Zin bezzwłocznie wyciągnął komunikator i położył go na panelu. Był ciekaw procesów w nim zachodzących. Takiego transferu danych w życiu jeszcze nie widział. Obserwował z zaciekawieniem cały proces. Nie wiedział w jakim celu był on prowadzony, ale być może to jakoś mu pomoże. Skrzywił usta, patrząc się po prostu w duży hologram.
-No i to mi się podoba, trzeba było tak od razu.-Zakomunikował tej rzeczy, lub komuś kto raczył coś zrobić. Być może w końcu ktoś przetłumaczy te schematy i Zin zrozumie je. Jeśli je zrozumie, to najprawdopodobniej się zdziwi. Pewnie rozwiązana są tak zaawansowane, że Kobdar nie jest sobie wstanie tego wyobrazić. Patrzcie jaką los dał mu niespodziankę. Nie wie gdzie jest, boi się, jest zaniepokojony, ale zaczepny humor nadal go nie opuszcza. Czekał na koniec procesu.

Kiedy dalej tak zachodziły te procesy, Zin coraz bardziej dawał sobie do myślenia. Być może rdzeń całego komputera szlag trafił od śmieci, które Zin miał na komunikatorze. To wywołało jedynie uśmiech na jego twarzy. Kiedy cały interfejs został przetłumaczony, Zin ucieszył się i podziękował.
-Dzięki, kimkolwiek jesteś.-Powiedział do tego czegoś, co wywołało przetłumaczenie interfejsu w tym miejscu. Dobra, teraz mógł zabrać się do pracy diagnozowania problemów tego statku. Ochoty mu nie brakowało. Czemu miałoby jej brakować. Zadowolony z przebiegu sytuacji nacisnął podsystem o nazwie "Stan techniczny statek". Chciał się dowiedzieć cóż dolega temu statkowi i co będzie mógł dla niego zrobić.-W końcu moje inżynierskie umiejętności przydają się w gównie, w które się wpakowałem.-Dotychczas wszystkie jego przygody miały niewiele wspólnego z zawodem jaki kocha i wykonywał. Handel niewolnikami, porachunki z mafią. To nie dla niego. To co tutaj widział było stworzone dla niego.

Co tu dużo mówić. Zinowi szczęka opadła. Został sprowadzony na statek, który nadaje się jedynie na złom. No nietrudno teraz nie ukryć irytacji. Pewnie jeszcze go poproszą o to, by Zin zajął się wszystkimi tymi popsutymi elementami na statku. Patrząc tak na oba wykresy, przedstawiające wydajność generatora i systemów przesyłowych, Kobdar stwierdził.
-Wygląda na to, że masz gdzieś przebicie. Gdzieś część energii ucieka Ci w przestrzeń.-Pomyślał głośno. Systemy przesyłowe musiały być w pewnym miejscach przerwane, stąd ten stan krytyczny. Na początek trzeba będzie się tym zająć, by później mieć większe pole do manewru. Następnie zajmą się systemem łączności. A właśnie. Łączność. Musiało być gdzieś miejsce, w którym Zin nadałby jakiś sygnał alarmowy. Nie mogło być to jednak tu. Najlepiej byłoby, gdyby Zin znalazł terminal odpowiadający za nadawanie i odbieranie sygnałów. Może ktoś go wówczas usłyszy. Zin chwycił za część hologramu, który przedstawiał sieć przesyłową. Miał zamiar się jej dokładniej przyjrzeć. Może zobaczy miejsca przebić.

No tak, Zin jeszcze pewnych rzeczy nie był świadom. Jednak jego dociekliwość w sprawach techniki nie zna granic, także dowie się o tym prędzej czy później. Kobdar obserwował cały ten schemat i załamał się, krótko mówiąc.
-Te systemy przesyłowe są tak nieszczelne jak dziwka z Nar-Shaddaa.-Stwierdził pod nosem. No cóż, chciał się tym zająć. Może dowie się czegoś ciekawego o tym statku, może nawet przejmie nieco technologii. Wówczas będzie mógł na tym zarobić. A mniejsza z tym, później nad tym zacznie myśleć. Przesunął sobie schemat na swoje lewo. Wyszedł z menu "Stan techniczny statek" i wszedł w opcję "Rozmieszczenie magazyn", miał nadzieję, że jeszcze jakieś części tu zostały. Jeśli nie, to zacznie się ogromny problem.-Przypadłoby się mieć ten wykaz części na PDA. Słyszysz mnie? Na PDA.-Powiedział do osoby, która obsługiwała pewnie ten statek. Zin miał coraz większe podejrzenia, że to nie osoba, a maszyna steruje tym statkiem. Jeśli była to istota żywa, pewnie sama zajęłaby się naprawami.-Możesz mi jeszcze pokazać, czy ktoś prócz mnie jest jeszcze na statku?-Spytał. Być może ten ktoś lub coś będzie życzliwe.

