Yoda spojrzał na obrazek który unosił się przed nim. Świątynia Jedi, symbol potęgi Zakonu a obecnie jego upadku, ich zaślepienia i przesadnej dumy w ich możliwości. Sami sobie zgotowali ten los tysiąc lat temu wraz z pokonaniem Sithów.
W końcu odesłał obrazek i stanął przed nią tak jak wcześniej, oparty ciężko o laskę z nieco oklapniętymi uszami. Hologram nie mógł oddać wszystkiego dokładnie, spojrzenia, odbicia emocji w oczach i tak dalej. Ale po uszach Yody łatwo było poznać, że coś go trapi.
- Jeśli dar miałaś to jest nadal. Lecz ostrożna być musisz, jeśli ścieżki Mocy zgłębiać chcesz, przewodnika potrzebować będziesz
Mogła trochę trenować swoje zdolności, wymagałoby to sporego skupienia, koncentracji i żelaznej woli, ale coś by osiągnęła. Bez przewodnika, który by jej wskazał kierunek rozwoju nie byłoby to zbyt wiele, ale zawsze coś.
- Ja też misję mam, Wielkim Mistrzem Jedi jestem, o tak... pozycja wielka, odpowiedzialność jeszcze większa... czasem zbyt wielka
Sapnął nieco i oparł się ciężej. Nie przechwalał się, że jest lepszy bo jest Wielkim Mistrzem Jedi. Raczej pokazywał jej, że doskonale wie o czym ona mówi, bo sam na własnej skórze to przeżył. A właściwie nadal to przeżywa. Gdyby porównać misje ich obojga to ta Yody nieporównywalnie ważniejsza była. Ale jeśli patrzeć na wszystko przez pryzmat ich pochodzenia, to mniej więcej na równi by byli.

Świątynia Jedi z Coruscant była piękna, podstawa miała kształt ściętej piramidy, z które wyrastało pięć wież - cztery mniejsze otaczały centralnie ulokowaną najwyższą i najpotężniejszą, w której mieściły się przede wszystkim archiwa wiedzy Zakonu, gromadzone przez 25 000 lat.
Co do nauki Missay w ścieżkach Mocy to decyzję o tym musiała podjąć Rada. Dotychczas na szkolenie wybierano bardzo młode dzieci, czasem rodzice oddawali niemowlaki pod ich opiekę. Uczyli się więc wszystkiego wraz z dorastaniem, ich światopogląd rozwijał się według nauk Jedi. Nauczanie dorosłych było trudniejsze i niebezpieczniejsze, ponieważ trzeba było przebudować podstawowe wartości takiej osoby.
- Tak, szamanem nad szamanami jestem ja
Dla wielu osób mogło to brzmieć jak przechwałki, ale to było uznanie własnych obowiązków. Yoda był Wielkim Mistrzem Jedi - tytuł ten przyznawano jedynie największym mędrcom Zakonu, których wiedza, doświadczenie i mądrość miała wielki wpływ na wszystkich Jedi. Mógł on wyznaczać nowy kierunek nauczania, zmieniać pewne poglądy na Moc. Jego autorytet był olbrzymi. I dlatego to była wielka odpowiedzialność i ciężar. Yoda oskarżał sam siebie o upadek Zakonu, ponieważ on jako Wielki Mistrz nie przewidział zagrożenia, nie zareagował gdy odeszli w swym nauczaniu od pierwotnych zasad. Nie zareagował, gdy dostrzegł objawy przesadnej dumy i pewności siebie wśród rycerzy i mistrzów.
- Szamanem może i wielkim jestem, ale wszechmocny nie jestem. Ograniczenia mam jak każdy. Zahak to Aru jest, prawda to jest?
Zapytał by się upewnić. Potrafił szybko kojarzyć fakty. Kahr widział Aru w towarzystwie Missay na Dagobah. Potem zabrak trafił do Eda u którego teraz jest Miss. Wniosek był prosty. To on ją zabrał z planety.

