Reset zakończył się sukcesem. Wszystkie błędy zostały skasowane, a cała aparatura i jej działanie wróciło do normy. Garrett odzyskał władzę nad ramionami. Na oczach był wyświetlany komunikat Sprawdzanie zgodności z oprogramowaniem, a na dodatek poczuł, że jego neurowczep działa jak należy. Do tego modelu bowiem był dodawany tester, który emitował feromony jednej z losowo wybranych ras. Analiza przebiegła bez usterek, ból głowy nie powrócił. Wszystko działało w jak największym porządku. Nie wiedział jednak jak ma przywrócić się do porządku. Nie miał pojęcia co mandalorianie rozumieją poprzez słowo porządek. On kojarzył to raczej z ładem w plikach systemowych, zapobiegając w ten sposób przed nagłą utratą kontroli nad tym co się robi. Dla zwykłych użytkowników, komputer to narzędzie z ograniczeniami, które on sam ustala. Dla ludzi takich jak Kalosi, to komputer był sługą użytkownika i robił wszystko to, co kazał mu operator. Mniejsza o to. Po upiciu łyka napoju energetycznego, Garrett wstał i ruszył w kierunku kuchni, będąc zwabionym tam pięknymi zapachami. Kiedy wszedł do środka, zobaczył klona.
-O...Jango Fett...-Spojrzał jeszcze raz na osobnika, który był już bez hełmu. Skrzywił usta. To jednak nie było złudzenie. Przez cały czas resetu myślał o tym, co widział po wejściu na statku. Cały czas miał wrażenie, że widział mandalorianina z elementami pancerza ARC. Co było dziwne, przecież ta seria była chyba całkowicie unicestwiona, albo przejęta przez nowe władze. Widząc jednak tą śniadą gębę Jango Fetta.
-O kurwa, Konserwa.-Mruknął do siebie, jednak na tyle głośno, że wszyscy obecni mogli to usłyszeć.

Shakti spotkała już kilku klonów, choć zwykle starała się trzymać od nich z daleka, jako od przedstawicieli władz. Wiedziała też czyimi są klonami, a co za tym idzie, że naprawdę lepiej nie zbliżać się do nich zbyt blisko, szczególnie, jeśli stoją po przeciwnej stronie. W każdym razie nie pokazała po sobie zaskoczenia, tylko spokojnie pracowała nad stworzeniem czegoś do jedzenia.
-{Ładny? Nie ma być ładny, tylko ma działać. Standardowe uzbrojenie? To by było raptem podwójne działko. Mało strasznie, dlatego staram się je ulepszać.}
Nie zamierzała wdawać się w szczegóły uzbrojenia statku, w końcu zawsze lepiej mieć tych parę asów w rękawie.
-{Też może powinnam tak robić. Choć jedzenie robaków mnie nie pociąga, a to przecież też specjał w niektórych miejscach.}
Zamieszała bulgoczący już gulasz i odwróciła się do wchodzącego właśnie Garretta. Jego uwaga po raz kolejny wytrąciła ją z równowagi, ale ponieważ teraz wyglądało na to, że mężczyzna jest już w lepszym stanie, Mandalorianka uznała, że tym razem mu nie daruje. Złapała pierwszą rzecz, która nawinęła jej się pod rękę. Padło na naszykowany do nakładania potrawy półmisek. Naczynie zaraz poleciało w stronę hakera, odprowadzane wściekłym spojrzeniem Shakti. Może to i lepiej, że półmisek, a nie leżący dosłownie parę centymetrów dalej nóż.
-KALOSI, DO DIABŁA! Jak masz chrzanić głupoty, to lepiej się zamknij! A jak chcesz obrażać mojego gościa, to wypieprzaj stąd!