Na pewno ktoś go słuchał, skoro wszystkie prośby Zina zostały wysłuchane. Kobdar był zadowolony i usatysfakcjonowany z tego faktu, a co. W końcu ktoś, prócz Dżonego, go słuchał. Kiedy dziwny przedmiot, będący prawdopodobnie tutejszą wersją PDA się wysunął, Zin chwycił za ten przedmiot, obejrzał go z każdej strony i założył na rękę.
-Fascynujące.-Rzucił tylko. Zanim weźmie się za szukanie magazynu, w którym może znaleźć części, Zin musi poszukać owej drugiej formy życia na tym statku. Kimkolwiek ona jest, Kobdar ma dzieję, że pomoże mu w naprawie systemów czy też ucieczki z tego okrętu. To drugie na pewno będzie o wiele trudniejszym zadaniem.-Skoro już jesteś taki pomocny. To wskaż mi drogę do tej formy życia.-Rzucił. Wszak każdy wie, że co dwie głowy to nie jedna. A jeśli to jakiś obcy, albo przedstawiciel tej dziwnej rasy, którą Zin widział na hologramie, to można się spodziewać bardzo ciekawej pogawędki.

Zin obejrzał uaktywnione urządzenie jeszcze raz. Och, jakże on był zadowolony z tego faktu. Interfejsem przypominało nieco podobne urządzenie, które używane było masowo przez inżynierów z WAR. To tylko uprości obsługę, na dodatek całość była tłumaczona. Mocno kaleczona, ale dało się to i owo wyczytać. Kobdar wywołał mapę statku. Inżynier był posiadaczem dobrej pamięci fotograficznej, dlatego też patrząc się kilka chwil w mapę, zapamiętał ją. Zapowiadał się długi marsz, ale odnalezienie formy życia było bardzo cenne. Jeśli będzie pokojowa, to na pewno wszystko się ułoży. Gorzej będzie, jeśli będzie odwrotnie.
-No to w drogę.-Powiedział. Choć nadal był zaniepokojony, uśmiech zagościł na jego twarzy. Obszedł się dosyć łatwo ze statkiem. Okazało się, że coś co nim steruje bardzo chce pomóc swoim "załogantom". Z pozytywnym nastawieniem, Zin ruszył przed siebie, uprzednio zgarniając komunikator z panelu i chowając go do kieszeni. Jakby tego było mało, Zin jeszcze odpalił papierosa, coby umilić sobie podróż.

No tak. Drzwi. Zin o tym kompletnie zapomniał. Skrzywił usta, nie wiedział co z nimi zrobić, bowiem wszystko tu było takie nieznane, ale zachęcające do poznania. Macał drzwi dłonią, szukając jakiegoś przycisku, wajchy, która pozwoliłaby w jakiś sposób otworzyć drzwi. Kiedy jednak zbliżył dłoń do centralnej części grodzi, pojawił się kolejny hologram. Niestety, już w nieznanym dla Zina języku.
-A tego to już przetłumaczyć nie mogłeś, nie?-Spytał trochę poirytowany. Wiedział, że to coś go słucha, ale nie daje żadnych oznak życia. Kobdar nie odczuwał wrażenia, że mówi sam do siebie. Pojawiły się dwie opcje. W takim razie, Zin miał pięćdziesiąt procent szans na to, że trafi w opcję otwierającą drzwi. Chwila zastanowienia, kalkulacji. Zbliżenie dłoni najpierw do górnej opcji. Zawahanie.-Kurwa...Ryzyk fizyk.-I nacisnął tym razem bez wahania opcję dolną, mając nadzieję, że drzwi nie ulegną autodestrukcji.

Jedyne co inżynier zdążył zauważyć, to właśnie ciemność. Ledwo oświetlony korytarz nie zachęcał do marszu. Czego to się jednak nie robi w celu odnalezienia innej formy życia. Zin sięgnął jedynie po swój blaster DC-15s, który zwinął z siedziby WAR-u, kiedy jeszcze tam pracował. Niedawno polepszył swoje umiejętności strzeleckie, na dodatek, posiadanie całkowicie mechanicznej protezy ręki, nie pokrytej sztuczną skórą, sprawiało, że odrzut był należycie tłumiony. Mniejsza o broni, czas powiedzieć kilka słów o marszu. Zin poruszał się niepewnie po tym nieznanym mu środowisku. Nie śmiał twierdzić, że komputer go oszukał mówiąc o jednej formie życia. Wierzył temu czemuś, w końcu pozwoliło Zinowi dostać się do swojej bazy danych. Szedł powoli, uważając na każdy krok. W mroku widział tylko delikatną poświatę swojej protezy odbijającą się od ścian i od podłogi. Zin miał jeszcze dwa niewielkie źródła światła. Mapa z pokazanym celem podróży i pojemniczek z plazmą w jego blasterze. W z takim oto ekwipunkiem ruszył w nieznane w celu znalezienia osoby.-Ciemno tu jak w dupie...-Skomentował jedynie.