Yoda oparł się ciężej na swojej lasce a spojrzenie swoje utkwił w projektorze. Milczał przez jakiś czas, by zebrać myśli. Sprawą Aru nie zajmował się zbyt uważnie, więc musiał odnaleźć w pamięci istotne szczegóły.
- By Aru historię zrozumieć musisz Jedi drogę poznać. Jedi dar od Mocy mają, władać nią potrafią. Siła to wielka jest, ale odpowiedzialność też. Dobru Galaktyki służymy, pomoc niesiemy, o pokój dbamy, by wojen nie było. Droga ta poświęceń pełna jest, pragnień własnych wyrzekamy się, czasem i życie oddać swe musimy by obowiązki wypełnić
To był największy możliwy skrót, a więc to co reszta Galaktyki wiedziała o Jedi. A raczej co mogła o nich wyczytać w holonecie. To była jedynie niewielka cząstka prawdziwej wiedzy o misji i ideałach Zakonu.
- Aru padawanem kiedyś był, Jedi uczniem. W Wojnach Klonów udział brał. Brutalny czas to był, krwawy i okrucieństw pełen. Jedi powstrzymać to próbowali, ale do wojny wciągnięci zostaliśmy. Tam Aru zmienił się, poświęcenia zaakceptować nie potrafił i z Zakonu odszedł. Służyć sobie zaczął, Moc do własnych celów używał. Ku Ciemności staczał się, gdzie pragnienia rządzą a nie dobro ludzi. Potem do Zakonu wrócił, zmienić się chciał, ale zdradził nas ponownie. Z wrogiem naszym dogadał się, Sithami ich zwiemy. Potężni oni są, gniewu i nienawiści pełni, władzy pożądają a nie pokoju. Aru nowego mistrza zdradził i uciekł znowu, odpowiedzialności za czyny swe się bał. Ukrył u was się, wtedy poznałaś go. Zabrał cię, uciekał znowu. Dalej co z nim nie wiem, ty sama wiesz. Pomyśleć musisz. Historię Aru znasz.
Jeśli Missay zrozumiała przynajmniej część jego przesłania to powinna się domyślić co jest nie tak z Aru. ?oczywiście to była opowieść z punktu widzenia Yody i Zakonu, on by to pewnie inaczej przedstawił. Jednak jego czyny mówiły same za siebie.

- Galaktyka to milionów planet zbiór. My w galaktyce mieszkamy
Ciężko to było wytłumaczyć osobie, która chociaż podstaw astronomii nie znała. Ale dopytać może w każdej chwili, w obecnych czasach uzupełnianie wiedzy było proste, w holonecie było tysiące przeróżnych filmików naukowych o różnym poziomie trudności. Dla dzieci, młodzieży, dorosłych itp.
Gdy Missay zapytała, czy Aru jest zły to uszy Yody oklapły bardziej a jego twarz stała się smutna. Jasnej odpowiedzi na to pytanie nie mógł udzielić, bo to były bardzo skomplikowane i złożone sprawy. Nie znał też całej prawdy, a Jedi powstrzymywali się od wydawania pochopnych wyroków.
- Odpowiedzieć jasno nie da się. Czy zły jest? Nie wiem. Dobry jednak nie jest, interesom własnym służy, nie innym. Decyzje złe podejmował, ale bał się tego co się stanie, uciekać więc zaczął. I...
Yoda zamknął oczy i spróbował wejrzeć w przyszłość. Nie było to przepowiadanie przyszłości jak w holofilmach, gdzie wróżka w kryształową kulę się wpatruje i widzi to co się stanie. Raczej wypuszczenie własnej świadomości w nurt Mocy, by poczuć to co się może wydarzyć.
W końcu po niecałej minucie Yoda otworzył oczy. Był bardziej przygnębiony niż przedtem.
- Aru na twój lud problemy ściągnąć mógł. Jakie to nie wiem.
Yoda wyczuwał jedynie nadciągający mrok. Nie było to jasne przeczucie, w obecnych czasach bardzo trudno było mu przewidzieć to co się może wydarzyć. Ciemna Strona Mocy potężna była za sprawą Skywalkera i Palpatine'a.