Chyba żaden z klonów nie przepadał za tym określeniem. Garrett nie wiedział dlaczego "Konserwa" stała się tak popularnym przydomkiem dla każdego ówczesnego żołnierza republiki. Nie było to zbyt miłe, ale na polu bitwy raczej nie myśli się o tym, co kogoś obraża, a co nie. Został zaatakowany z dwóch stron. Tu Shakti rzuciła w niego jakimś przedmiotem, przed którym zasłonił się ręką. Przedmiot odbił się od protezy i tyle z tego pożytku było. Zaczepka słowna klona była bardzo dziwna. Nie wiedział dlaczego zareagował tak agresywnie na ten przydomek. Owszem, mógł go nie lubić, jednak większość klonów jakoś niespecjalnie reagowała chęcią oderwania komuś łba za to, że go tak nazwał. To dało mu do myślenia. Haker zaczął kojarzyć fakty. Zwyczajna konserwa potulnie wykonywała zadania. Tylko dwa rodzaje klonów dawały nieraz sprzeciw i sugerowały inne działania.
-No tak...Sądząc po elementach Twojego pancerza, daleko Ci do zwykłego mięsa armatniego. Agresywny, niezależny.-Tu pobierał odczyty z feromonów klona. Uruchomił się bowiem neurowczep, na polecenie Garretta. Urządzenie było tak zaawansowane, że wystarczyło pomyśleć o włączeniu tego urządzenia, a ono samo się aktywowało. Komendy głosowe były zbędne, wszak kto by się chwalił rzeczą, która umożliwia poznanie osoby, zanim w ogóle zacznie się z nią rozmawiać.
-ARC...Seria...Alfa? Dobrze mówię?-Spytał się. Był lekko zdenerwowany, ton jego głosu był pasywny, nie chciał wzbudzić niechcianego konfliktu.

- {Gdy głodujesz jesz co musisz. A sztuka przyrządzenia strawnego posiłku ze szczura się przydaje}
A'den odpowiedział Shakti spokojnie, jednak Garrettowi przyglądał się uważnie tym swoim zimnym spojrzeniem. I niestety popis inteligencji w wykonaniu hakera wywarł na nim wrażenie, ale chyba z goła odmienne od zamierzonego, bo z pozycji "chakaar" awansował nagle do pozycji "potencjalny wróg". Zdecydowanie za dużo wiedział.
- Wiesz... mawiają, że mądry człowiek wie kiedy milczeć. Ja dodam, że martwy milczy na wieki
To już było drugie ostrzeżenie a A'den nie zwykł dawać trzeciego. Drugiego zazwyczaj też nie, ale ze względu na Shakti zdecydował się zrobić ten wyjątek. A jeżeli Garrett był na tyle inteligentny, by odgadnąć kim jest siedzący przed nim klon, to chyba nie popełni głupiego błędu i nie będzie tematu drążył, bo to się źle dla niego skończy.
- {Ten brak wychowania i zdolności trzymania języka za zębami wpędzi go do grobu i to szybko.}
A'den nie potwierdził zaś domysłów hakera. niech się głowi sam, byleby głupio nie pytał.

Wiadomo, że w czasie wojny nie ma za bardzo czasu zastanawiać się, co wrzucić do gara, byle coś było i dało się zjeść bez chęci zwracania tego jak najszybciej. Jeśli jednak była okazja do jedzenia lepszych rzeczy, to zdecydowanie trzeba z niej skorzystać. Dlatego teraz, zamiast potrawki ze szczura, gotował się gulasz z nerfa.
-{Mam nadzieję, że jednak zdoła się kiedyś tego nauczyć. Zanim go ktoś zabije.}
Mruknęła, odprowadzając wzrokiem wychodzącego mężczyznę. Wiedziała, że się obraził, ale przynajmniej nie będzie dalej prowokował Mando. A ona nie będzie musiała rozważać po której stronie konfliktu stanąć.
Shakti zostawiła podgrzewającą się potrawę i usiadła naprzeciwko A’dena, by móc na niego patrzeć w trakcie rozmowy.
-{Dokąd później będziesz leciał?}
Już wcześniej zaproponowała mu podrzucenie gdzieś, ale warto byłoby dowiedzieć się, dokąd w ogóle Mando chce dolecieć.

