Fibale nie przeszkadzali kaleeshowi, tylko czasem proponowali mu jakąś miejscową rozrywkę lub pracę na zajęcie myśli. Ale generalnie zostawili go w spokoju, by sobie wszystko poukładał. Chociaż Tang zaczął już co nieco przebąkiwać, że trzeba by go w końcu rozruszać nieco, bo im korzenie w sypialni zapuści z tej rozpaczy.
Tego dnia Tracyn z Dralem jak zwykle gdzieś się wybrali z Malkitem, ucząc go tego i owego, Tang siedział w swojej sypialni i coś tam robił. Aktywny pozostał jedynie Brex, który krzątał się po kuchni, coś tam sobie podśpiewując. W końcu zauważył brak desek do krojenia. Mieli w sumie trzy, ale jedną połamał "niechcący" Tracyn, próbując odbijać nią piłkę wielkości pięści, drugą uprowadził gdzieś Dral, no a trzecią miał Seco, o czym klon nie wiedział.
- Fierfek! Gdzie ta shabla deska do krojenia?! Peiprzeni durnie, połamią wszystko w tym domu!

- Cicho tam Ponuraku! Jak nie wiesz to się shabla nie odzywaj!... gdzieś tu cholera musi być
Brex stanowczo nie miał ogłady ani taktu Drala, był bardziej ponury i wredny, trochę się przy tym w Tanga w dał. Walił prosto z mostu a ta żałoba Seco trochę go wkurzała. A raczej fakt, że wszyscy przez nią obchodzą się z kaleeshem jak z jajkiem i nic złego na niego powiedzieć nie można. Dlatego większość czasu spędzał poza domem, jednak teraz potrzebował tej deski, a za cholerę znaleźć jej nie umiał, więc był wkurzony.

A Brex poirytowany przetrząsał całą kuchnię, bez skutku. W końcu musiał się posłużyć czymś innym w zastępstwie, co go nie satysfakcjonowało, ale jako taki efekt był. Co miał zrobić to zrobił i zaczął coś tam gotować. A gdy tak miał przerwę to zajrzał do kaleesha, tak z ciekawości. Bo może akurat się tam zabił czy coś.
W drzwiach do pokoju Gawilów stanął klon, posturą nie różnił się od swoich braci, w wyglądzie zaś było więcej różnic. Włosy miał ścięte niemal przy samej głowie, do tego na lewym policzku miał sporą bliznę, ślad po walce z jakimś zwierzęciem, no i "wyhodował" sobie małą kozią bródkę. Do tego tatuaż, ponury wyraz twarzy i już wyglądał jak pospolity rzezimiech.
Brex przyjrzał się kaleeshowi i już miał pójść, gdy zobaczył, że ten ma deskę.
- Nie można było kurwa powiedzieć, że ty masz deskę?
Warknął niezbyt przyjaźnie w stronę Seco.

- Gar mirsh solus. To deska do krojenia warzyw i mięsa a nie do pisania. Znalazłbyś sobie lepszą podstawkę gar or'dinii
Odpowiedział Brex, obrzucając od razu Seco kilkoma wyzwiskami. Wolał obrażać innych w Mando'a, niż bawić się w te śmieszne, dziecięce wyzwiska, z których korzysta Seco. Nie ruszył się jednak z miejsca, stał w progu i patrzył z politowaniem na kaleesha. Teraz deski nie potrzebował, ale zły był z powodu tych bezsensownych poszukiwań i wyzwisk, które kierował pod adresem braci.
- I co tam "mądrego" piszesz, co?
Wrażliwością Brex nie grzeszył i wielkiego współczucia po nim nie ma co oczekiwać. Wiedział co to ból po stracie bliskiej osoby, ale potrafił się po tym szybko pozbierać i żyć dalej. A skoro on potrafił, to i Seco też, tylko że ten woli się użalać nad życiem w pokoju. Przynajmniej tak to klon widział.

Brex prychnął tylko w odpowiedzi, ale się nie ruszył z miejsca. Zaczął się za to zastanawiać, czy jemu już kompletnie na mózg padło, czy może czasem podczas wstawania nie przygrzmocił w coś porządnie.
- Po cholerę ja się pytam? Jakbyś nie zauważył, to u nas poczty nie ma a i listów pisanych na papierze nikt już nie wysyła
Dla klona była to zagadka, bo po co pisać na kartce, skoro można użyć cyfronotesu. No i wysłać też jest znacznie łatwiej, wystarczy podpiąć się do holonetu i gotowe, list zapieprza przez galaktykę w mgnieniu oka.
- Do kogo niby piszesz?

- Tiaa... już to widzę. To już prościej i szybciej byłoby polecieć do adresata i pogadać
Szukanie poczty, która by list dostarczyła może okazać się ponad siły Seco i pewnie skończy się na tym, że na Kalee poleci, by na pocztę się dostać. Bo Galaktyczna Poczta prędzej by go wyśmiała, niż dostarczyła list na miejsce.
- Ahh no tak, mamusi trzeba się poskarżyć. A pisz tam sobie, ale deskę potem oddaj, bo inaczej do dupy ci nakopię. Trochę otrzeźwienia ci się przyda.
No i Brex polazł do kuchni, by pilnować swojego dania. Seco miał chwilę spokoju, ale tylko na kilka minut, bo w kuchni wywiązał się dialog pomiędzy klonem a najprawdopodobniej Tangiem, który chyba się obudził.

Tang się nieco sprzeczał z Brexem, ale żadna wielka kłótnia z tego powodu nie wybuchła. Posprzeczali się przez parę minut a potem zapanowała niemal grobowa cisza.
- Nie przejmuj się pierdoleniem Brexa, to dobry dzieciak chociaż wrażliwość tępej siekiery odziedziczył po Jango
Te słowa zapowiadały nieuchronne nadejście Tanga, który już kuśtykał korytarzem w stronę kaleesha. Jego terapia przebiegała całkiem dobrze, co też mu humor poprawiało. Już prawie odzyskał dawną sprawność, ale mimo to dalej miał problemy z lewą nogą, w której miał protezę. Z tym to by musiał się udać do chirurga cybernetycznego, ale miał opory.
- Chcesz coś? Jedzenie? Picie? Cokolwiek innego?
Tang się troskliwie przyjacielem opiekował, bo w końcu jak on sam załamanie przeżywał to Seco go nie zostawił i pomagał na nogi stanąć.