Zostaliśmy naprawdę wyjątkowo docenieni, chłopcy… *nie tylko badacze, ale i jedi – zgłębiali kwestie kultury rakatan. Niezliczone prace historyczne, filmy oparte na przypuszczeniach. Hakon czuł, ze zbiera mu się na wzruszenie. syknął przez zęby i uśmiechnął się szeroko* Niesamowite *Ruszył dalej, nadal się rozglądając. Vi powinna tu przyjść, napisać coś, narobić zdjęć…
chociaż… czy warto narażać ten statek na walkę o przetrwanie w zdegenerowanej galaktyce, bo taką była teraz…*

Gdy tylko zbliżyli się do ostatniej grodzi to nagle stała się jasność. Światła w pomieszczeniu przed nimi (Dralem, Edem i Hakonem) się uruchomiły, rozpraszając mroki tego miejsca. Co niezwykłe, wszystkie lampy działały bez zarzutu a i sama ta salka była znacznie czystsza od korytarza, brudu było niewiele, ściany zachowały swój łagodny, biało-piaskowy kolor, przeplatany ciemniejszymi wzorami roślinnymi i sentencjami w języku rakatan. Zdecydowanie to był już mostek.
Pierwsza jego część przypominała wejście do jakieś rezydencji, pół kolista salka z łukowatymi schodami po obu jej stronach, prowadzącymi na znaczne podwyższenie - niby piętro. Wszystko urządzone elegancko i stylowo, jak mostek luksusowego liniowca. Komputerów nie było widać, jedynie malunki na ścianach i na podłodze symbole rakatan.

*Milczał i poruszał się z prądem, zmierzając tam, gdzie Wielki Administrator chciał ich widzieć, lecz kiedy zabłysły światła – aż jęknął i zasłonił oczy przedramieniem.*
No, oświetlenie klasy ekstra. rzekłbym – zabezpieczenie antywłamaniowe *dopiero po chwili spojrzał przez palce na wyjątkowo strojny mostek. widać, ze klasę mieli i kulturę. i bynajmniej nie miałem tu zamiaru wyśmiewania się z  Secorshy…*

//Puszczam//

*Dral wszedł na mostek, chodził po nim i nic się nie stało. Hakon został nieco z boku, kiedy przepuszczał Eda, to się cofnął*
Oślepiło go… *stwierdził cicho, i przez chwile wahał się Cop do kolejnego posunięcia*
Ja go złapię. szkoda by było gdyby coś tu zniszczył… *machnął do Drala ręką w geście „zostań tutaj” – i ruszył w dół korytarza po Eda*

*I stało się coś niebywałego bowiem kiedy Hakon tu dobiegł okazało się, ze Eda nie ma. Ani śladu, dwie tony blachy zapadło się pod ziemie. Bez dwóch zdań – nie było go w tym pomieszczeniu. Przepadł, choć żył. Nic mu nie groziło. Był tylko wystraszony.
Poszukiwania to próżny wysiłek, wszak wiadomo, ze z Wielkim Administratorem się nie dyskutuje…*

Dral nie był świadomy tego co się działo kilkadziesiąt metrów od niego. Coś tam słyszał, jak Hakon krzyczał ED! Podejrzewał jednak, że chciał go uspokoić i przekrzyczeć go... chociaż podejrzanie cicho tam było. Klona bardziej jednak interesował sam mostek, po którym zaczął się przechadzać w poszukiwaniu jakichś wskazówek. Bo w jakimś celu tutaj dotarli przecież.

Mostek miał nietypowy kształt. Zarówno z przodu jak i z tyłu tego piętra znajdowały się wygięte łukowato schody prowadzące w dół, bo przestrzeń wokół Drala nie była częścią właściwą mostka a raczej tylko terenem rekreacyjnym. W części środkowej podłogi znajdował się wielki okrąg, stworzony z sentencji napisanych alfabetem i w języku rakatan, więc ni jak nie dawało się tego odczytać, nimniej robiło wrażenie. Pod ścianami znajdowały się konsole, komputery i ekrany, jednakże utrzymane w specyficznym stylu wystroju. Wyrastały one wręcz ze ściany, łagodnie i elegancko. Wszystkie przyciski umieszczone były w gładkiej powierzchni i odróżnić od blatu jedynie po ciemnej obwódce. W razie naciśnięcia przycisku wsuwał się on po prostu pod powierzchnie blatu i się podświetlał. To samo tyczyło się ekranów, idealnie komponowały się ze ścianami bądź też z wysuniętymi z nich pulpitami.

Część właściwa mostka znajdowała się z przodu i prowadziły do niej takie same schody co przedtem. Należało zejść na parter by się dostać do głównych urządzeń ulokowanych pod ścianami i przy głównych iluminatorach, przez które widać było przestrzeń. W części centralnej stał wygodny, obrotowy fotel kapitana, tak by ten miał dobry widok na wszystko co się dzieje na mostku. Przy stanowiskach obsługi również znajdowały się fotele, dostosowujące się do kształtu ciała siedzącego.
Tutejsze konsole przypominały już bardziej te normalne niż te eleganckie i stylowe z podwyższenia.

Gdy Dral się tak rozglądał po pomieszczeniu to pewnie jego wzrok padł na iluminatory mostka, za którymi znajdował się tunel nadprzestrzenny. Ale nie na długo, bowiem po kilku sekundach pojawiły się smugi gwiazd a potem i one same. Wyszli bowiem z nadprzestrzeni chociaż tutaj nie było tego czuć ani słychać.