Otworzył śluzę ładowni, coby później Shakti nie mówiła, że w całym statku fajkami śmierdzi. Była wrażliwa na nikotynę, a każda próba zapalenia papierosa na pokładzie kończyła się niezłym rabanem. Dlatego też, w otoczeniu miejskiego smogu, kilkuset statków w porcie, postanowił spalić papierosa. Odpalił go przy pomocy zapalniczki na benzynę. Zaciągnął się kilka razy? Czy się obraził? Może trochę. To chyba było związane z niewiedzą na temat mandalorian. Poznając Shakti, poznaje jej braci. Nie rozumiał ich motywacji, pobudek do działania. Nie rozumiał, albo nie chciał zrozumieć. Jedno z dwóch. Niemniej jednak, jego uwagę przykuł bardzo wyróżniający się z tłumu jacht. Kolorowy, błyszczący jak psu jaja. Pierwsze co przyszło Kalosiemu do głowy, to to, że przyleciał nim jakiś zniewieściały idiota, którego nozdrza zostały wydrążone przez Czerwony Piasek.

Rampa jachtu z sykiem wykonywała swòj krótki bieg w dół. Gdy już na dobre zakotwiczyła na betonie lądowiska zszedł po niej niewysoki, a wręcz mały jak na swój wiek, bo mierzący zaledwie 140 cm przedstawiciel rasy ludzkiej. Dumny posiadacz długich, opadających na ramiona prostych kasztanowych włosów i czarnych przenikliwych oczu. Jego nos był krótki i prosty zaś cera blada niczym u nieboszczyka. Usta były wąską kreską i zawsze widniał na nich szyderczy, pełen wyższości uśmieszek. Znakiem szczególnym tej persony był tatuaż na prawym ramieniu przedstawiający czaszkę z wychodzącym z jej ust wężem. Ten tatuaż to efekt pewnej libacji alkoholowej zakończonej w łożu z czterema cycatymi kobietami o połowę starszymi od niego. Ową postacią, która to zeszła po rampie i przyglądała się teraz hakerowi przez chwilę był nie kto inny jak słynny w całej Galakryce lider zespołu "Mocowładni" Throul Trax. Throul stojąc juź na betonie lotniska wyciągnął z kieszeni spodni papierosy. Jednego włożył w kącik ust. Paczkę schował do kieszeni i zaczął obmacywać kieszenie w poszukiwaniu zapalniczki.

Kiedy jakaś istota opuściła statek, Garrett przyglądał się jej. Mniej lub bardziej uważnie, ale to już raczej nieistotne. Wszak ktoś, kto przyleciał tak kolorowym statkiem, nie może być groźny. Jednak, Shakti mówiła, że pozory mylą i warto zachować największą możliwą ostrożność. Jednak po chwili, haker zorientował się kim jest ta persona, która wyszła z jachtu. Lider zespołu Mocowładni. Kalosi nawet nie wiedział, że on taki niski jest. Na ekranie wydawał się nieco wyższy, ta przebrzydła magia kina. Niech szlag ją trafi.
Zauważył, że jegomość szuka w swoim stroju zapalniczki. Zeszło mu kilka minut poszukiwań, a ten nadal nie miał jej w dłoni. No cóż, Garrett postanowił mu pomóc, choć specjalnie się do tego nie palił. Skrzywił usta, wyszedł ze statku i zamknął za sobą śluzę ładowni.
-Masz.-Powiedział i sięgnął po zapalniczkę, po czym rzucił ją w kierunku kurdupla. W jednej z książek fantasy, autor opisywał istoty o podobnym wzroście. Miały długie brody i walczyły toporami energetycznymi. Ten jednak tej istoty w ogóle nie przypominał, po prostu...Tak Garrettowi jego wzrost się skojarzył z tą książką.