- To faktycznie problem...
Odpowiedział ostrożnie Tang a zaraz potem posłał Jane ostrzegawcze spojrzenie. I w samą porę, bo ta już chciała powiedzieć Oliwi, że mają na to lek. Zdziwiło ją więc to zachowanie Mandalorianina. Ale on miał swoje powody. Jeszcze nie ufał Kazaanowi i Oliwi, dalej obawiał się, że to jakaś sztuczka Imperium. Dlatego też nie lecieli na Dxun, gdzie mogli znaleźć schronienie. A informacja o leku na przyśpieszone starzenie była zasadniczo tajna, razem ze Skiratą to ustalili, który to właściwie całą tą terapię sfinansował i opracował. A raczej "jego ludzie". Klonom należało się zwrócenie normalnego cyklu życia, ale też musieli się pilnować, by Imperium się o tym nie dowiedziało. Z jakiegoś powodu Palpatine bardzo chciał dorwać w swoje łapska wyniki badań Ko Sai, które obecnie przechowywał Kal.
- Dlatego powinniście korzystać z życia ile się da

- Więc wszystko przed wami
Podsumowała radośnie Jane, no bo to była okazja do świętowania. Uciekli z Imperium, są póki co bezpieczni, a co najważniejsze cali i zdrowi. Trzeba radośniej spoglądać w przyszłość. Tang był co prawda mniejszym entuzjastą, bo widział na drodze wiele przeszkód i tak dalej, ale to już wynikało bardziej z jego natury. Czasem widział dziury w całym a czasem nie widział wyraźnego muru i walił w niego głową, póki coś nie pęknie.
- To ja bym proponował po jednym...
- Tang!
- Co?
- To dzieci jeszcze...
- No to dostaną wino, a ja sobie golnę za nich...
- Lekarz...
- Pieprzyć lekarza. Chcecie wino?
No i stary Fibal z właściwą sobie werwą jeśli chodzi o alkohol, poderwał się z miejsca i od razu ruszył do barku.

- Oczywiście moja droga, ja wam coś zrobię zaraz. A Tangiem się nie przejmujcie... z niego to niezły palnik. A odkąd jego przyjaciel wrócił do rodziny to nie ma z kim pić
Dodała konspiracyjnym szeptem i uśmiechnęła się ze zrozumieniem do młodej pary. Tang tymczasem polazł do barku, kulejąc przy tym lekko. Jego laska stała sobie oparta o ściankę działową i wyglądała na zapomnianą.
Stary Fibal coś sobie podśpiewywał, gdy wyciągał tradycyjnie już butelkę czystej koreliańskiej, najlepszej wódki w tej części Galaktyki. Tania i w miarę dobra, czyli to co Tangi lubią najbardziej. Brak tylko Seco.
Mando wciął jeszcze kielicha dla siebie i kuśtykając wrócił do stołu. Tymczasem Jane poszła zająć się herbatą.

Tang zaś zadowolony siadł przy stole i odkorkował sobie butelkę, od której po chwili zaczął bić intensywny zapach alkoholu, dla jednym był on nie do zniesienia innym zaś nie przeszkadzał. Jemu zaś w ogóle nie przeszkadzał, gdy sobie nalewał do kieliszka trochę tego wspaniałego trunku.
Tymczasem Jane kończyła parzyć herbatę. Była ona w torebkach, bo nikt na pokładzie nie był jej miłośnikiem i tylko czasem ktoś ją sobie robił. Na szczęście paczkę mieli pod ręką.
- Proszę... a ty Tang ani mi się waż schlać jak świnia...
- No co ty, ja zawsze trzeźwy jestem...
- Tiaa...
Mruknęła i wróciła do kuchni, bo postanowiła ze sama sobie też zrobi herbatę. Tymczasem Tang uniósł pełen kieliszek, mruknął na zdrowie a potem wypił zawartość jednym haustem, krzywiąc się przy tym tylko lekko.
- Ufff... dobra...
Mruknął Fibal i uśmiechnął się a potem znowu sobie nalał. Trochę kiepsko się pije samemu, ale innego wyjścia nie miał.

Tang znowu obalił kielicha i na chwilkę sobie przerwę zrobił, bo dawno nie pił niczego w większych ilościach, a paść od razu jak kłoda nie zamierzał. Nalał sobie trunku do kieliszka, owszem, ale jeszcze nie wypił.
- Uff... w sumie dobrze że nie pijecie, bo to cholerny nałóg, ani się obejrzycie a was wciągnie. Ty matką jesteś, więc o dietę dbać musisz... chyba. Nie znam się na tym, ale ktoś tam mówił że trzeba. A ty Kazaan... mnie to nie dziwi, żaden z moich synków nie pije. Klony zbytnio nie lubią
Tang w sumie chciał jakoś zacząć rozmowę by się czegoś o nich dowiedzieć, a takie bezpośrednie odpytywanie było trochę grubiańskie. W sumie jakby Jane nie było to by pewnie pytał, ale tak to ona zerkała co jakiś czas z kuchni i prostowała go. W sumie to i dobrze, na stare lata trochę się zresocjalizuje.

- To się pije by kopnęło, to niezły stan... lepiej się śpi, koszmary nie męczą... człowiek się relaksuje. Dla smaku to masz whiskey albo brandy
Stwierdził edukacyjnie Tang i zerknąłna Jane, która właśnie wracała do nich z kubkiem herbaty w ręku. Ona zaś usiadła na swoim krześle i zerknęła na zgromadzonych a potem jej spojrzenie utkwiło na dłużej w butelce koreliańskiej. Nie podobało jej się to za bardzo, ale dzisiaj mu darowała.
- Oj Tang, Tang.. ty się nigdy nie zmienisz.
- I nie mam zamiaru, za stary na to jestem.
Uśmiechnął się nieco a jego blizny na twarzy wygięły się nieco upiornie.
- Nie ma chyba co męczyć naszych gości. Pewnie zmęczeni jesteście, co?
Zwróciła się do Oliwi, bo już zauważyła, że Kazaan nie lubi się zbtnio odzywać.

Jane wcześniej przyniosła tej dwójce po kubku herbaty, zaś do kuchni wróciła by sobie jedną zrobić. Tak więc każdy z nich miał przed sobą gorący napój a Tang popijał swoją wódkę.
- A to dobrze... a wiecie, nie boicie się tak nas? No wiesz... Mandalorianin, zbuntowane klony... propaganda Imperium jednak w dobrym świetle nas nie stawia
Jane mieszkała jakiś czas na planecie kontrolowanej przez Imperium i wiedziała jak to tam wygląda, wiadomości były w znacznej mierze sfabrykowane i tak nastawione, by wszystko zwalić na buntowników. Mandalorian też w najlepszym świetle nie stawiano.
- Tiaa... największymi potworami jesteśmy. Ojciec ci tam nic nie narzekał?
Zapytał Tang Oliwię a potem zerknął na Kazaana.