyć swojej śmiałości, ale dalsze słowa kel dora na pewno rozwieją te wątpliwości* Ja słyszałem, że ktoś kiedyś na Widmie robił konkurs na najbardziej ponurego osobnika Galaktyki... Windu pobił nawet Palpatine'a. Biedny Mace... wszyscy go obgadują *Stwierdził wesołym i łagodnym głosem, bo oczywiście żywił szacunek dla mistrza, ale też mógłby czasem spuścić z tonu, uśmiechnąć się, zabawić się trochę. Życie ascety to nie wszystko, trzeba być blisko ludzi*

*Taken znowu się roześmiał, bo to faktycznie dziwne było, ale pewnie ktoś sobie głupie żarty robił z niego* Nie no, aż tak źle chyba nie jest... chociaż kiedyś podsłuchałem... przypadkiem, bo mam dobry słuch... w każdym razie słyszałem, jak Rudi zastanawia się, ile waży twarz Mace'a, bo taka kamienna więc pewnie z tonę... ale nie, wredni jesteśmy... troszkę, co? *Zapytał Hakona wciąż ze śmiechem na ustach, takim serdecznym. Nawet wcześniej w Świątyni krążyło wiele takich opowiastek o mistrzach, nawet o Yodzie. A Windu to wcale wdzięczny temat do żartów*

*Taken znowu się roześmiał tym swoim tubalnym, basowym śmiechem. Był on o kilka tonów niższy niż u ludzi, przez co zapadał w pamięć. Był też niech chrapliwy miejscami* Wiesz co, kiedyś za moich czasów... cholera, jak to staro brzmi, za moich czasów... no ale za moich czasów, wtedy Windu był jeszcze młody, to chodziły słuchy, ze on jest bardzo wesoły i towarzyski. Dasz wiarę? *Mace został członkiem Rady tuż po odlocie kel dora w kierunku Odległych Rubieży, Gdzieś z piętnaście, dwadzieścia lat temu, teraz tego nikt nie pamięta.*

*Taken wsłuchał się w jego słowa, po prostu. Nie tak jak większość ludzi robi, że słucha jednym uchem a drugim wypuszcza to, po prostu skupił się na Hakonie, ale nie nachalnie.* Też nigdy nie byłem blisko niego, chyba tylko mistrz Yoda się z nim tak dobrze przyjaźni... *Jakby nie było, każdy jest trochę samotny, bo rozmowa z ludźmi nie zawsze oznacza, że ktoś nie jest samotny. Każdy powinien mieć w życiu jakiegoś przyjaciela, z tym, że Hakon jednego stracił, co Taken podejrzewał. Przeglądał nagrania z Widma kiedyś, chcąc wiedzieć coś więcej o Nemedisie i wyciągnął wnioski. Ale o tym nie porozmawiają, za trudny temat, za wcześnie na to*

*Taken spojrzał przed siebie. Nie było mu tak bardzo głupio jak Hakonowi, być może dlatego, że traktował to wszystko jako niewinne żarty, bo szanował bardzo mistrza Windu za jego mądrość, oddanie no i siłę, ale to tak gdzieś w dalszej kolejności. A dowcipkowanie było naturalną częścią życia* Jak się tu sprowadzi Zakon, to to miejsce odżyje znowu... ale miną lata, nim odkryje się wszystkie te tajemnice, więc nie martw się, na pewno znajdzie się miejsce do spokojnego odpoczynku bądź medytacji. Albo po prostu do leniuchowania... *Dodał łagodnym, lekkim głosem. Każdy potrzebuje chwili wytchnienia, o czym czasami zapominali starsi Jedi.*