*Nie zaśmiała się, jedynie leciutko uśmiechnęła,, cierpliwa i milcząca, patrząca łagodnie z drugiego końca stołu. W miarę płynącej opowieści poddawała analizie wszystkie dostępne dane: dojrzewanie klonów, ich wychowanie, ale mimo to największą bolączką było to,z e to mandalorianka. Czy mandalorianki to w ogóle kobiety? Czy przyniesienie jej kwiatów to narażenie się na śmieszność? Czy wspólna wyprawa na niedźwiedzie to dobra randka* Rozumiem, co czujesz A’denie *podjęła łagodnym, pełnym ekspresji głosem* Ale nie chciałabym cię swoją radą wprowadzić w błąd. Mandalore to dla mnie naprawdę bardzo, bardzo dziwny, obcy świat, którego nie rozumiem… *Mogę powiedzieć ci jak czują kobiety  tysięcy światów, ale nie  śmie nawet zgadywać jak czuje mandalorianka – pomyślała, i bardzo było jej źle. Wobec siebie i wobec niego*

*Puściła w końcu swoją szklankę i wpatrzyła się w A’dena, ale nie nachalnie. Rzeczywiście, zauważyła tę drobną podpowiedź, i choć nie była pewna wiarygodności (W końcu Tang miał zupełnie inną definicje normalności), to postanowiła w to brnąć, mając nadzieje, ze A’den sam sobie dokona przesiewu. Ale problem w tym przypadku był o wiele szerszy, bo A’den był klonem. A Fler obserwowała go od kiedy znała*
Między kobietami i mężczyznami różnych gatunków jest bardzo podobnie. Tak w świecie naszym, jak w świecie zwierząt. Wiesz, dlaczego samce ptaków śpiewają na wiosnę, albo czemu stroją się w barwne pióra? Albo czemu błękitne jelenie toczą pojedynki na poroża? To wszystko dla samic. Ona udają, ze tego nie widza. Ale tak naprawdę tylko czekają, by o nie zabiegać. Wy, ludzie nie macie ani piór, ani rogów, ale natura dała wam olbrzymie pokłady piękna do różnorakiego wykorzystania. Musisz być tym, który chce być wybrany spośród wielu. Masz wiele cech, dzięki którym możesz być zauważony. Ale musisz je najpierw pokazać…

*Napiła się soku, jakby chciała tym gestem pokazać, ze rozmowa jest naprawdę przyjemna, lekka, ze nie trzeba się sponad, a wręcz przeciwnie – rozluźnić się* Widzisz… mogłabym tutaj mówić ci i mównic przez godzinę, bo wszystkie niuanse są bardzo ważne. *Tang miał racje z tym nieprzygotowaniem do życia. Klony były doskonale przygotowane do przeżycia, ale do samego życia nie bardzo* Jeśli uważasz, ze  nie masz niczego, czy mógłbyś zaimponować drugiej osobie, nie tylko kobiecie, ale każdej, z  którą potencjalnie chciałbyś się zaprzyjaźnić, to jesteś skończony, A’den *uśmiechnęła się i rozłożyła ręce w geście bezradności* Poległeś, przepadłeś. Ale ty jesteś wojownikiem. Nie możesz się poddać, bo to sprawiłoby, że nie byłbyś sobą. Wiec mamy już jedną Twoją cechę. Spróbuj się nad sobą zastanowić. Jaki jesteś? Odrzuć skromność, to ważne ćwiczenie. Jak na poligonie

*A generał, to znaczy z Fler bardzo zafrasowana była, bo nie wiedziała jak z zaprezentowanej łąki uzbierać bukiet kwiatów* Pozwól, ze uzupełnię Twoją listę. Jesteś też wartościową istotą w społeczeństwie. Lubisz dzieci i świetnie się z  nimi dogadujesz. Potrafisz docenić dobrą kuchnie i w imię wyższego celu potrafisz łamać swoje ograniczenia *rzekła ciepło, szczególnie ostatnie było waznym w drodze do normalności. A’den mimo wszystko przyszedł porozmawiać o swoich uczuciach  kims innym niż Tang* Mam dla ciebie propozycje rozwiązania. Weź Malkita i pojedź z nim do tej dziewczyny. Rozmowa nawiąże się sama, możesz być pewien. A Ty pokażesz jak pięknie dogadujesz się z  dziećmi. Nie powie co ani slowa, ale jeśli odegrasz to dobrze – będzie zachwycona