- Nie do policzenia ona są, tak dużo ich
Co prawda w Galaktycznych Bazach Danych znajdują się spisy wszystkich odkrytych planet, ale znaczna część obszaru ich galaktyki pozostaje niezbadana, więc nie można dokładnie oszacować ile też jest systemów słonecznych i planet.
Yoda nie chciał być tym, który przynosi złe nowiny, ale niestety taka była rzeczywistość. Aru wplątał muahewi w bardzo niebezpieczną rozgrywkę, w której mogą ucierpieć nie ze swojej winy. Tak zawsze się działo, gdy Sithowie rośli w siłę, niewinni padali ofiarą ich żądz i nienawiści. Jedi zaś było zbyt mało, by mogli sobie poradzić ze wszystkimi niebezpieczeństwami.
- Ostrzec lud twój musisz, by na przybyszów uważał. Skryć się muszą
Rozumiał doskonale jej potrzebę ratowania bliskich. Problem w tym, że ona bardzo zależna była od otoczenia i to Eda musiała namówić na pomoc.
- Duchy? Nie. Nie duchy. To odpowiedź zbyt prosta jest. Ktoś jednak jest, kto gniew przeciwko wam skierować może. Ktoś, przed kim Aru ucieka. Ktoś, kto wrogiem Jedi jest i istot wszystkich pokoju pragnących. Sithem on jest.
Nemedis z pewnością nie odpuścił Aru tej zdrady. Zakon musiał porzucić poszukiwania jego osoby odkąd[tu tekst został wycięty. Przypominamy graczowi by nie robil w sesji wycieczek osobistych na inne osoby - MG Seco.]. Mieli na głowie znacznie ważniejsze sprawy niż upadły zabrak.

Yoda troszkę się ożywił, bo właśnie zadała ciekawe pytanie, na które na prawdę ciężko jest odpowiedzieć. Myśli o muahewi nie porzucił, później w samotności będzie medytował nad tą sprawą, a jeśli jego przeczucia się potwierdzą, to wyruszy na misję, by uratować to co się da. Możliwe, że Nemedis był już na Dagobah i pozostawił po sobie zgliszcza. Może dopiero przybędzie, a może też w ogóle się tam nie pokazać.
- Hmm... trudne pytanie to. Zaufanie długo buduje się i ciężko. Jednak... sercu swemu ufać musisz i intuicji. Przez nią Moc przemawia do nas. Rozum łatwo zwieść jest miłymi słówkami i obietnicami.
Mimo to zawsze można się pomylić, nikt nie jest nieomylny. Rada popełniła błąd ufając kanclerzowi, chociaż później próbowali to naprawić. Nie udało im się.

Yoda poruszył się nieco niespokojnie na hologramie. Zdawał sobie sprawę, że zatrząsł poukładanym światem Missay i teraz sama ma mętlik w głowie. Niestety czasem potrzebny był taki nagły wstrząs, by zacząć się zastanawiać, analizować.
- Wielu Aru ufało, wielu on zawiódł. Boli to, tutaj
Ciężko podniósł swój kostur trzymany w jego drobnej, trójpalczastej ręce. Końcówka laski wyraźnie wskazywała na serce Missay. Uśmiechnął się przy tym blado, tak na pocieszenie.
- Doświadczenie to nowe dla ciebie jest. Nie wszystkim ufać można, nie wszyscy godni tego są. Jednak uważać musisz, by całkiem zaufania nie stracić. Godni go jeszcze są. Intuicja podpowie ci
Dla niej był to Ed, mogła go więc wziąć za przykład i porównać go do Aru. Z czasem wyciągnie własne wnioski z pomyłek i błędów. Tak każdy się uczy, nawet ktoś taki jak Yoda. Nie ma istot nieomylnych.