Poprawne stosunki interpersonalne to coś, czego nie można nabyć z teorii… trzeba to wyćwiczyć, niestety. Błędy się zdarzają każdemu, ale nie każdy ma cechy które pozwolą je wybaczyć. Trzeba próbować, próbować, uczyć się, być cierpliwym… *Cały czas utrzymywała pogodny, serdeczny wyraz twarzy i pełen ekspresji i zaangażowania ton wyrozumiałej ciotki. Na chwile oderwała się od rzeczywistości, by zatopić usta w napoju* Trochę luzu, A’den. Jedź, pij. Staraj się zachowywać wobec innych tak, jak sam chciałbyś być traktowany. Zapewne chciałbyś, by ktoś inny był wobec ciebie miły i nic nie ukrywał. Moja matka mówiła mi kiedyś, ze  wysłane dobro zawsze do ciebie wróci, tak jak wysłane zło. Możemy mieć na to wpływ, wysyłając dobro. Musisz tez obserwować. W tym też jesteś dobry, jeszcze sporo rzeczy o sobie nie wiesz. Po prostu – być sobą, ale być dla drugiej osoby

*No niestety, nie odczuwała. Miała zbyt małe doświadczenie z klonami, a  klony zbyt małe z osobami takimi jak ona. Mogła mieć dobrą wole, i to miała, naprawdę dużo, ale odnosiła wrażenie, ze oszukuje nią sama siebie.
Skinęła leciutko głową z jednoczesnym zamknięciem oczu na chwile* Skąd wiesz, ze pracowałam w radiu? *Głupie pytanie, ale zadane z premedytacją. Nie dziwiła się, ze wie. Chciała wiedzieć skąd, i wybadać jaki jest jego stosunek do tego typu „instytucji”* Zaś jeśli chodzi i rady praktyczne, czy też, jak kto wolu – techniki i metody, to pogadaj z  Secorshą, to skarbnica zwariowanych pomysłów

On się urodził obeznany z tematem *odparła żartobliwie, choć za wiele to się z prawdą nie mijało. Jej sok był do połowy wypity. Teraz splotła ze sobą palce i po prostu rozmawiała. Gdzieś pod stołem delikatnie szeleściły pióra na jej ogonie* Zawsze, póki jestem, a nawet jak mnie nie ma – chętnie służę pomocą *Poinformowała dla lepszego zrozumienia, by się nie kłopotał przychodzić, kiedy potrzebuje. Międzyczasie zauważyła, ze jej wilgotne włosy staly się suche. To dobrze. W domu było cicho. Nie było Seco, nie było Malkita. Tylko w rudobrązowej kuli pod ścianą czaiło się mechaniczne życie. Fler sięgnęła po ciastko* Zamieniłbyś te czasy na tamte? *zapytała oczywiście delikatnie, nie wymagając odpowiedzi. A chciała wiedzieć czy A’den jako klon, wolałby znowu wrócić do tego, do czego do stworzono, a wiec do walki, czy tutaj uczyć się prawdziwego zycia i spoglądać w nieznaną przyszłość*

*Na jej gadziej twarzy, tak różnej od twarzy człowieka lub choćby i kaleesha nadal malowała się serdeczność. Spodziewała się odpowiedzi takiej, niemal słowo w słowo. To mogło znaczyć, ze znaczysz daną osobę już poznała na tyle, by przewidywać. Był to fakt, po prostu. Ale z jakiegoś powodu lubiła A’dena bardziej od innych klonów, co nie oznaczało ze tamtych nie lubila. Może dlatego, ze to „jej pierwszy” klon? Choć i tak mogłaby swoją wiedze poszerzyć. Mogła, i nie mogła zarazem* A co myślisz o tym, co ma się stać… o tym kontakcie? *zapytała, sugerując delikatnie informacje na temat jej „szefa”. Było to dla niej ważne, a  Tanga nigdy by nie zapytała i raczej nie zapyta po tamtej rozmowie. Musi więc chodzić naokoło*